Okul_ifşa ^ Minsung^

2. bölüm

Minho okuduğu son paragrafla birlikte hissettiği huzursuzlukla hocadan izin alıp derstten çıkmıştı. Hava almak için çatıya çıktığında onun gibi hava almak isteyen diğer bedeni görmesi ile sessizce onun yaslandığı beton duvarın diğer tarafına oturup yaslanarak gözlerini kapattı.

Bir süre sonra jisungun telefonundan gelen ses ile gözlerini açan minho oturduğu yerde dikleşerek etrafına baktı.

Jisung etrafta kimsenin olmadığını düşünerek telefonu hoparlöre almış yere bırakarak arayan kişiyle konuşmuştu

"Nerdesin Jisung"

"Okuldayım baba"

"Fotoğrafını gördüm"

"Anladım"

"Bir şey söylemiyecek misin"

"Hayır söylemiyeceğim suçlu olduğum bir konu değil ayrıca da fotoğraflarımı her yerde görebilirsin"

"O zaman ben konuşabilirim sanırım"

"Birazdan dersim başlıyacak baba çabuk söyle ne söyleyeceksen"

"Güzelim madem öyle bacakların vardı neden bana göstermedin"

"Zaten görmüştün baba"

"O zaman daha 14 yaşındaydın ama şimdi 3 senedir sana dokunamıyorum"

"Bencede o zaman daha küçüktüm baba ama hâlâ küçük değil miyim? Ve sen benim babamsın"

Minho küçük bedenin titreyen sesi ve babasıyla konuştuğu şeyi duyunca yüzünü buruşturdu babası tarafından taciz mi ediliyordu yani. Birazdan duyduğu şeyle ise bunun sadece taciz ile kalmadığını anladı.

"Baban olduğumu her zaman yüzüme vurmaya devam edeceksin değil mi"

Jisung sonunda dayanamayarak ağlamaya başladığında konuşmaya devam etti.

"Evet, çünkü bunu yapmazsam sen iğrençleşiyosun duramıyorsun"

"Ah jisung o günde altımdayken baba yapma diye söylenmek yerine böyle ağlamalıydın"

Jisungun ağlaması şiddetlenirken minho yanına gitmek için bir hamle yapmış fakat bunları ondan habersiz öğrendiği için rahatsız olacağını düşünüp tekrar yerine oturmuştu.

"Senden nefret ediyorum baba"

"Ben de seni seviyorum güzel oğlum"

"Ders zili çaldı gitmem gerek kapatıyorum"

"Ha, jisung unutmadan söyleyeyim bu akşam için hazırlanman gerek evine erken gel"

"Evime gelmemeliyim öyleyse iyi günler... Baba"

"Efendim"

"Bunu neden yapıyosun"

"..."

"Bir cevabı yok değil mi"

"Evet bir cevabı yok"

"Anladım"

Telefondan kapandığına dair birkaç ses çıkarken jisung burnunu çekip sesini düzelterek chanı aramıştı

"Efendim sung bir sorun mu var"

"Şey bu gece sizde kalabilir miyim diyecektim"

"Tabiki kalabilirsin ama bir şey olmadı değil mi?"

"Ha-hayır hyung olmadı teyzemle biraz vakit geçiririm diye düşündüm bir de uzun zamandır kuzen gecesi yapmadık onu da yapabiliriz"

"Hmm anladım sesin titriyor bir şey olmadığına eminsin değil mi?"