21. Bölüm: "Geri Dönüş"

25 5 57
                                    

Parkta yalnız başına bir bankın üstünde oturuyordu, Adar.

Gözlerini yumdu ve derin bir iç çekti. Aldığı nefes canını acıttığından kısık bir sesle inlemişti.

Ağır ağır yutkundu. Az önce evde yaşanan olay yüzünden ağzı, yüzü kan içindeydi. Gözleri bomboş bakıyordu ama ağlamamak için direndiğinden kızarmıştı. Dudaklarını ses çıkmaması için sertçe ısırdığından kanatmıştı.

Cenk Bolat ona her zamanki gibi işkence çektirmişti.

Adar ise kardeşi için susmuştu. Bağırsaydı, kardeşi uyanacak ve bozuk olan psikolojisi daha da bozulacaktı.

Her şeyi kardeşi için yapıyordu. Çektiği işkencelere bile kardeşi için dayanıyordu.

Ta ki, bir gün dayanamayacak duruma gelecekti. Kardeşim için, annem için demeyecekti, Cenk Bolat'ın ona işkence çektirmesine izin vermeyecekti.

Adar, o bir günün hiç gelmeyeceğini sanıyordu.

Oysaki yanılıyordu. O bir gün uzak da olsa gelecekti. Cenk Bolat'ı yaptığı her şeye pişman ettirecekti.

Adar Bolat, Cenk Bolat'tan daha güçlü biri olacaktı. İkisi de bunun farkında değildi.

Ama Cenk Bolat, o günlerin geleceğini tahmin ediyordu. O günlerin gelmesini istemediği için Adar'ı zayıf bir adama dönüştürecekti.

Ama Adar'ın zayıf bir adam olmasına rağmen içindeki güçlü adamı susturamayacağını bilmeyecekti.

Adar'ın laneti sadece ruhuna işliyordu. Kendisini bulmayı engelliyordu. Fiziksel olarak darbeler alsa da, ruhsal olarak daha fazla alıyordu.

Oysaki Adar, kendisini bulursa lanetinden kurtulmuş olacağından bihaberdi.

Bakışlarını gökyüzüne çevirmişti. Akşam olduğundan gökyüzünde bulutlar yoktu ve hatta yıldızlar bile yoktu. Karanlıktı.

"Tıpkı benim hayatım gibi..." diye mırıldanmıştı Adar. Gökyüzünün karanlığını kendi hayatının karanlığına benzetmişti.

İç çekerek gökyüzüne bakmaya devam etti. Bakışlarını kaçırmadı. Boynu ağrımasına rağmen umursamadı.

Sırtı, banka değmesine rağmen dimdik oturmaya devam etti.

Kemer izleri canını acıtsa da bir gün bu acıya alışacağını düşünüyordu. Acıya alışmak için de canını daha fazla acıtıyordu.

Oysaki acıya alışmadığını bir süre sonra anlayacaktı.

Acı hep yaşanırdı.

UZAY KÂŞİFLERİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin