BEYAZ GÖLGE (+18)

ON ALTINCI BÖLÜM

Herkese yeniden merhaba! ✌🏼

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum! 🥺 Bunlar benim için çok değerli. ❤️

Keyifli okumalar dilerim! 🙏🏼

Bölüm sonu görüşürüz. 🥳

Giray Reha Başaran...

Dalya'nın son günlerde değişen hâl ve tavırları sürekli zihnimde dönüp dolaşıyordu.

Her insanı kendim gibi korkusuz ve güçlü görmemen gerektiğini biliyordum zira her insan aynı olamazdı. Ama onunla ilk karşılaştığım anda tanıdığım kadınla şimdiki arasında dağlar kadar fark vardı.

Onu tetikleyen bir şeyler vardı ve ben bunu çözecektim.

Bu işe başlamadan önce bir söz vermiştim; onu, kendinden bile korumak zorundaydım. Ve bunu yapmak için de geçmişini öğrenmeliydim.

Dün gece bana yazdıktan sonra oynadığımız küçük oyun sonucu uykuya dalmıştı ama ben bir daha uyuyamamıştım.

Eğer uyuyamaz ve tekrar yazarsa diye tetikte beklemiştim çünkü bu sefer uzaktan değil, bizzat yanına giderek ona destek olacaktım.

Bugün yine sıradan geçmişti. Sabah onu evden aldım ve sonrasında şirkete geçtik.

Ona karşı biraz daha ılımlı olmaya başlamıştım. Gerçi hoş, kendimi dizginlemesem çok daha farklı şekillerde yaklaşabilirdim ama her ne kadar zorlansam da çekmiş olduğum o çizginin bir adım gerisinde duruyordum her zaman.

Gün boyu ara ara sürekli aklından tuttuğu sayıyı ve rengi sorup durmuştu ve benden cevabı öğrenmek için türlü oyunlara girmişti ama bunu ona söylemeyecektim.

Onu kıvranırken görmek hoşuma gidiyordu. Küçük bir kız çocuğu gibi davranıyordu ve dışarıya yansıyan endamlı genç kadın imajı bir köşede onu bekliyordu.

Onun bu çocuksu hallerini görmek belki de beni yumuşatmıştı bilmiyordum ama ilk zamanlarımıza kıyasla daha çok gülümsemeye başlamıştım.

Daha doğrusu beni daha çok gülümsetmeye başlamıştı.

Onu evine bıraktıktan sonra arabama bindim ve bir süre daha düşündüm.

Ailesi yan taraftaki villada oturuyordu ve bir süre evleri izledim.

Turgay Günseli başından beri hep kaçamak cevaplar veren bir adamdı. Kızını bir şeylerden korumak istiyordu ve bu yüzden beni tutmuştu.

Bana karşı açık olması gerekiyordu çünkü işimi iyi yapabilmem için her şeye vakıf olmalıydım.

"Biraz altına girelim bakalım Turgay Bey," dedim kendi kendime ve arabadan inip yürümeye başladım.

Dalya'nın evinin önünden geçerken bakışlarım bir yandan odasının ışığını kontrol ediyordu. Eğer onu bıraktıktan sonra ailesinin evine geçtiğimi görecek olursa bin farklı soru yağmuruna tutacağından emindim bu yüzden olabildiğince hızlı işimi halledecektim.

Evin önüne geldiğimde biraz duraksadım. Derin bir nefes aldıktan sonra zile bastım ve bekledim.

Çenemi sıkmaktan dişlerim sızlasa da görüntümden ödün vermemeliydim.

Kapı yavaşça açılırken güler yüzlü bir kadınla karşılaştım.

"Buyurun," diyen kadını tanıyordum. Gerçi tanımasam bile onun bu evin hanımı olduğunu giyiminden anlayabilirdim.