28. Bölüm

154 12 18
                                    

Kota Furuya'dan:

Erika gideli bir saatten fazla olmuştu, o zamandan beri Ouzou hiç konuşmamış sessizliğe gömülmüştü. Reika ile birlikte gözetleme yerine çıkmaya karar vermiştik. O önden bende arkasından merdivene tırmanmıştım. İki sandalye bulunuyordu burada ikimizde oturmuştuk.

Reika: Sence ne olacak bunların hâli? Oysa Erika çok heyecanlı gelmişti buraya, sabahta öyleydi. Birden ne oldu anlamadım?

Kota: Onun yüzünden kardeşlerim üzülüyor Reika, ben şu an sadece onları düşünüyorum.

Reika: Onun için kolay mı sanıyorsun kota? İki kişinin arasında kalmak, ve aralarından bir kişi uzun zamandır sevdiği kişi... Tam beraber oldular derken ayrıldılar, kardeşlerini suçlamıyorum bu arada.

Kota: Boş versene Reika, biz kendi ilişkimize bakalım. Onlarla ilgilendiğim zaman ne oldu gördün, sana vakit ayırmadım.

Reika: Peki sevgilim:)

Elimi omuzuna atarak beraber saatlerce güneşin batışını izledik. Hava serin olduğu için omuzumuzda polar battaniye vardı, aksi takdirde burda oturmak çok zor olurdu.

En sonunda Ouzou aşağıdan bizi çağırınca aşağı indik.

Ouzou: İki saatten beri dondunuz orda, buzlukta pizza vardı onu ısıttım bende bu arada, acıkmışsınızdır.

Reika: Acıktım gerçektende, teşekkürler:)

Ouzou: Önemli değil, hadi oturun yiyin. Ben az önce sizi beklerken yedim bir şeyler.

Ona baktım yalan söylüyordu yine, çünkü hiç bir şey yememişti sadece sigara içiyordu. Zayıflamaya başlamış göz altları morarmaya başlamıştı, elimden bir şey gelmiyordu. Yumruğumu sıktım..

Kota: Bizimle de bir şeyler yeseydin keşke, seversin yemeyi sen...

Ouzou: Sevdiğim bir çok şeyi kaybediyorum bu aralar kardeşim. Hem beni boş verin siz, ben balkonda oturuyorum.

Diyerek balkona doğru yürüdü, balkon birbirimizin sesini duyabileceğimiz bir mesafedeydi.

Kota: Neyse! Haydi gel biz yiyelim:)

Reika: Tamam,

Masaya oturup pizza yemeye başladık, en sevdiğimden di karışık:)

Bir süre sonra Reika'nın telefonu çalınca masadan kalktı. Hemen balkon girişinde askıda bulunan çantasından telefonunu çıkardı.

Kota: Kim?

Reika: Yabancı numara,

Ayaklanarak yanına gittim,

Kota: Hoparlöre al,

Telefonu açarak hoparlöre aldı,

Reika: Alo?

Shohei: Merhaba Reika, ben Shohei...

Reika: Ha evet hatırladım, bir sorun mu var? Neden aradın ki?

Shohei: Erika'ya ulaşamıyorum belki senin yanındadır, ya da nerde olduğunu biliyorsundur diye aradım.

Reika: Erika sabah bizimle birlikte ormandaydı ama çıkalı çok uzun zaman oldu. Evinde değil mi?

Ouzou hemen kapının girişine yanımıza geldi, tek kaşını kaldırdı sorar şekilde.

Shohei: Hayır yok, en son dört saat önce konuştuk. Ama birden telefon kesildi, ondan sonra şebeke çekmeyen bir yerdeyim diye yazdı ama, madem şebeke yok mesajı nasıl gönderdi?

Reika: Bilemiyorum, neyse tamam biz biz ormanın içine bakalım bir...

Shohei: Peki tamam,

Diyerek telefonu bir anda kapattı,

En Baştan (Victory Kickoff)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin