chapter 19
LOXELLE'S POV
"What's your problem?Hindi ba dapat sinusulit mo yung araw na kasama mo sya?Next week uuwi na sya sa new york at maiiwan na tayo dito"
Natigil ako sa pag lalakad ng marinig ang sinabi ni Charlotte kaya nilingon ko sya.
"Sinubukan kong tanggapin kagabi ang pag alis nya pero sa tingin ko hindi ko pa kaya"
Nakangusong sagot ko sa kanya na ngumiti saka lumapit sakin para guluhin ang buhok ko.
"Alam mo kasi Loxelle ang babaeng gusto mo ay may ibang definition ng mundo kaya kung ako sayo huwag mong kadamdamin kasi lilipas din yan"
Walang kwentang payo ni tito Jayron saka alisin ang kamay ni Charlotte sa pag kakaakbay sakin.
"Sige na go back there and tease her all you want hanggang nandito pa sya"
Tinulak nila ako pabalik kaya wala akong nagawa kundi ang marahang mag lakad palapit kila lolo and Shan pero natigil ako ng marinig na seryoso ang pinag uusapan nila.
"I don't know where you came from or what kind of misery are you but i only see you as young girl who's brave enough to fight for her way no matter what.Siguro things keep messing up but you really can pass that iha."
Rinig ko ang cheerful na boses ni lolo sa seryosong si Shan.
"I hope so para naman po magkaron ng chance na mapasaya ko din si Loxelle"
Napahawak ako sa dibdib ko ng sabihin nya yon ng diretsa sa lolo ko na napangiti naman.
"Ano bang nararamdaman mo kapag napapasaya mo ang apo ko?"
Nanatili akong tahimik habang inaantay ang sagot ni Shanine sa tanong na yon ni lolo.
"Kapag nakikita ko po syang masaya things make easier for me.Para bang kahit sobrang sakit po ng nangyayari sakin makita ko lang syang masaya o maramdaman ang presensya nya nagiging secure yung feelings ko po sa mga bagay bagay.I don't know if that's normal"
Natigilan ako sa sinabi nya at hindi na sumubok humakbang dahil sa takot na ma interrupt yung masayang momentum na nararamdaman ko ngayon.
"Ooh hahahahaha sorry for my laugh but i remember someone to you for those words pero i think Loxelle start messing up with the misery you have young lady"
Wika ni lolo kay Shanine na lumingon rito at mula sa kinatatayuan ko ay kitang kita ko kung paano sya ngumiti kay lolo.
"I think half of the misery is messed up because of him but somehow it bring back to whole again dahil aalis na po ako next week and i don't even know if i have a chance to go back here"
Napalunok ako ng makita ang pait sa kanyang emotion na pilit pinapasaya kahit na sumisigaw ang kalungkutan at pag tutol roon sa pag alis nya.
Kahit ako!Tutol sa pag alis mo pero sino ba naman ako para pigilan ka.
"There's a lot of unexpected events happen in human life.Malay mo may milagro at makauwi ka rito.My Loxelle apo is willing to wait for you"
Wika ni lolo saka umayos ng upo.
"Waiting is a such of waste of time.If i were him mag aaral akong mabuti while treasuring every moment of his life"
Casual na sabi ng babae kay lolo na iiling iling.
"Waiting may waste of time for the others but it is always have a good outcome.Like ngayon tingnan mo at may huli kana"
Natatawang sabi ni lolo kay Shan na napatayo saka hinawakan ang fishing rod nya saka yon inangat.
BINABASA MO ANG
She's a Blues
Teen FictionShan sent home for a mission and she accidentally met a boy who kill the blues in her but she lost him with her memories because of the unexpected piece that will solve the puzzle she's trying to figure it out.