I am The Mafia Boss (he is the mafia boss season 2)

Chapter 19 (past)

Shin POV

Umalis ako sa ninja vallege. At pumunta ako sa lugar kung saan alam ko andon ang mga assasin. Isa lang ang nakaka alam sa magiging plano ko. At yung si Master ang lolo ko nong una ayaw niya ako payagan kasi baka matay ako o patayin ako pag nalaman nila sino ako. Pero mautak rin naman ako kaya kahit hindi ako pinayagan ay umalis pa din ako.

May pera naman akong naipon sa mga ginawa kung trabaho na walang alam si lolo kung ano. Sinadya ko talaga mag ipon kasi alam ko darating ang panahong ito.

Aalis na sana ako sa vallege ng biglang may matandang hunarang sakin sa exit. “Talagang hindi kana magpapapigil?” malungkot na tanong sakin ni Lolo.

Nakaramdaman agad ako ng lunkot sa puso ko at saka hinarap si lolo na malakas ang loob. “Master patawad kung hindi napo ako magpapapigil dahil alam ko rin po na balang araw ang plano ko mismo ang dahilan ng pagbagsak ng mga assasin at para matapos na rin ito” sagot ko.

“Wala namang ibang dahilan?”

Yumuko at tinignan ang kwintas ko na nakaukit don ang mukha ng mga magulang ko. “Gusto ko rin silang ipag higanti ang mga magulang ko. Pinatay sila ng walang kalabanlaban dahil lang sa alam nila ang tungkol sa kanila” sagot ko ulit sa tanong niya.

“Ito”bmay inabut siya sakin na isang supot at ng tanggapit at tinignan ko iyo ay pera iyon. “Magagamit mo yan sa iyong paglalakbay at alam ko rin na may pera ka dahil palihim kang nag tratrabaho na hindi ko alam at Shin may tiwala rin ako sayo at isa pa walang nakaka-alam sa iyong pagkilanlan kaya mag iingat ka aking apo” pagkasabi nito at tumalon ako sa bisig ni lolo at niyakap siya ng mahigpit.

“Salamat po Lolo” naiyak kunang sabi.

“Alam kung mautak at matalino ka Shin magaling at madali karing matutu sa pakikipaglaban kaya alam ko kakayanin mo at alam ko rin balang araw ang balak mo mag wawagi kasi yun ang sabi ng hula” sabi ni Lolo.

Naniwala ako sa hula. “pero meron din dsa hula ang tungkol sa dalawang anak ng Mafia na isa rin sa dapat kung hanapin at sanayin balang araw” dagdag ko.

Matapos ang gabing iyon ay hindi na ulit ako bumalik sa vallege na iyo tatlong sulat lang ang napadala ko at hindi nayun na sundan pero ang huling sulat sinabi ko na sisimulan kuna ang plano. At yun ang araw na nakapapasok na ako sa mundo ng mga assasin.

“Tatlong araw mo palang dito bata ang galing muna makikipaglaban” pagpupugay sakin ni Guro Nam siya ang isa sa pinakahusay dito na guro sa mga assasin. “Ang pinaka mahirap ng move ang ituturo ko sayo”

Biglang kumislap ang mga mata ko sa marinig ko. Ang pinakamahirap nilang sinasabi ay yung kunin ang puso ng isang ng tao na kahit kaunting dugo hiding hindi papatak.
“Ano naman po yun?” innocenti kung tanong kay guro. Kahit alam ko naman kung ano iyon.

“Ang pumatay na kahit ni Isang dugo ay hindi siya lalabasan sa bandang sinugatan mo” sagot niya.

“So! Ipalabas muna” pagkasabi nito ang secretarya niya ay may kinuha itong dalawang  taong na nang nanghihina at may dalang sanggol sa sinapupunan.

“Ano po ang gagawin natin sa kanya guro?” tanong ko.

Instead asnwer my question he just smile like a evil. Malademonyonh ngiti lang ang nakita ko at parang alam kuna ang susunod na mangyayari.

“Tignan mo ako kung ano ang gagawin ko. Tignan mo ng mabuti dahil sa susunod ikaw na ang gagawa”

“Wag po Maawa kayo sa amin wag po” sabay na pagmamakaawang dalawang babae na naiyak na ito.

Pero walang awang sumugod si Guro sa isang babae sa sobrang bilis nito na halos hindi kuna makita yung ginawa niya.
Sa isang iglap nasa likod na siya ng babae at hawak ang sangol na 6inch palang ang laki ng sanggol hindi ito humihinga at yung ina ng sanggol wala ng buhay at kahit ni anong patak na dugo wala akong makita.
What the Hell happend? Hindi pa nabuhay ang sanggol pero kiha nanito ang chance na makita ang mundo.

“Ikaw na ang susunod... Shin”

Hindi ko alam kung nakarinig ba talaga ako ng tama. Hindi ko rin maigalaw ang sarili ko naninigas ako. “Hindi ko kayang pumatay ng tao”

“Shin narinig mo ba ako? ” sabi nito.

“Maawa ka bata wag” nagmamakaawa ang isang babae sa AKIN na panay na ang iyak.

“SHIN!!! ” malakas na tawag nito sa akin at galit na galit na

“Pwede bang ibang tao nalang guro hindi ko kayang kunin ang sanggol na wala pang chansa na makita ang mundo” sabi ko.

Hindi ko alam anong gagawin ko sa loob loob ko natatakot ako ramdam ko rin ang panginginig ng boung katawan ko. Hindi ko kayang pumatay.

“Pwede naman guro na ibang tao nalang atsaka puso niya yung kukuninko” iwan pero sa bandang ito nagmamakaawa ako sa kanya.

Hindi sumagot agad si Guro at nilaputan ako at bumulong sakin “Gagawin mo o puso mo ang kukunin ko Shin” bulong niya.

Gusto kunang umiyak. Hindi ko nalang sinagot si guro at tinanguan ko nalang siya. Huminga ako ng malalim saka lahat ng lakas ko at nilagay ko sa paa para sa mabilisan kung pagtakbo.

Sa tingin ko tatlong buwan palang ang nasa tyan ng babae. “Lolo patawad kubg gagawin ko ito. Ayaw ko rin naman mamatay hanggat hindi ko matapos ang mission na binigay ko sa sarili ko. Patawad lolo kung papatay ako ng taong wala pang kamalaymalay sa mundo” bulong ko.

Pinikit ko ang mata ko saka tumakbo. Ilang sigundo lang gumising ako at tinignan ang hawak ko.
Sobrang liit pero na sanggol. Nawalan na ng pag-asang makita ang mundo dahil sakin.

“Ang galing Shin nagawa mo agad. Tama nga ako na hindi ako mahirapabg turuan ka” nakangiting inakbayan ako ni Master.

“Master pwede po bang mag CR muna ako” paalam ko at pinahintulutan niya naman iyon.

Pero bago ako umalis binigay ko muna kay master ang hawakhawak ko.

Ng makarating ako sa CR don sumuka ako ng sumoka at umiyak ng umiyak sa pubtong ito na trutruma na ako. Hindi ko alam kung ilan pa ba ang mapapatay ko ng sunodsunod.

“Mali ba ako ng pumasok ako dito?” tanong ko sa sarili ko na reflection sa salamin.

Gusto kunang sumuko at parang pinagsisihan ko na pumasok ako sa mundo nila. Natatakot at naginginig na ako sa takot sa mundong kinatayuan ko ngayon.

Pero hindi ako sumuko at nilakasan ang loob ko. Hanggang sa naging guro ako sa specially na parang prencepe sa mubdong ito. At yun ay si Lance at naging studyante ko.