ON BEŞİNCİ BÖLÜM

5.9K 389 96
                                    




Herkese yeniden merhaba! ✌🏼

Bölümler kısa farkındayım ama inanın bulduğum her fırsatta yazıyorum ve bekletmeden yüklüyorum. 😭😍

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum! 🥺 Bunlar benim için çok değerli. ❤️

‼️🙏🏼 Ayrıca bu bölüm şimdiye dek en keyif alarak yazdığım bölüm oldu. Bir noktada hikayenin kırılma noktası olduğu için her zamankinden çok daha fazla yorum desteği bekliyorum lütfen. 🙏🏼‼️

Keyifli okumalar dilerim! 🙏🏼

Bölüm sonu görüşürüz. 🥳

Arven Dalya Günseli'den...

Çığlık seslerinin yankılanmasıyla yatağında sıçrayarak uyanan küçük kız çocuğu, korkuyla odasında gözlerini gezdirdi.

Ailesiyle birlikte yaşadığı evi, boyuna göre fazlasıyla büyük görünürdü gözüne.

Bu yüzden çoğu zaman yanında annesi olmadan rahatça dolaşamazdı. Çünkü yaşamış olduğu bu üç katlı villada, sanki canavarların gözünü hep üstünde hissederdi.

Karanlıkta gizlenen canavarlar küçük kızın yalnız kalmasını bekliyordu ve kız da bunu bildiği için bir an olsun annesinin yanından ayrılmıyordu.

Şimdiyse odasında bir başınayken, camına vuran korkutucu yağmur damlalarının hiddetli sesi ve evin içinde yankılanan çığlıklar onu daha da fazla korkutmuştu.

Yatağının başlığına sırtını dayayıp dizlerini kendine doğru çektikten sonra sürekli birlikte uyuduğu ayıcığını sımsıkı göğsüne bastırdı.

Annesi olmadan odasından çıkmak istemiyordu fakat annesi yanında yokken bu karanlık odada bir başına kalmak da istemiyordu.

Öte yandan evin içinde yankılanan çığlıkların sebebini de bir hayli merak etmişti.

Gözyaşları görüşünü bulanıklaştırırken karanlık daha da korkutucu bir hâl aldı ve tüm cesaretini toplayarak yatağından indi.

Kucağındaki ayıcığını öyle sert sıkıyordu ki minik parmakları sızlamaya başlamıştı. Sanki oyuncağından güç alıyordu.

Hızla odasının kapısını açtığında aydınlıkla karşılaşması biraz olsun yüreğine su serperken şimdi evin içindeki bağırışlar çok daha net duyulabiliyordu.

Henüz beş yaşını yeni doldurmuş olmasına rağmen oldukça zeki bir kız çocuğuydu. Yaşıtlarına göre çok daha becerikli ve bilgileri anında kapan bir kapasiteye sahipti.

Çıplak ayakları yerde duyulmayacak kadar hafif sesler bırakırken küçük kız merdivenlere yöneldi.

Babasının öfkeli sesini çok net işitebiliyordu.

Oysa ki babasının sesini hiçbir zaman bu kadar yüksek duymamıştı. Söylediği kelimeler neydi peki?

Henüz onu anlayamayacak kadar uzaktaydı. Üstelik dışarıda kopan fırtına da duymayı güçleştiriyordu.

Henüz karanlığın korkusunu atlatamamışken dışarıdan gelen gök gürültüsünün sesiyle kalp atışları daha da hızlanırken kulakları uğuldamaya başladı.

Böylelikle babasının sesini de işitmek bir hayli güçleşmişti.

Merdivenleri yavaşça indi, indi, indi...

BEYAZ GÖLGE (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin