Neva/Gerçek Ailem

42.bölüm

"Bu kalp kaç defa sever?"

"Orada bana da var mı yer?"

"Söylesene sevdiğim,aşk kaç beden giyer?"

"Neva,senin sevdiğin mi var?!"Agir abimin konuşmasıyla gözlerimi devirdim.

Derin nefes alarak"Abi,şurada size nadide sesimle şarkı söylüyorum.Senin anladığın bu mu?"dediğimde kafasıyla onayladı.

"Allahım sabır ver!"

"Buğraşkım,bilekliklerimizi getireyim mi"dedim hevesle Buğraya dönerek.

Gülümseyerek ayağa kalktı."Odana gidelim bence.Yoksa Azat abim rahat bırakmaz."Buğra elimden tutarak hızlı adımlarla odama götürmeye başladı.

Gerçekten bir ikizimin olması beni çok mutlu ediyordu.Kendimi güvende hiss ediyordum.

"Nerede?"masamın üzerindeki kutuyu açarak bilekliklerden birini Buğraya verdim.

Eline aldığı bilekliğe gülümseyerek baktı."Çok güzel bu...teşekkür ederim,Neva."bana sarılarak saçlarımdan öptü.

Ben de hemen sarılarak"Ne demek ikizito!"dediğimde kahkaha attı.

İkimizde hala saeılı bir şekildeydik.Açıkcası ayrılmak istemiyordum.

Aldığım bileklikler siyah renkteydi.Buğraya verdiğimde 'Neva',benimkindeyse 'Bugra' yazıyordu.

Ğ harfi olmadığı için g yazılıydı.

Neyse canım,artık idare edecektik.

"Neva?"

"Hm."

"Seni gerçekten çok seviyorum."

"Ya,bir de yalandan sevseydin!"saçını çektiğimde kıkırdadı.

Geri çekildiğinde yanaklarımdan öptü."Birlikte pasta yapalım mı akşama?"

Pasta?

Bir pasta için birazdan en hoş mutfak elenecekti.

Zorla gülümsedim."Umarım pastandan başka şey yapmayız."

****

"Neva,sok onu kabın içine!"

Daha da panikledim ve elimdeki mikseri yere düşürdüm.

Yerde bile etraf kirlenince Buğranın yanına gittim."Bu şey durmuyor!"diye bağırdığımda Buğra yere eğilerek aldı.

Her taraf kekin karışımı olmuştu.

Buğra derin nefes alarak bana döndü."Neva,bana ilk defa pasta yapıyorum deme."

Kafamı iki yana sallayarak"Yio,küçükken yağmur yağdıktan sonra çamur olmuş toprakları kovaya koyardım.Ertesi gün kurumuş olurdu.Ben de kovadan çıkartıp üzerini süslerdim.O sayılır mı?"dedim.

"Ha bir de Kunt abimle yapmışlığımız var."dedim gülerek.

Buğra sabır çekerek mikseri masaya bıraktı.

"Tamam,herşey mükemmel olacak değil ya?Yeniden başlayalım."

"Tamam,benim için uyar."tam yanına gidiyordum ki,ayağım kaydı ve masaya tutunmak isterken bir kazan sütü üstüme düşürdüm.

Çığlık atarak oturdum.

Resmen sütlü Neva olmuştum.

Buğra gözlerini kocaman açarak"Neva,sen neden  bu kadar sakarsın?"dedi.