Kadınların korunmak zorunda olmadığı, özgürce yaşayabildiği bir dünyanın hayal olmaya başladığının farkına vardığımda fazlasıyla gençtim. Küçük kızımın katledilişi tüm fikirlerimi ve benliğimi değiştirirken bu değişimin içine birden atlayarak kendim...
Yanına da bir kare çikolatamızı eksik etmeyelim ve tatlı tatlı bölüme geçelim.
Hepinize keyifli okumalar diliyorum <3
🗡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir insan için neleri göze alırdınız?
İnsanlar bir insan için ölmeyi göze almanın fazlasıyla büyük olduğunu düşünürdü fakat yanılıyorlardı. Sizi kabir azabına çabuk kavuşturabilirdi fakat dünya gazabından da kurtarırdı aynı zamanda. Ölüm dünya gazabından bir kaçıştı ve o insanı yaşadığın dünyada sevip, olacakları yaşadığın dünyada göze alamayıp kaçmış olurdun. Peki ya dünyanın gazabını ve kabir azabını çekmeyi göze alabilmek?
Bir insan için hem azabı hem gazabı çekecek olmak büyük acılar getirirdi yanında fakat tüm bunlar sevdiğin kişi için olduğunda o acıların hafiflediğini hissederdin. Hafiflemiş acılar can yakmaz değildi elbet fakat daha kolay katlanılırdı. Sonunda ona kavuşacağını bilmek senin oradan kurtuluşun gibi görünürdü. Peki, bu kurtuluşu düşünürken can vermek?
Adımlarım bu defa gerçek bir ine girdiğinde sonucunda onun için acı çekerek ölmeyi bile göze almıştım. Ona kavuşamayacağımı bilerek girmiştim bu kapıdan.
Tecritteki inimle kıyaslandığında burası birden fazla tilki için yapılmıştı. Bu yüzdendi bu kadar büyüklüğü. Tecrit değil bir tesisti. Dışarıyla ilişiği kesilmemiş, yerin altında olmasına rağmen her türlü bağlantı kurulmuştu.
Ortada büyük bir alan vardı. Kenarlardaki duvarlar bir tiyatro balkonu gibi kat kat döşenmişti. Orta alanda yükselti üzerinde büyük bir minder vardı. Etrafında da daha küçük minderler ve tıpkı tecritteki gibi işleyen bir dövüş sistemi vardı.
Asansörden dışarı çıktığımda tüm balkonlardan aşağı doğru bakan yüzlerce tilkinin bakışları bana dönüktü. Bir tiyatro oynanacaktı bu akşam ve hepsi seyirci olacaktı.
