Tesadüfen tanıdığı ve ona yardımcı olan avukatın, hayatının tam merkezine oturacağını nerden bilebilirdi Delfin.
---------------------------
"Avukatın var mı? Avukat olmadan mahkemeye çıkamazsın"
Gözlerimi devirdim tekrardan.
"Hayır yok"
Bir iki d...
Telefonumun alarmı çalarken ben çoktan açtığım gözlerim ile sadece bu sesin bitmesini bekledim. Bir dakikalık işkenceden sonra kapanan alarm ile gözlerimi kapatmaya çalıştım ama geceden beri ağladığım ve uyumadığım için bu sadece acı bir şekilde inlememe neden oldu.
Bugün benim için yas günüydü. Çünkü bugün ailemi kaybettiğim o iğrenç gündü. Ne zaman gözümü kapatsam o gün ile ilgili kabuslar görüyordum ve bu yüzden geceden beri uyuyamamıştım.
Birazdan Yıldız Teyzem ve arkadaşlarımın geleceğini bilsemde onlarla konuşacak gücü kendimde bulamıyordum. Sanki bugün tüm gün boyunca susmam gerekiyor gibi hissediyordum. Ruhum çekilmiş gibi hissederken artık kalkmam gerektiği için banyo etmek adına yataktan kalktım.
Suyu ayarladıktan sonra tek tek kıyafetlerimi çıkartıp aynadan görünen suratıma baktım. Tamamen dağılmıştım, yüzüm ve gözlerim şişmişti. Bakışlarım ellerime geldiğinde hafifçe havaya kaldırıp baktım. Ellerim ve kollarım dün ağladığım zaman tırnaklarımı geçirdiğim için izlerle ve kurumuş kan lekeleriyle doluydu.
Ellerimi geri indirerek buz gibi olan suyun altına girdim irkilsemde sonradan alışmıştım. Duşumu aldıktan sonra kenarda duran havluyu üzerime sardım ve banyodan çıktım. Tekrar odaya döndüğümde kapıyı arkamdan kilitledim. Zaten kapıyı kapattığım gibi içeriye Yıldız Teyze ve Bulut'gil girmişti.
Bulut'ta anahtar olduğundan dolayı kapıyı çalmadan girdikleri için aldırış etmedim ve üzerimi giyinmeye başladım. Birazdan annem ve babamın mezarına gidecektim. Yıldız Teyzeler de benimle birlikte gelecekleri için buraya gelmişlerdi. Ve biraz olsun motivasyonumu yüksek tutmak amaçlı burdalardı.
İçeriden kısık sesle fısıldamaları geliyordu, normalde bağırarak konuşurlardı ama bugün benim için böyle konuşmalarına karşı ufak bir tebessüm ettim. Bir süre sonra sesler kesildiğinde oturduklarını anladım.
Ben de çıkarttığım kıyafetlerimi yatağımın üstüne koydum ve gözümdeki şişliği kapatmak için makyaj masanına geçtim. Biraz kapatıcı alarak göz çevreme sürdüm, daha iyi gözüktüğüne emin olduktan sonra kuruyan dudaklarıma nemlendirici sürdükten sonra oturduğum yerden kalktım.
Yatağıma koyduğum kıyafetlerimi tek tek giydikten sonra telefonumu cebime koydum ve derin bir nefes vererek kapıyı açıp dışarıya çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Çanta yok)
Oturma odasına girdiğimde tüm gözler anında bana döndü. Hepsi bugün için simsiyah giyinmişlerdi. Bana bakarlarken gözlerimi yere çevirip hepsine hitaben,
"Hazırsanız çıkalım" dedim.
Beni onayladıklarında ayağa kalktılar ve çıkışa doğru gittiler. Kapıdan çıktıklarında arabamın ve evin anahtarını aldım ve kapıyı kitledim. En önde Yıldız Teyze ve Orhan Amca olmak üzere hepimiz aşağıya indik ve arabaların önüne geldik.
