MARRIAGE GAME ( taekook )

S2 - Mucize

hellüüüüüü
bomba gibi bir 1. bölümden sonra aynı şekilde devam ediyoruz

bölüm öncesi ufak bir bilgilendirme:
okuyacağınız bölümdeki olaylar önceki bölümde gerçekleşen olaylardan iki gün öncesini kapsıyor

oylarınız ve yorumlarınızı bekliyorumm

🍷

'' Dikkatli sür! ''

Kucağında tepişen Gguk ile birlikte verandada durmuş ona anaç bir şekilde nutuk çekmenin ortasında olan Kyungjoo arabayı çalıştıran Taehyung'u izliyordu.

'' Tamam '' dedi omega kafasını aşağı yukarı sallayıp onu geçiştirirken.

'' Emniyet kemerini de tak! ''

'' Takılı zaten '' dedi Taehyung ona kısık ve sinir olmuş gözlerle bakarken.

'' Kırmızı ış- ulan sen de bir dur be hayvan! ''

Kyungjoo'nun lafı kucağındaki Gguk'un kollarına tepik atmasıyla yarıda kesilirken Taehyung da fırsattan istifade gaza bastı.

'' Sonra görüşürüz! '' dedi kaçar gibi sokaktan çıkarken.

Gguk'un elbiselerini kısaltıp, daraltmak için terziye götüreceğini söyleyerek evden çıkmıştı ancak istikameti bambaşka bir yerdi. Yaklaşık bir hafta önce kusmaları şiddetlenmiş ve sıklığı artmıştı. Başlarda bunun duygusal şok ve depresyon halinden kaynaklı olduğunu düşünen Kyungjoo bir gece yarısı onu tam yedi kere kusarken yakalamıştı ve sonrasında dayanamayıp sürükleyerek hastaneye götürmüştü.

Taehyung olayların tahmin ettiğinden farklı olduğunu tahlilerin sonucu için doktorla görüştüğünde öğrenmişti. Kyungjoo hasta mahremiyetinden dolayı odaya alınmazken, doktor Taehyung'un tahlillerinde bir belirsizlik olduğunu ve bu duruma şaşırdığını söylemiş, detaylı bir inceleme için sonraki hafta gelmesini ekleyip randevu vermişti. Taehyung ise durumu Kyungjoo'dan gizlemeyi tercih edip doktorun ona ilaç verdiğini, durumun sadece Jungkook'la yaşadıkları yüzünden olduğu yalanını uydurmuştu. Çünkü Kyungjoo'nun ne kadar hızlı endişelenen bir tip olduğunu biliyordu, üstelik sadece Jungkook ile olanlar bile onu her zamankinin yüz katı korumacı hale getirmişken birde sağlık sorunlarını öğrenirse Taehyung'un kendini daha kötü hissetmesine sebep olacak kadar üstüne düşerdi.

Kyungjoo'nun evinden yaklaşık yarım saat uzaklıktaki hastaneye giderken aklı her zamanki gibi o gün olanlardaydı. Bir ay önce İtalya'da yaşananlar ve ortaya çıkan acı gerçeklerle yüzüğü atıp o günün gecesi tek yön bir biletle ülkeyi terk etmişti. Kimse de onu durdurmamış, arkasından gelen dahi olmamıştı. Hala daha umut eden aşık yanıysa o uçağa binmeden hemen önce ardına son kez bakmasına sebep olmuş ve görevliler onu zorlukla ilerletmeden önce orada bir yerlerde Jungkook'u görmeyi beklemişti. Ama ortalıkta kimsecikler yoktu. Ve işte şimdi Kore'de birinci ayını bitirmişti bile ama hala daha ses seda yoktu. Belli ki yüzüğü attığı gün dökülen o gözyaşları dahi birer yalandı, kim bilir..?

En kötü yanı ızdırap içindeki kalbinin Jungkook'tan nefret ediyor ancak en kötüsü onu hala daha deliler gibi seviyor olmasıydı. İşte bu yüzden kendinden de nefret ediyordu. Ona bunca acıyı çektiren ve hakkında o kötü planı reva gören adamı nasıl sevdiğini bir türlü anlayamıyordu.

Nefretin aşkına baskın gelmesini ve böylece onu unutmayı, ona karşı sadece öfke duymayı bekliyordu ancak o gün bir türlü gelmiyordu. Kalbi en çok ona kırgınken hala daha onun için atıyordu, bir aptal gibi.