She's a Blues

chapter 4

Chapter 4

SHANINE'S POV

Nagising ako ng kinakalagan na ako ng tali and to my surprise ay umaga na pala.

Grabeng encounter yon inabot ng umaga?

"Are you okey?May masakit ba sayo?Hey??"

Nag aalalang tanong sakin nitong kasama ko na puro pasa ang pisngi kaya nakaramdam ako ng awa.Tumingin ako sa paligid at wala na yung mga criminal na lalaki.

"Anak My gosh!"

Agad lumapit dito ang babaeng lumuluha.Niyakap sya nito ng mahigpit saka hinaplos ang ulo ng anak.Kasunod nyang pumasok ang asawa nya at yung uncle nya??

"It's you again?"

Gulat na wika nya saka ako nilapitan at chineck kung nasugatan ba or what.

"May masakit ba sayo ha?How's you leg?Hindi ba nabali?"

Oa na tanong nya sakin na iling lang ang sagot saka tumayo para lumabas na sana pero nagulat ako ng may biglang yumakap sakin.

"Iha are you okey?Natakot ka ba ha?Huwag ka ng mag alala nandito na kami ha?"

Nakaramdam ako ng pangingilid ng luha sa aking mga mata sa hindi ko maipaliwanag na dahilan at tuluyang pumatak yon ng pati ang asawa nya ay niyakap na rin ako.

Ang luhang ito ba ay dahil first time kong maramdamang may nanay at tatay na nag aalala rin sakin?

Habang nasa daan kami patungong hospital ay walang tigil si tita Lorren sa pag tatanong kung okey lang ba ako pati na rin si tito Jexelle.

Sabi nila tito and tita naraw itawag ko kaya naman umoo ako.

Agad kaming inassist ng mga nurse don at hindi pumayag ang parents ni Jairin na hindi kami ma ko confine pareho.

"Hindi ka ba nila sinaktan?"

Tanong ni Jairin ng makahiga kami sa bed namin.Nasa iisang kwarto lang kami since malaki naman to.

"Sinaktan.Ako nga naunang sipain sa muka kaya nakatulog ako diba?"

Wika ko saka tumingin sa bintanang hindi ganon kainit yung sinag ng araw.

"Sorry kung pati ikaw nadamay"

Hindi na ako umimik dahil sa antok kaya naman nakatulog na ako para din bumawi na ng lakas.Nagising lang ako ng pumasok ang parents ni Jairin na may dalang pagkain.

"Iha get up come on!May dala akong maraming foods para satin"

Masayang aniya saka ipinakita ang dala nya.Napangiti naman ako saka bumangon pero nagulat ako ng biglang may kamay na tumulong sakin and it was Jairin na sobrang lapad ng ngiti.

Ehh?

"Kaya ko"

Casual na sagot ko sa kanya na tumabi sakin sa bed ko.

"Ano ba!?Para kang linta maka dikit!"

Singhal ko sa kanya na tinawanan lang ako.Iniisod ni tito Jexelle yung table sa harap namin ni Jairin habang si tita Lorren ay abala sa pag lalagay ng dishes dito.

"My brother told me that your the who one saved our son from death.I am greatful that i finally meet you"

Masayang sabi ni tito saka nilagyan ng maraming ulam ang plate ko.

"Tama nga si Jairin napaka ganda mong bata"

Agad kong nilingon si Jairin na hindi magkanda ugaga sa pag subo ng kanin.Namumula rin ang tainga nya kaya naman alam kong nahihiya sya.