52. Mektup

5 3 0
                                    

Tayan'ın güncesinden ;

"Bana uyumadan önce masal okumak yerine, gelecekte ki hayallerimi sorduğunuz için teşekkür ederim anne, baba...

O zamanlar kış mevsimiydi, kar yağmaya başlamıştı. Heyecanla ellerimi çırptım, dışarı çıkıp, çıkamayacağımızı sordum. Sizde bir iki saat sonra, kar tutunca çıkabileceğimizi söylediniz.

O günü hiç unutmuyorum, gerçekten dışarı çıkıp, kar topu oyayıp, kardan adam yapmıştık. Oralarda boş bir arazi vardı, ben kardan adamın kafası için top yuvarlamaya çalışıyordum. Sizde yardım ediyordunuz. Kardan adamın gövdesi bitince ağaçtan dal koparıp, kollarını yapmıştınız. Ben yerden çakıl taşı bulup, kardan adamın yüzünü ve düğmelerini yapmıştım. Sonra da burnuna havuç eklemiştik.

Saçma gelebilir ama çocukluğumun en güzel anısıydı...

O akşam uyumadan önce yine konuşmuştuk, ben hayallerimi anlattım size.

Şimdi o hayallerim varya, onlar artık intihar etti.

Hayallerim boynuna urgan geçirip, intihar etti...

O urganı hayallerimin eline ben verdim...

Şimdi yine kar yağıyor ama ben bu sefer ağlıyorum. Saçlarım yine yolunmuş, kimsenin bulamayacağı bir yere kaçmış ve camdan karı seyrediyorum...

Ben burdayım, camdayım ve kendimi izliyorum. Çocukluğum orda anne, babasıyla kardan adam yapıyor ve babası onu saçlarından öpüyor. Bende burda yolunmuş saçlarımla onları izliyorum...

Özür dilerim Buzdağı, saçlarını koruyamadım... "

İntiharın MektuplarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin