KADRAJ - BxB

⚔️ Vatan Sağolsun ⚔️

Türk Silahlı Kuvvetleri, Güney İdlib'deki Kafr Nabl'ın yaklaşık 5 kilometre kuzeyindeki Bara ve Balyun yolu üzerindeki hava saldırısının hedefi oldu. 36 Türk askeri şehit düştü.

Şubat 2020, İdlib, Suriye

Bizler hep vardık, varız, var olacağız.

BİR ÖLÜR BİN DİRİLİRİZ...

Arman duyduğu bu cümleyle odasından fırlayıp koridorda ağır ve sert adımlarla binanın dışına çıkarak mevzilere doğru yürüdü. Onu takip eden Siraç ise endişeli adımlarla mevzide onları bekleyen Gökmen'in yanına doğru yürüyordu.

Arman kum torbalarının üzerinde duran uydu telefonunu alıp ahizeyi ağzına götürüp boğuk ve kalın sesiyle "Konuş" dediğinde karşı taraftan cızırtı sesleri duyuldu, ardından sakin bir erkek sesi yanıt verdi.

"Sende bana ait bir şey var Yüzbaşı Arman Savaş Akat, ölü ya da diri onu bana vereceksin."

Arman dişlerini sıkarak mevzilerin ilerisindeki dağlara baktı.

"Yiyosa gel de al lan it."

Karşıdaki ses dalga geçer gibi gülerek "Gelirsem elindeki muhabiri de alırım Yüzbaşı" dediğinde Arman öfkeden titreyen elini yumruk yaptı.

"Alacağın tek şey sarı torbada leşler olacak piç kurusu."

Karşıdaki ses bir süre bekleyip derin bir nefes vererek "Geleceğim Yüzbaşı, o karakolu başınıza yıkarak elindekini alacağım" dediğinde Arman öfkeden deliye dönen sesiyle "Gel ulan gel amına kodumun soysuzu" diye bağırdı.

Onun öfkesini bilen Siraç ve Gökmen birbirine bakarken Arman uydu telefonunu kum torbalarına vura vura paramparça etti.

Arman,geldiğinden daha sert adımlarla karakol binasına doğru yürürken Siraç başını iki yana sallayarak komutanının peşinden gitti ama sesini çıkartmaması gerektiğini adı gibi biliyordu.

Arman binaya girdiği anda "Topla herkesi" diye bağırarak odasının olduğu üst kata yöneldi.

Siraç önce koğuştan başlayarak herkesi telaşla karakolun toplantı odasına çağırdı. Haberi hücrede Rojhat'a pansuman yaparken alan Giray elindeki malzemeleri yere bırakarak "Gerçekten seni almaya mı gelecekler Rojhat" derken kolu sargılı adam endişeli bakışlarıyla başını iki yana salladı.

"Kim olduğumu biliyorsun Giray."

Giray hiçbir şey söylemeden çöktüğü yerden kalkarak hızlı adımlarla hücreden ve odadan çıktı.

O gittiğinde Rojhat başını arkasındaki duvara yaslayıp içine düştüğü korkuyla alt dudağını ısırdı fakat patlayan dudaklarından dudağının acısıyla yüzünü buruşturarak bileğine bağlı zincire baktı, elleri kolları bağlıyken Baturalp'i bir canavardan koruyamazdı. Asıl canavarın gözlerinin içine nefretle bakan adam olmadığını, geldiği yerde gördüklerinin yanında hiçbir şey olmadığını biliyordu.

Onun asıl korkusu umut kokan adamın zarar göreceği, en kötüsü şehit düşeceğiydi. Çünkü  örgütün maşası olan Sirvan'ın üç beş adamla değil dağdaki tüm itlerini toplayacağına emindi. Korkuyla oturduğu beton zeminden kalkıp bileğindeki zinciri çekiştirdi.

"Komutanla görüşmem lazım, bırakın beni, teslim edin onlara" diye bağırmaya başladığında tek duyduğu sessizlikti.

Mevzideki askerler dışında hepsi Arman'ın emriyle toplantı odasında hararetli bir konuşmanın ortasındaydılar.