Neva/Gerçek Ailem

2.bölüm

Merhabalar!

Nasılsınız?

Umarım beğenirsiniz.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın.

İyi okumalar!

****

Simitimi kemirirken bir taraftanda manzaraya bakıyordum.

Mardinin manzarası da ayrı güzelmiş.

Cüzdanımı ve telefonumu çantama koymak yerine eşofmanımın cebine koydum.

Bir de çıkar-koy yapamazdım.

Birinci simitimi bitirdikten sonra,ikincisine geçtim.

Keşke ayran da olsaydı.

"Acaba yurda gidebilirmiyim?"dedim kendi-kendime.

Beni alırmıydılar ki?

Daha tam olarak nerede olduğumu bilmiyordum,bir de yetimhaneyi mi  bulacaktım?

Kalsın canım.

İkinci simitimi de  bitirince ellerimi bir-birine vurdum.

Çantamı elime alarak içinden ıslak mendil çıka-

Elimden aniden çantamın alınmasıyla donup kaldım.

Hızla kafamı kaldırdığımda bir adamın elinde çantamla koştuğunu gördüm.

Lan!

"LAN!"dedim ve hızla koşmaya başladım.

Kahretsin!Şarj aletim çantamdaydı!

"VER ÇANTAMI!HIRSIZ VAR!BARİ ŞARJ ALETİMİ VER!"dedim ve bağırarak peşinden koşmaya başladım.

Adamın pazara girmesiyle peşinden girdim.

Adam fazla olduğu için yavaş yürüyordum.

Tam açık alana çıktığımda elma satan  birisine çarptım.

Kutularda olan elmaların hepsi yerde yuvarlanmaya başlamıştı.

"Çok özür dilerim ama hırsız!"dedim ve hızla adamın peşinden gittim.

"Ula gel buraya!Ne yaptun sen?!"arkamdan gelen sesle elmacının peşimden geldiğini anladım.

Hay ben bu işin!

Bir elmacımız eksikti!

"Gel buraya!Çantamı ver!"dedim.

Hırsızla aramızda çok büyük fark vardı.

Galiba alamayacaktım.

Arkama döndüğümde peşimde iki kişi vardı.

Biri elmacı

Diğeriyse yere düşen elmalarla ayağı kayıp yere düşen adamdı.

Çünki ayağında ezilmiş elma vardı.

Galiba o da elmacının peşinden gidiyordu.

Bu ne lan böyle,her kes bir-birini kovalıyor?

****

"Olimpiyat yarışlarına katılsam birinci olurdum,lan!Böylece boşuna koşmazdım."dedim ve banklardan birine oturdum.

İyi ki,telefon ve cüzdanımı eşofmanıma koymuştum.

Yoksa geberip gidecektim.

Yaklaşık 30 dakikadır elmacı tarafından kovalanıyordum.