"Kitaplar bana duyguyu hissettirdi ama aynı zamanda saf sevgi ve hüznüde... Okuduğum kitaplarda bir kötü olay ya da ölen bir karakter - kötü karakterler hariç - olunca çok üzülüyorum.
Genellikle bu sebepten dolayı yüzüm asık gezerim. Elimde genellikle kitap olur, kitapsız gezdiğimi görenler şaşırır kalır. Hakkımda genellikle 'Sürekli kitapla geziyor. 'ya da 'Sürekli kitap okuyor, elinden hiç kitap düşmüyor.' denir.
Açıkçası haklılar. Benim kitaplara baktığımda gözümdeki ışıltıyı gören bir tanıdık, bu yersiz hüznümü sorguladı.
Kitapları yaşadığımı söyledim, ordaki olaylara üzüldüğümü söyledim. Kitap bitince kitabın biten satırlarına yas tuttuğumu söyledim.
'Saçmalama.'şeklinde bir yanıt aldım.
Saçmalamadığımı söyleyip olayı kendimce geniş çaplı bir şekilde anlattım.
Kitap okumak gökkuşağını izlemek gibiydi. O an orda olanlar görebilirdi, orda olmayanlara gösteremezdin.
Kitap okumak yağmuru izlemek gibiydi, çölde olan göremezdi.
Kitap okumak karı görmek gibiydi, sıcak iklime sahip yerlerde duranlar göremezdi.
Kitap okumak ölmek gibiydi, diri olan anlayamazdı..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İntiharın Mektupları
Storie breviİlk bölümde anlattığım eksik kalan duygular 22. Bölüme kadar betimleme ile anlatılıyor. Kurgu tamamen bana aittir,her ayrıntısı ile de hayal ürününden ibarettir. Gerçeklik ile hiç bir algısı yoktur. İyi okumalar dilerim!🍃
