"Mutluyum biliyor musunuz? Hemde çok mutluyum. Evet ben. Eski ben...
Bir sokaktan geçiyordum, geçmişimde kalan bir koku ilişti burnuma... Hatırladım bi'... Çok güzeldi o günler. İnsan güzel olan geçmişinde neden kalmasın ki...? Özellikle de o geçmişte sayılı güzel günler varsa neden kalmasın ki...?
Evet çocukken sayılı güzel günlerim vardı. Bir elin beş parmağı etmeyecek kadar az...
Bana göre çok güzel bir gündü o gün. Hiç dayak yememiştim nedense, oyuncaklarımla oynamıştım ve hiç karanlık odayada atılmamıştım. Hatta dışarı bile çıkabilmiştim!
Ne güzeldi o gün. Ama kandırılmıştım... O gün gelip beni dövmüşlerdi... Canım çok acımıştı ama ağlamakta yasaktı yoksa daha çok döverlerdi.
O günler geldi işte aklıma, şimdi ne dayak yiyorum ne de yasak yiyorum ama yine de mutsuzum...
İnsanlık çürüyor gözlerimin önünde ve ben bir şey yapamıyorum. Sanki ellerim ayaklarım bağlı, anlayabiliyor musunuz beni...?
Ben ölünce insanlık iyi olacaksa hiç düşünmeden kalbimi yerinden söker, ellerine veririm..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İntiharın Mektupları
Historia Cortaİlk bölümde anlattığım eksik kalan duygular 22. Bölüme kadar betimleme ile anlatılıyor. Kurgu tamamen bana aittir,her ayrıntısı ile de hayal ürününden ibarettir. Gerçeklik ile hiç bir algısı yoktur. İyi okumalar dilerim!🍃
