Okul_ifşa ^ Minsung^

10. bölüm

"Jisung bir bakabilir misin?"

"Buyrun bay kim"

"Oğlum bunları odama götürmeme yardımcı olur musun?"

"Tabikide bay kim hangi oda sizindi?"

"En sondan sağdaki oda"

Jisung kucakladığı kitaplar ile koridorda önden ilerlerken onu gören bazı öğrenciler ise oğlanı konuşmaya devam ediyorlardı.

Jisung bundan her ne kadar rahatsız olsa da bir şey söyleyemedi. Öyleki zaten onun söylemesine gerek kalmadan hepsi birden susmuştu.

Etrafına göz attığında ise minhoyu görmüştü.

Bu kadar kolay mıydı yani her şey? Kendisi hiçbir şey yapamayıp bel altı sözlere maruz kalırken samimi bile olmadığı sadece kuzeninin arkadaşı olarak gördüğü üst sınıfların gözde öğrencisi Minho hepsini tek bir bakışıya susturabilir miydi?

Haksızlıktı.

Bu kesinlikle bir haksızlıktı.

İstemeden de olsa jisung büyüğüne kızmaya başlamıştı.

Bacaklarını herkese yayan o değilmiş gibi bir de ona yardım mı ediyordu?

Ne iki yüzlülüktü ama, bu tam olarak çaresiz düşürdüğü kıza yardım edip kendisini ona aşık eden egolu oĝlanın filmiydi.

Ve jisung o kız olmayı kesinlikle düşünmüyordu.

Minho sonunda jisungun yanına ulaştığında jisung kendisi ile konuşmasına izin vermeden odaya girerek kitapları masanın üstüne bırakmıştı.

Onu kapıda bekleyen minhoyu ise es geçerek kollarını birbirine kenetlemiş merdivenden inmeye başlamıştı.

Büyük olan ise sessizce onu takip etmişti.

Koridordaki bazı süslü kızlar ise onları videoya almaya başlamıştı bile.

"Jisung! Sorun ne? Neden benimle konuşmuyorsun"

"Ne demek sorun ne"

"Aramız ne zaman bu kadar kötüleşti?"

"Bizim bir aramız mı vardı"

"Yani ben-"

"Sen sadece benim bacaklarımı herkese yayarak bana kötülük yapmış kuzenimin arkadaşından başkası değilsin ve bende senin hep yaptığın gibi sinir olduğun bir küçükten başkası değilim minho hyung"

"Bak bu konuyu neden yine açtın bilmiyorum ama zaten sana yardımcı olmaya çalışıyorum az önce hepsini nasıl susturduğumu görmedin mi?"

"Yardımcı olmak mı? Sen buna yardım etmek mi diyorsun yani. Zaten bunu yapmak zorundasın. Hatta şuan onları susturmak zorunda olmaman bile gerekiyordu anladın mı beni"

"Jisung neden böyle yapıyorsun? Sende bana yardımcı oluyorsun işte"

"Hayır, sana yardım etmiyorum sadece hatamın bedelini ödüyorum"

"Oh anlıyorum. Peki doğum gün-"

"Biliyor musun şunu fark ettim. Chan hyung gerçekten haklıymış. Doğum günümü onlarla geçirmek yerine neden senle geçirdim ki. Bana bunları yapan biri hemen özür diledikten sonra onunla konuşmam bile yanlıştı"

"Sanırım biraz sinirlisin daha sonra konuşalım. Görüşürüz jisung"

"Görüşmeyiz minho hyung ve notları sana telefondan atacağım"

"Hayır, hatanın bedelini ödüyordun değil mi o zaman benim istediğim gibi ödemelisin kapıma gelip vereceksin o notları"

"Ona bakarsan senin hatanın bedeli çok daha büyük"