Witaj wędrowcze!
To już nasze ostatnie spotkanie w ramach tej historii. Dlatego jest ono poświęcone wyjątkowej bohaterce.
Utwór pod tytułem "Łopot czarnych skrzydeł" jest poświęcony sierżant Lethcie Hilainen. Kobiecie, bez której złożenie opowieści w jedną, spójna całkość byłoby niemożliwe. Strażniczce Pokoju miasta Vidutine, która pokonuje swoje wewnętrzne demony, watpliwości oraz lęki i na każdym korku wykazuje się odwagą, gotowością do poświęcenia i nadzwyczajnym hartem ducha.
Zapraszam do odsłuchu, a gdy już skończysz, sięgnij po Tom II ;)
Niecierpliwie
Łopotem czarnych skrzydeł
Serce bije
Każąc biec naprzód
Choć przez chwilę
Móc zrobić wdech i wydech
Pełną piersią
By wreszcie poczuć grunt
Wszystko ginie
W łopocie czarnych skrzydeł
I zagłusza
Cichy sumienia szept
Stań na chwilę
Wystarczy tylko tyle
By spojrzeć w niebo
I śledzić dryf chmur
Jutro znów pojawi się słońce
Nad horyzontem
I rozświetli noc
Szarych dni kiedyś nadejdzie koniec
Pośród łąk
I łanów złocistych pól
Mieć w sobie siłę
By łopot czarnych skrzydeł
Uwięzić móc
W okowach ciepłych słów
Stos wątpliwości
Podpalić ogniem który
Zamieni je w pył
Wysuszy łzy
Jutro znów pojawi się słońce
Nad horyzontem
I rozświetli noc
Szarych dni kiedyś nadejdzie koniec
Pośród łąk
I łanów złocistych pól
Masz w sobie moc
Która nie da ci zgiąć kolan
Która trwa
Mimo ciężkich ran
Masz w sobie to
Co pozwoli oprzeć się
Łopotom czarnych skrzydeł
Tylko obudź się
Obudź się
Jutro znów pojawi się słońce
Nad horyzontem
I rozświetli noc
Szarych dni kiedyś nadejdzie koniec
Pośród łąk
I łanów złocistych pól
CZYTASZ
Pustułka Tom I Fasady
FantasyNa południu królestwa Tevynevande dogasa ostatni płomień buntu przeciw władzy, co będzie miało ogromny wpływ na losy całego, znanego świata. W tym czasie Randal Krankly podążający tropem jednego z członków upadłego bractwa, przybywa do stolicy króle...
