Neva/Gerçek Ailem

3.bölüm

Merhabalar!

Ve

İyi okumalar.

****

Duvarın arkasında durmuş konağa nasıl gireceğimi düşünüyordum.

Duvarlardan atlasam helvamı sorarlar.

Korumalarım yanından geçsem yine helvamı sorarlar.

Of,ne yapacaktım?

Kafamı kaşıyarak etrafıma bakındım.

Tam o sırada konağın önüne bir araba geldi.

Hani şu bagajları açık olan var ya.

Unuttum ismini.

Şuna ismini bile bilmiyorum desene,Neva.

Tamam,bilmiyorum.

Galiba evden birisiydi.Korumalar konağın kapılarını arabanın girmesi için açıyordu.

Aklıma gelen fikirle hızla duvarın arkasından çıktım.

Arabanın arkasına yavaşca gelerek açık bagaja girdim.

Mavi bir örtük vardı ve hemen onun altına girdim.

Araba haraket etmişti.

Ben bu mavi örtünün altında kalmaya bile razıydım.

Aklıma Sen Anlat Karadenizde Nefesin kaçışı gelmişti.

Araba şuan durmuştu.Mavi örtünün diğer tarafında bir şey olduğunu hissettiğimde bakındım.

Gördüğümle çığlık attım.

Kan!

"İmdat!Bu ne lan böyle?!Katil?!"dedim ve bağırarak açık bagajdan atladım.

Etrafımda tepinerek çığlık arıyordum.

O neydi lan öyle!

"Ya naptınız siz?!Çıka-çıka katil ağa mı çıktı ya?!"dedim hala tepinirken.

Aniden nerede ve ne yaptığım aklıma gelince durdum.

Alt dudağımı ısırarak elimi anlıma vurdum.

İşte şimdi bitmiştim!

Seni tebrik ediyorum,Neva.Bakalım seni nasıl bir ölüm bekliyor.

Umarım berdel olmazdı.

Sen gerçekten aptalsın!Berdel olması için abin ya da ablan kız kaçırmalı!

Devanın sözleriyle kaşlarımı çattım.

Ablam nasıl kız kaçırabilirdi ki?

Hep sen mi aptal olacaksın?Bir defa yalnış konuşmuşsam ne olmuş?

Kız haklı dağılalım.

"KİMSİN SEN?!"aniden gelen sesle arkamı döndüm.

Baktığımda arabanın sahibiydi.

Yok,bu babam değildi.

Bu fazla gençti.

"Şey....Ben...Yani,açıklamak istiyorum...Ama..."dedim geveleyerek.

"Sana kimsin diye sorarım!"dedi yeniden.

Bazen şive gibi konuşuyordu.

"Bilmem.Açıkcası bende kimlerden olduğumu bilmiyorum."dedim dürüstçe.