Bölüm çoktan bitmişti ama paylaşmak için birkaç gün bekledim çünkü sonraki bölüm çok daha önemli ve çoooook uzun bir bölüm olacak. 30k bile olabilir, korkutuyor beni dşjdşfmfk Neyse, sizin için de beklemesi zor olacak diye düşünüyorum, o yüzden önden biraz yazmış olayım da çok bekletmeyeyim diye düşündüm. Bir de bu bölümün yorumlarından etkilenirim diye korkuyordum açıkçası. Zaten yolum çok uzun, motivasyon yollayın bana lütfen ldjdlfmdj
Keyifli okumalar 💜
🛸 🌲✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Gece yine Joon'da kalmış."
Evlerine giden dar sokağın köşesini dönerken, "Haberim var," diye mırıldandı. Belki de bu kendisi için bir dedikodudan daha fazlası olduğundan, telefonun ucundaki Taehyung'a kıyasla epey heyecansız duyuluyordu.
"Bütün gece uyumamış."
"Bundan da haberim var, Tae. Joon yanımda."
Namjoon belli belirsiz tebessüm ederken Jin'in elindeki tek poşeti de alıp, karşılığında kaçamak bir öpücük kazandı. İzin günlerini dışarıda yemek yiyerek değerlendirmiş ve küçük bir market alışverişi yapıp eve dönmeye karar vermişlerdi.
Jimin son iki gündür beklediklerinden daha sakindi. Derslere gidip geliyor, pub'da durduk yere kavga çıkarmıyordu. Partinin çıkışında birileriyle kavga etmeye yer arayan öfkeli, saldırgan adam bir başkasıydı sanki. Belki de her zamankinden daha uysaldı ve bu hali biraz korkutucu bile sayılabilirdi.
Bunda Jay ya da Mina'nın pub'a hiç gelmemiş olmasının da bir payı olabilirdi tabii. Chanwoo'nun arkadaşlarından birkaçını görmüştü, ama partide olanları gündeme getirmek ister gibi bir halleri yoktu. İçlerinde yumruk attığı sarışın eleman yoktu tabii, eğer olsaydı işler belki de farklı ilerlerdi. Bunun haricinde Ari de mecbur kalmadıkça onunla konuşmuyor, iş yerinde durumlar şaşırtıcı şekilde sıkıntısız ilerliyordu.
Taehyung telefonun diğer ucundan bıkkınca nefes verip, "Şaşırmış gibi yapsan ölür müsün?" diye yakındı. Son zamanlarda hayatlarında olup biten en önemli mevzu buydu, fakat nedense yeterince büyük bir olaymış gibi davranmıyorlardı.
Jimin konuyu değiştirme isteğiyle elindeki poşete göz atarken, "İstediğin kurabiyelerden kalmamıştı," dedi, hızlıca. "Ben de donut aldım."
Onlara yalnızca açık ilişkiyle bir sorunu olduğunu kabullenerek Jungkook'tan ayrıldığını ve konu ile alakalı daha fazla konuşmak istemediğini söylemişti. Hakikaten daha fazla konuşmak istemiyordu çünkü birden bire aşık olduğuna inanamadıkları gibi, ondan öylece ayrıldığına da inanamıyorlardı. Bu yüzden bir sürü soruları vardı fakat ne yazık ki onlara gerçekleri anlatamazdı ve bu da her zamanki gibi içindeki duygu karmaşasıyla baş başa olduğu anlamına geliyordu.
