Okul_ifşa ^ Minsung^

3. Bölüm

"Ben parka geldim jisung sen neredesin"

"Şu ara yol var ya oradan geliyorum şimdi hyung"

"Dikkatli ol oralar tenha yerler, önüne çıkmamı ister misin?"

"Hayır hyung yolu yarıladım gelebilirim"

"Tamam sungie ben kapatıp bekliyorum hızlı ol bakalım"

"Tamammm bay bay"

Telefonun kapanması ile jisung izlendiğini hissetmişti arkasına döndüğünde orada hiçbir şey yoktu fakat önüne döndüğünde ağzına kapatılan el ile duvara sürüklenmesi bir olmuştu

"Vay vay jisungie neden benden kaçmaya çalışıyorsun"

"Bırak beni seni is-te-mi-yo-rum"

"Küçük sungiecik büyümüş de ağzını açabiliyor mu? İşte bu işime gelir"

"Beni rahat bırak artık çocukluğumu çaldın ya sen benden, bütün mutluluğumu çaldın, sana olan baba sevgimi, annemle ikinizin arasındaki bağ sevgimi çaldın sen benden ya! Baba şevkatini çaldın benden. En önemlisi ne biliyor musun anneme bile söyleyemiyorum yaptıklarını çünkü bana inansa bile üzülecek tamam mı? Şimdi beni rahat bırak en azından sadece annemle ilgilen"

Jisungun babası durmayıp elini jisungun bacağına değdirdiğinde jisung bacağını olabildiğince kendine çekmişti. Bunu yapması ile babası onun daha çok üstüne gelmiş bir eliyle boynunu duvara sabitlemişken diğer eliyle jisuungun kalçasını okşamaya başlamıştı

"Gün geçtikçe güzelleşmiş biliyor musun? Şimdi daha da zevkli olacak"

"Bunu yapamazsın!"

"Şimdiden ağlamaya başlarsan heyecanı kalmaz ki"

"Baba, baba beni rahat bırak artık bana dokunma! İstemiyorum seni de dokunuşlarını da senin varlığını bile istemiyorum"

Babası elinin altındaki deriyi sıkınca küçük olan acı ile inlemiş ve ne kadar gücü varsa o güçle babasını ittirmişti. Babası peşinden gelip elini jisungun omzuna atması ile yeri boylamıştı.

Jisung bunu yapan kişiye bakmak için kafasını kaldırdığında minho olduğunu gördü. Minho ise bilmemezlikten gelerek yerdeki adama bağırmaya başlamıştı.

"UTANMIYO MUSUN SEN DAHA TANIMADIĞIN EL KADAR ÇOCUĞA DOKUNMAYA! ÇOCUĞUN YAŞINDA KİŞİYE DOKUNMAYA UTANMIYO MUSUN SEN?"

"Ben onun b-"

"NESİSİN AMCASI DAYISI FALAN MI? ÖYLEYSE YİYECEĞİN DAYAK DAHA DA KATLANACAK ÇÜNKÜ"

"Sanane be benim yaptığım şeylerden elin veledine hesap veriyoruz ya!"

Minho yerdeki adama birkaç yumruk savurduktan sonra jisungun telefonunun çalma sesi ile durmuştu. Küçük olan telefonunu açmıştı. Bu sırada babasıda koşarak olduğu yerden uzaklaşmış bir yerlere sığınmıştı.

"Geliyorum chan hyung az kaldı"

Telefon kapandıktan sonra minho jisunga doğru ilerleyip olduğu yerde durmuştu. Jisung bir iki adım gerileyince minho da onu korkutmak istemeyerek bir adım geri gitmişti.

"Arkadaşın ile mi buluşacaktın"

"Aslında kuzenim... chan hyung belki tanıyosundur üst sınıflardan"

"Anladım chan arkadaşım benim sana gideceğin yere kadar eşlik edeyim"

"T-teşekkürler her iki şey için"

"Bir şey değil herkesin tepkisi bu olmalı"

"Hm hm... şey chan hyunga bahsetmesen olur mu? Böyle şeylere çok üzülüyor da."