İzmir'den İstanbul'a gelen Yosun yeni okuluna merhaba der . Aynı zamanda serseri bir çocuğa da merhaba demek zorunda kalır. Bu çocuğun hayatına balıklama atlayacağından habersizdir. İstanbul'un işlek bir sokağında 1+1 bir ev tutar. 18 yaşındaki bu k...
Aşklarım bölüm biraz geç kaldı özür dilerim... Normalde dün yayınlayacaktım ama hastaydım. Yine de özür dilerim ballarım.
@YosunAkağaç bir gönderisinde @AtlasGökhan'dan bahsetti:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bebeğim
@AtlasGökhan: Güzel sevgilim benim
@468:Çok tatlılar ya
@257: Hiç yakışmıyorlar
@478: Kıskananlar çatlasın(Yorumlarda bazıları kudurmuş yine kıskançlıktan)
@974: Harbi bebek gibi çocuk @YosunAkağaç:974: Evini bulurum. Sevgilimden uzak dur yoksa neler olacağını görürsün
@147: Çok güzeller
@257:Bizi bir kere bile böyle seven olmadı aq
"Peki"
Serkan'la beraber bahçeye indik. Kulübenin önüne indiğimiz de ona burada beklemesini söyleyip kulübeye girdim. Ceyda uyuya kalmıştı. Ya bunlar çok tatlılardı ama ya. Bir an küçücük kıskanmış olabilirim belki. Ceyda'nın kolunu dürttüm. Birden gözlerini açtı ve bakışları beni buldu.
"Ceyda sana birini getirdim"
"Yosun düşündüğüm şeyi yapmadın dimi?"
"Özür dilerim ama ben bir şey demedim.Telefonu hoparlöre almıştım sesini duymak istediği için sen söyledin"
Ceyda başını "tamam" anlamında salladı. Kapıya doğru bağırdım.
"Gelebilirsin"
Ceyda ayağa kalktı. Serkan kulübeye girdi. Ortamda bir anda ölüm sessizliği oluştu. İkisi birbirine bakıyordu kıpırdamadan. Sessizliği Ceyda'nın hıçkırıkları bozdu. Serkan bunu bekliyormuş gibi koşarak Ceyda'ya sıkıca sarıldı. Ceyda'da ona sarılarak ağlamaya devam etti.
"Özür dilerim"
"Tamam aşkım özür dileme. Olsun hallederiz bir şekilde"
"Serkan sen çok kırıldın! Kalbini çok kırdım ben!"
"Kırılmadım kırılmadım. Tamam yeter artık bak çok ağlamışsın aşkım. Hani ağlamak yoktu."
Ceyda cevap vermek yerine Serkan'a daha sıkı sarıldı. Kendimi yalnız hissetmiştim ya. O da ya gidince direkt Atlas'a sarılmak istiyordum.
Biraz daha sarılıp ayrıldılar. Ceyda'nın ağlaması kesilmişti. Konuştum
"Ben artık gideyim. Yarın bu Ahmet konusunu konuşuruz. Olur mu?"
Ceyda burnunu çekti
"Tamam Yosun sen git yarın konuşuruz. Çok teşekkür ederim"
Başımla onayladım ve kulübeden çıktım. Hemen odama girdim. Atlas yastığa sarılmış mışıl mışıl uyuyordu. Yastığı kollarından çekmeye çalıştığım da bırakmadı hatta daha da sarıldı. Tekrar denedim ama yine bırakmadı. Şu gerizekalı yastığı bırakıp bana sarılmalıydı!
