I am The Mafia Boss (he is the mafia boss season 2)

Chapter 25

Lance POV

Matapos makipag-usa kay Master andito muli ako kung saan si Fion. Sa isang malawak na kagubatan ako dinala ng mapa. Matapos ang malayong paglalakabay. I finnaly here from of the house na parang abandonado na tignan sa labas.

Hindi ako naglakas loob na magpakita o lumapit sa bahay. Nakatago lang ako dito sa malaking puno. Naghihintay ng chamba ma makausap lang si Fion.

Ng makita ko na lumabas ng bahay si Fion na hawak ang spada nito at nag tungo kung saan papasok sa kagubata ay agad ko itong sinundan. Wala itong kasama kaya alam ko na pagkakataon na ito.

Habang sinundan siyang papalayo at hindi parin sa huminto hindi ko alam kung alam ba niya o hindi na nakasunod na ako sa kanya.

Nabigla nalang ako ng mawala ko siya sa paningin ko. Nilibot ko ang paningin ko sa palibot at patakbo sa unahan baka nauna na siya pero wala. Kaya huminto ako at inikot ang tingin sa taas baka sa taas siya nagtatago.

“Sabi ko nanga susundan mo ako” sabi nito habang naka tutuk ang katana niya sa leeg ko. “Anong ginagawa mo dito? Paano mo nalaman ang lugar na ito?at nasan yung mga kasama mo?” agad na tanong nito.

Huminga ako ng malalim at harapin siya.
“Tangakain mong lingonin ako hindi ako magdadalawang isip na tiliin yang buhay mo. At hindi kuna iisipin na kakambal kita.” giit nito sa huli.

Hindi kuna tinangka pang tignan siya at naka tingin parin sa taas. “Fion hindi ko alam kung paniwala mo ako sa lahat mg sasabihin ko. Pero sana makinig ka. Anong ginawa ko dito? Gusto kita makita at makausap yun lang. Wala akong mga kasama ako lang mag-isa dahil hindi ko alam kung pagkakatiwalaan ko sila at kung paano ko nalaman ang lugar na ito. Pumunta ako kay Master and Lolo ng ama natin para ipaliwanag niya sakin ang lahat ng nakaraan sa mga magulang natin.”
“Matapos niyang ipinaliwanag nagmulat ako at alam ko ako yung mali. At siya din ang nagbigay sakin ng mapa patungo dito.” paliwanag ko. Ng parang wala akong napansin na magsasalita pa siya.

“Kung hindi ka naniwala sakin sige patayin mo ako.” pagkasabi ko non ay dahandahan kung kinuha ang katana ko. “Sabi ko sarili ko noon hahawak lang ulit ako ng katana pag gusto kuna maging ninja.”

“Lance?!” Sabi nito na maypagka-inis aa boses.

Hugot ako ng hangin
“Not Lance... Rion”

Hindi ito nagsalita ng dahandahan nitong binaba ang katana niya na nakatutuk sakin. At don ko rin siya hinarap. Hindi ko masabi kung ano ba ang expression niya ngayon pero sakin tuluyan ng umagos ang luha ko.

“Rion? So bumalik na ang kakambal ko?” parang natawa nitong sabi at tuluyan narin tumulo yung luha niya.

Patango tango ako sa sinabi niya sabay yakap ko sa kanya.. “Bweset naman ang tagal namulat ha! Baka pagnahuli ang lahat baka napatay kita bwessit ka” sabi nito.

“Sorry Dude. Sorry nagbulagbulagan ako naniwala pa ako sa kasinungalingan”

“Paano mo naisipan na alamin ang totoo at paniwalaan ito?”

Kumalas ako sa yakapan namin at hinarap siya. “Naramdaman kolang. Hindi mahalaga yun sa ngayon”

“Bakit?”

“Amg mahalaga sa inyo na ako kampi at gusto ko sabihin mo kay Jeon na buhay pa Gia. Pero hindi na siya ang Gia na dating nakasanayan niya.”

Jeon POV

Pagbaba ko sa hagdanan ay nakita ko si Isuko na hindi mapakali sa kalakad-lakad ng paikot sa sala.

Nga pala. Tapos na yung training namin ni Shin. At isang araw kuna na ang papahinga na ito.
“Isuko ok kalang?” napatingin agad ito sakin ng tawagin ko siya.