UZAY KÂŞİFLERİ

10. Bölüm: "Kimsesiz"

☯

Kral Ediz'in yanındaydık. Yıldız, Şahin, Prens Bulut ve Prenses Yaprak; Kral Ediz'le konuşuyorlardı.

Asaf sessizlik içindeydi.

Prens Yunus, kâşifini koruyordu. Asaf'tan o kadar emindi ki, Asaf'a olan güven duygusunu kıskanmıştım. Kibirlenecek kadar değil ama.

"Eğitimden önce oraya gittiğini sorun ona, kralım." dedi Yıldız, Asaf'ı göstererek. Gözlerinde gizlemediği bir kibir vardı.

Kral Ediz, Asaf'a dönerek, "Gittin mi eğitim alanına?" diye sordu.

Asaf'tan, "Gittim," sesi geldi. Gözlerini yummuştu.

Muhtemelen tuzağa düşmüştü veya onu oraya gitmeye zorladılar.

"Neden gittin?" diye sordu bu defa, Kral Ediz.

Yıldız ağzını açacağı sırada, Kral Ediz eliyle onu susturdu. "O cevap verecek." dedi otoriter bir şekilde Yıldız'a bakarak.

Yıldız, dudaklarını birbirine bastırarak onayladı.

"Eğitim için gittim." Asaf, bakışlarını yerde tutuyordu. Boynu bükük, elleri önündeydi. Bir suçlu gibiydi. Yaptığından pişman olan bir mahkum gibi...

Onun bir suçu olmadığına emindim. Neden bilmiyorum ama öyle hissediyordum.

"Kâşif Asaf'ın oraya gittiğini gören var mı?" Bu defa bize bakmıştı, Kral Ediz.

Işık ve Demir, hayır anlamında başını iki yana salladılar.

Ben ise sessizdim. Çünkü eğitimde yoktum. Rahatsız olduğum için.

Eğitmenlere baktı, Kral Ediz. Prenses Kamer, Prenses Mira ve Prens Çakır da başlarını iki yana salladılar.

"Kâşifim yapmaz, kralım." dedi Prens Yunus, saygı çerçevesi içinde. "O öyle biri değil."

Asaf yine sessizdi.

Kral Ediz, keskin bir yüz ifadesiyle Asaf'a döndü. "Yaptın mı bunu, Kâşif Asaf?" diye sordu.

Kendimi tutamayarak, "Böyle bir şey yapması yanlış mı?" diye sordum. Işık, Demir, Prens Çakır, Prenses Mira, Prens Yunus ve Prenses Kamer'in şaşkın bakışları benim üzerimdeydi.

Prenses Yaprak, Yıldız, Prens Bulut, Şahin'in çatık kaşları da benim üzerimdeydi.

Asaf ise başını iki yana sallıyordu. Kimse ona bakmıyordu çünkü.

"Yanlış tabii ki." diye yanıtladı sorumu Kral Ediz. "İhanet sayılır."

"Neden?" Sesimi stabil tutmaya çalışıyordum. Haksızlığa ve iftiraya gelemiyordum. Sonu ölüm olabiliyordu...