KADRAJ - BxB

⚔️ Korkuya Teslim Olmak ⚔️

Peyman Zarei - Bi to

"Hikayenin sonunu biliyordum, canımın yanacağını da. Yine de seni yaşamak istedim. Bazen, bazen hikayenin sonunu bilmen onu tekrar okumayacağın anlamına gelmez."

Yatakhanede uyuyan ikili çoktan herkes gittiği için dışarıdan bakıldığında oldukça garip ve bir o kadar komik görünüyorlardı.

Merih gözlerini açtığında göğsünün ve bacaklarının üzerinde hissettiği ağırlıkla içinden bir "Höh hayvan" çekti. Başını çevirdiğinde gördüğü kapkara saçlarla gülümsedi ve elini o kısa kıvrımlara atmamak için zor durdu.

Üstündeki ağırlığın omzunu dürtererek kısık sesle "Karakurt" dediğinde göğsündeki baş uyku arasında daha da başını koyduğu göğse sürtündü.

Merih oflayarak elini kendi saçlarına atıp bu sefer daha sesli "Komutancığım" dediğinde bu defa üstündeki adam tek gözünü açıp yeni uyanmış boğuk sesiyle "Askerciğim" dediğinde Merih onun uyandığını anlayarak eliyle omzunu itti.

"Seyit onbaşı mıyım lan ben, yüz kiloluk adamı taşıyorum burda."

Karan başını onun göğsünden kaldırmadan etrafına bakındı. "Ee küçük adam gelmemiş mi yatmaya?"

Merih gece uyandığında Giray'ın yatakhaneye gelmediğini fark etmiş, ona uyku arasında sarılarak uyuyan adamı kendi yatağına gönderip göndermemek arasında gidip gelmiş, sonunda da uyandırmaktan vazgeçip uyumaya devam etmişti.

Karan başını kaldırıp boynunu kütletti ve hâlâ yatakta uzanan Merih'e baktı.

"Üstümden kurt mu geçti tır mı geçti anlamadım" diyen Merih elini ensenine atıp ovarken ters ters Karan'a bakıyordu. Karan doğrulup yatağa oturdu, arkasında yatan adamın görmediğini bilerek sırıttı.

"Sus, dua et o kurt seni işaretlemedi."

Merih "Aman ne komik, fantastik kitaplardan mı öğrendin bunları?" diyerek doğrulurken Karan ayağa kalkıp omuzlarını gevşeterek arkasını döndü.

"Bir doksanlık adamı koynuna alan sensin, sonra da laf yapma."

Merih yataktan fırlayıp "Höst, ne diyon lan sen, koynuna almak falan" deyince Karan gülerek yatakhanenin kapısına doğru yürüdü.

O çıktığında Merih de kollarını ve bacaklarını esnetti. "Ben yerde mi yatıcam lan dediğinde yat amına koyayım demem lazımdı, iyilikte yaramıyor Allah'ın kurduna" diye söylene söylene peşinden çıktı.

Koridorda ise onu beklediğini gördüğünde kafasını yana çevirip gülerek elini ensesine attı.

"Yemin ediyorum işaretlemiş galiba, peşimden ayrılamıyor."

O gülerek mırıldanırken Karan kaşlarını çattı, ne diyorsun sen değişik der gibi bakarak "Yürü hadi kahvaltıya geç kaldık zaten, sana hazırlatacağım askerciğim" dediğinde Merih ellerini iki yanına savurup "Ama pes, valla pes" deyip Karan'ın önünden yürümeye başladı.

"Adam köle yapmak için işaretlemiş. Vay anam vay, oğlunun kaderinde bir kurda köle olmakta varmış."

Karan onun söylenmesine gülümserken postallarını yere vura vura yürümesini izliyordu.

Arman'ın odasında ise durumlar daha da karışıktı. Küçük yatağa sığmadığı için yan yatan Arman kaşık pozisyonunda Giray'ın beline sarılı koluyla gözlerini açtı. Kahverengi saçlarını gördüğü adamın uzun kıvrımlarına yaklaşarak kokusunu içine çekti.