finding true love (Editing)

chapter 11 (the moment of truth)

The moment of truth

* jade's pov *

"KUYA? " nawala antok ko sa nakita koong expression ni kuya, patay, ngayon lang ako ginabi ng ganto, naabutan pa ni kuya, hala ka jan, "kuya anong ginagawa mo dito?" tanong ko habang umuupo sa tabi nya.

"Jade don't answer me with another question besides im the one who ask you first, where the hell have you been?" urggghhh galit na si kuya. Nanay ko po.

"Sa amusement park," walang kagana gana kong sabi, galit na kasi sya at pagod na rin ako.

"Amusement park? What are you doing there? Who's with you diba pinakabibilinan naming hindi ka pwedeng pumunta sa mga ganung lugar? Delikado dun," naiiyak na naman ako, ngayon lang ako nakapunta sa amusement park, nag enjoy ako, pero bakit ba ayaw nila? Malaki na ko and still hindi pwede?

"Kuya nag enjoy naman po ko, at tsaka wala namang masamang nangyari sa kin look im fine." Sabi ko pa, na nakayuko. Para naman kasi akong preso bawal to, bawal yun ano namang gusto nilang gawin ko sa buhay maging ignorante pang habang buhay?

"Nag enjoy ka kasi may kasama kang lalaki, sino na naman yun? Boyfriend mo?" Oooouuuu chhh lang, "Hindi ka pa ba nadadala sa naging 1st heartbreak mo? At gusto mo na namang masaktan." Nakakainis ipinapaalala nya pa yung nakaraan. Ano ba kasing ginagawa nya dito?

"Kuya manliligaw ko pa lang po sya, dinala nya ko dun para mag usap lang sana kaya lang,"

"My god jade, hindi pa kayo pero sumasama ka na, ano na lang ang sasabihin ng mga taong makakita sa inyo? Kaya ka napagsasabihan ni tita clarissa dahil hindi ka rin nag iisip."

ang sakit, pati ba naman sya akala ko ba kakampi ko sya susuportahan nya ko, sabi naman ni daddy ok lang ah, bakit sa kanya hindi pwede? Naiiyak na naman ako. Ano bang araw to hindi na ko natapos kakaiyak.

"Wala naman po kaming ginagawang masama," pagdedepensa ko,

"Wala nga kaung ginagawang masama pero hindi mo naman inisip yung sasabihin ng ibang tao sayo, what do you think are you doing jade, i trust you, but you, break it, how can i trust you more if your doing things just for your own good, hindi mo ba naisip na pwedeng makilala kayo ng mga employee sa company or mga kakilala natin what they will said," nagpipigil pa ko, eh tutulo din naman pala, hindi ko na pinigilan, this time nagsunod sunod na ang mga luha ko, thingking na kahit pala sya mas iniisip yung sasabihin ng ibang tao, pasabi sabi pa syang proud sa kin pare parehas lang naman pala sila.

"Wag kang umiyak jan hindi kita sinasaktan, pinagsasabihan lang kita, matulog ka na at maaga pa ang pasok mo," pagkasabi nun hindi nya na ko nilingon pa at umalis, sabagay, ano bang aasahan ko matutuwa sya? At icocongratulate aqo, wow thankes naman.

Hindi na ko nakapagshower pa, umiyak lang ako ng umiyak, wala kasi akong ibang nararamdaman kundi sakit at lungkot, sya lang ang akala kong makakaintindi sa kin pero hindi rin pala gusto ko lang naman maging masaya kahit hindi na sila ang kasama ko tutal they never let me go anywhere like that place, pag inaaya ko sila hindi nila ako papansinin, and worst they will saying is that more important than this fuckin work we need for living?

I never feel being child before, i dont play outside with playmates, never go in any amusement park, kahit nga fieldtrip namin hindi ako pinapasama, nor to play with my classmate ng matagal, im just playing with my dolls and reading books that i used to do, i always need their permission to go or to do something.

Hindi man lang ba nila naisip na hindi naman material ang kelangan ko, kundi yung presensya nila para maging masaya ako, i admit im happy when they come, im so happy.. not because may pasalubong na naman ako its because they are with me, kahit ilang oras lang ang tinatagal nila.