3.bölüm

59 10 3
                                    

Bana seslenmesi ile gözlerimi sıkıca kapatarak yok olmayı diledim. Resmen kardeşi ile pamuk şeker kavgası yapmıştım. Tekrar adımı söylemesi ile zoraki bir şekilde gülümsedim ve ona doğru döndüm. Tanımadığım adama da rezil olmuştum.

Bozuntuya vermeden şaşırmış gibi yaparak,

"Aa Barlas" dedim.

Anlamsızca bir bana bir de kollarında hala ağlayan kardeşine baktı.

"Neler oluyor?"

Barlas bana bakmaya devam ederken Bulut yanıma yaklaşarak,

"Anlattığın Barlas bu Barlas mı?" diye merakla sordu.

Gergince olumlu anlamda başımı salladım. Barlas hala cevap vermem için bana bakıyordu.

"Ne oldu ki, birşey olmadı"

"Masal neden ağlıyor?"

"Masal kim?"

İyice saçmalamaya başladığımda Bulut hemen söze girdi.

"Kusura bakma abi biraz akıl sağlığı yerinde değil onun"

Bulut'un dedikleri ile kaşlarımı çatarak ensesine vurdum. Barlas başını eğerek gülüşünü gizlemeye çalıştığında ona öldürücü bakışlarımdan attım.

"Abi"

Ağlaması dinmiş olan Masal konuşmaya başladığında herkes ona baktı.

"Ben pamuk şeker alıyordum ama bu abla tüm hepsini aldı ve bana vermiyor"

Suçlu sanki benmişim gibi konuşması ile gözlerimi devirdim. Tamam biraz suçluydum ama bunu kimsenin bilmesine gerek yoktu.

"Abicim bak hala bir sürü var sana onlardan alalım"

"Hayır ben çilekli istiyorum!"

Tekrar bağırmaya ve ağlamaya başladığında yüzümü buruşturdum. Çocukların bu huyundan nefret ederdim. İstemedikleri bir şey olduğunda çeşmeyi açıyorlardı.

Barlas kararsızca bir kardeşine bir bana baktığında adama acımıştım. Her gün bu çocukla uğraşmak zor olmalıydı.

"Delfin birini versen en azından, ben sana alırım sonra söz"

Kaşlarımı çattıp tam ağzımı açacağım sırada Bulut,

"Hadi deflo ver de gidelim, zaten başka pamuk şekerci de yoktur. Geç kalacağız güne" dediğinde bıkkınca nefesimi üfleyerek elimdeki bir pamuk şekeri Barlas'a uzattım. Normalde uzatıp burada kavga çıkarırdım da gün daha önemliydi.

Barlas teşekkür eder gibi gülümseyip pamuk şekeri aldı ve ağlayan kardeşine uzattı. Kız anında susup gülerek abisine sarıldı. Sanırım şizofrendi. Barlas da gülerek ona sarıldığında kız arkadan bana dil çıkarmıştı.

Kaşlarımı çatarak küfür edeceğim sırada Bulut kolumdan tutarak beni ordan uzaklaştırdı. Barlas'ın arkamdan baktığını hissetsemde umursamadan yürümeye devam ettim

"Çocuk gibisin Kiraz"

Omuz silktim dediği karşısında. Barlas olmasaydı o çocuğa gününü gösterirdim ben de neyse.

"Gitti pamuk şekerim o cadıya"

Ben ağıt yakmaya başladığımda Bulut halime gülerek kolunu omzuma attı ve mahalleye doğru yürümeye başladık. Mahalleye girdiğimizde çoğu teyze Hatice Teyze'nin evine doğru gidiyordu. Bizim de adımlarımızı hızlandırarak onlara yetiştik.

Sırıttarak,

"Hadi bakalım başlasın mesai" dedim.

----------------------------------------------

Beklenmedik AvukatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin