Chapter 27
SHANINE'S POV
Iminulat ko ang aking mga mata at kaagad nag sink sakin ang amoy chemical kaya alam kong nasa hospital ako pero bakit ganon?Wala akong maalala sa dahilan kung bakit ako nandito?Hindi ko rin maalala ang pangalan ko kaya naman itinaas ko ang kamay ko na may swero.
Where the hell i am?
"Apo how's your feeling?Do you remember anything huh?"
Lumapit ang isang matandang tinawag akong apo kasunod nya ang isang babaeng puno ng emotion ang mga mata at sa likod nya ay ang lalaking puno ng takot ang mga mata habang nakatingin sakin.
"Sino kayo?Bakit ako nandito?"
Lahat sila nagulat dahil sa tanong ko.Agad dumating ang doktor para icheck ako at ikinalungkot kong marinig na nabura lahat ng alaala ko dahil sa aksidenteng nangyari and even the talent and skills i have ay hindi ko na magagawa dahil naapektuhan non ang spine ko.I always cried at night for thinking who i am because it is hard for me to socialize with those person i don't know my relationship is.
Nalaman ko na dalwang buwan akong walang malay at nakaratay sa hospital dahil sa tama ko sa ulo.Isang linggo pa ang lumipas ng ilabas na nila ako sa hospital at bigyan ng tamang pag aalaga na parang strange sa pakiramdam ko.
Hindi ata ako sanay na inaalagaan
Nalaman ko rin na may dalwa akong kapatid.Yung panganay na hindi ko makasundo at yung bunso na iyakin.Nag simula na rin akong turuan ng personal assistant ko dahil papasok na ako sa school this coming june.Hindi ako makaramdam ng excitement sa hindi ko maipaliwanag na dahilan kaya naman lumabas muna ako ng bahay at nag punta sa park kung saan magaan ang pakiramdam ko.
"Hi?"
Bati sakin ng isang batang lalaki pero hindi ko sya pinansin dahil hindi ko naman sya kilala.
"My name is Divezon.Nag kakilala na tayo noon pero sa hindi magandang paraan kaya naman if you give me a chance i will do my best to treat you right"
Napatawa ako ng nakaloloko dahil sa sinabi nya saka sya iniwan don.Don't give me a fuck dahil hindi ko trip yan.
Napadpad ako sa hindi familiar na lugar.Maingay sya at puno ng taong nag sasayaw tapos maraming usok na nakikita dahil sa neon lights.
"Welcome to my empire!!Anong maipag lilingkod ng isang reynang kagaya ko sa isang hampas lupang kagaya mo?"
Nandidiri kong tiningnan ang babaeng wala man lang suot na bra habang nag bibilang ng pera.
"May gatas ba kayo dito?"
Natigilan sya sa pag bibilang ng pera saka sarkastikong natawa.
"Sa laki mong yan gatas?Wala kaming ganon dito!Alak lang.Gusto mo?"
Inirapan ko sya at lumabas na dahil wala naman palang kwenta ang lugar na to kung walang gatas.Umuwi na ako sa bahay and to my surprise napagalitan ako ni lolo dahil wala akong paalam sa pag labas.
"Tsk!Pasalamat ka takot ako sa matanda dahil kung hindi binunot ko na yung natitira mong buhok sa bunbunan mo"
Inis kong bulong matapos nya akong bigyan ng hampas sa braso gamit ang pambahay nyang sinelas.
"Look who's here?The trying hard daughter of my mom!"
Mataray na wika ni Eifhel matapos nya akong makita.Sinulyapan ko naman ang bago nyang bracelet pero mukang mumurahin kaya ngumisi ako at inilabas ang limited edition bracelet na pinabili ko sa assistant ko kanina.
BINABASA MO ANG
She's a Blues
Teen FictionShan sent home for a mission and she accidentally met a boy who kill the blues in her but she lost him with her memories because of the unexpected piece that will solve the puzzle she's trying to figure it out.