21. Mektup

4 1 0
                                    

"İşlediğim son cinayetimden sonra kırmızı bültenle aranıyordum.

Cinayet işledikçe sanki vücudumdaki kan lekeleri temizleniyordu. Çocukluğumun kanları, ölen, öldürülen çocukların ve çocuk ruhlarının kanları vücudumdan aklanıyordu.

Her cinayetimde sırtımda ki yükler azalıyordu...

Ama burdanda kaçmanın zamanı gelmişti. Sabah bir tanıdığın gemisine denizden girip, başka ülkeye kaçacaktım.

Hayatım kaçmakla geçmişti.

İlk önce öldürdüğüm çocukluğumun suçundan kaçmıştım.

Sonra çocukluğumun kanını temizlemek için öldürdüğüm herifin cesedinden.

Sonra çocukluğumu öldürmem için elime silah veren kişilerin cesedinden.

Ve şimdide son yaşama sebebimi elimden alan itlerin cesedinden kaçıyordum.

Öldürdüğüm insanları saymış mıydım? Hayır, bereketi kaçmasın diye saymamıştım.

Çocukluğum benim için çok farklıydı. Önemliydi ama hak edilmeyecek şeyler yaşatmışlardı.

Ona güzel bir gelecek borçluydum..."

İntiharın MektuplarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin