Fələyin oyunu

bölüm 31

Hayat garipliklerle dolu aslında.Bazı şeyler hiç istemediğimiz anlarda karşımıza çıkar bizi sarsıtır.Darbe üstüne darbe yeriz.Hayatımızın şu anda sonlanacağını his ederiz.Sonra bir insan yanımızda belirir ve bizi o bataklıktan çıkarır.
Azer şu an o bataklıktaydı.Boşluğa bakıyor olanları tartıyordu.Aynı anda iki haber öğrenmişti.Aldığı haberler bir kaç başlıydı.Her baş ona farklı duygular yaşatıyordu.Yüzünü elleriyle sertçe sıvazlayıp cigerlerini havayla doldurdu.

2 saat önce:
Azer çalan telefonuyla arabasını sağa çekip durdu.Karargahtan yeni çıkmıştı.Alparslan onu arıyordu.
-Alo.Hə Alparslan.
-Komandir danışa bilirsiz?
-Eşidirəm səni.
-Komandir bizim neçə vaxtı türk silahlı dəstələri ilə tapmağa çalışdığımız terorist tapılıb.Ancaq general ora bizim getməyəcəyimizi,məlum şəxsin türk silahlı qüvvələrinin əlinə keçdiyini bildirdi.Terorist bu dəqiqə hərbi hissəyə gətirilir.Bir neçə günə yəqin ki,işi bağlayacaqlar.Bu da o deməkdir ki...
-Yaxında öz yurdumuza qayıdırıq.
-Bəli komandir.Özünüzə yaxşı baxın.
-Sən də Alparslan sən də.
Azerin keyfi yerine gelmişti.Dile kolaydı 2 yıldır ki o adamın peşindelerdi.Azer bu sürü içinde hiç Azerbaycana gitmemişti.Annesini ,kardeşini haliyle çok özlüyordu.Ancak Türkiye ona çok şey kazandırmıştı.Ömrümü sadece ona adarım dediği,gözünden sakındığı,her gördüğünde ilk defa gördüğü gibi heyecanlandığı,deliler gibi aşık olduğu bir  kadın hayatına girmişti.Azer hem de babaydı.Kızının saç teline bile kıyamayan,onun için her şeyi yapa bilecek bir babaydı.İyi baba nasıl olunur bilmiyordu ancak bir çocuğa nasıl davranılmaması gerek bunu biliyordu.Kendi babası Azer için kötü bir baba fiqürüydü.Onun yaptıklarını kızına yapmayacağına dair kendine söz vermişti aslında.Azer her zaman sözüne sadık bir adamdı.
Evine geldiğinde hızlı haraketlerle arabadan indi.Hemen eve koştu.Şuan sevincini yaşaması lazımdı.Kapıyı çalıp Hafsanın kapıyı açmasını bekledi.Hafsa bu gün karargahtan ondan erken çıkmıştı.O yüzden evdeydi.Hafsa kapıyı açar-açmaz kapıyı hızlıca kapatıp Hafsaya sıkıca sarıldı.Hatta kucağına alıp döndürdü.Hafsa ilk ne olduğunu anlamadı.Azerin kahkaha attığını görüp o da ona katıldı.Azer Hafsayı yere indirip derin nefes aldı.Ani duygu partlaması yaşamıştı.
-Azer iyimisin?
-Çox yaxşıyam.
-Sen hep iyi olda sebepini sora bilirmiyim?
-Bizim bura gəlməyimizə səbəb olan adam var idi ha,onu tutublar.Bir neçə günə işini bağlayacaqlar yəqinki.
-Çok iyi bir haber bu.-Hafsa sevinmişti.Ancak Azerlerin Azerbaycana gitmesi hiç aklına gelmemişti.
-Hafsa  nə qədər fikirləşmək istəməsəm də  bu xəbərin pis tərəfi də var.
-Neymiş o?
-Biz sırf bu adam üçün Türkiyəyə gəlmişdik.İndi bu adam tutulub.Deməli,bizə daha burada ehtiyac yoxdur.
Hafsa şimdi anlamıştı.Azeri düşündüren taraf Azerbaycana gitmekti.Onlar evliydiler.Azer şimdiye kadar onunla her yere gitmişti.Peki Hafsanın Azerle Azerbaycana gitmeğe cesareti varmıydı?!Hafsa Azeri kendi vatanından,ailesinden ayıramazdı.Bu çok büyük haksızlık olurdu.
Aralarına bir sessizlik girdi.İlk kez aralarındaki sessizlik her ikisini korkuttu.Bu sessizliği Azerin telefonu bozdu.
-Alo.Salam ana.
-Salam oğlum.Danışa bilirsən?-Azerin annesinin sesi her zamankinden telaşlı çıkıyordu.
-Danışa bilirəm ana.Nə olub?Səsin yaxşı gəlmir.
-Əslində sənə bunu deməyəcəkdim.Səni orada narahat eləmək istəməzdim.Ancaq artıq onlara gücüm çatmır.
-Ana nə olub?Ürəyimi partlatma.
-Oğlum,bir həftə əvvəl bibin Sevincə yığdı.Bibin Sevincə dedi ki,atan sizinlə görüşmək istəyir.Sevincdə açdı ağzını,yumdu gözünü.Heç bir yerə də getmədi.Qəti qərara gəlib.Ancaq neçə gündür ki,bibin imkan vermir.Yığır,danışır.Hər dəfə də Sevinc əsəbləşir.O gün elə əsəbləşdi ki,güclə sakitləşdirdim.Neçə saat əsəbdən əli-ayağı titrədi.
-Nə istəyir ki,o adam.Neçə il sonra niyə görüşmək istəyir ki?
-Onu bizdə bilmirik.Səbəbini sizlə görüşəndən sonra deyəcəkmiş.
-Ana sən nə fikirləşirsən bu barədə?
-Mən vallah nəsə demək istəmirəm Nə qədər yanınızda olmasa da, o sizin atanızdı.Bunu nə mən,nə də siz inkar eləyə bilərsiniz.Böyük uşaqlarsınız.Öz qərarınızı özünüz verə biləcək yaşdasınız.
-Ana mən anlamıram.Niyə 20 il sonra?Bir dəfə bizə yığıb vəziyyətimizi soruşmayan adam niyə indi bizimlə görüşmək istəyir ki?
Karşı taraftan ses gelmedi.Çünkü Azerin annesi de ne olduğunu anlamamıştı.
-Ana mən fikirləşim sənə xəbər eləyəcəm.İndi telefonu Sevincə verdə, sənə zəhmət.
-Salam qaqaş.
-Sevinc salam.Necəsən?-Azer birazda olsa,Sevincin morelini düzeltmeye çalıştı.
-Şükür yaxşıyam.Sən necəsən?
-Mən də yaxşıyam.Sevinc ana olanları danışdı.Sən heç əsəbiləşmə.Mən bu söhbəti həll eləməyə çalışacam.Sən özünə və anamıza yaxşı bax.Oldu?
-Yaxşı.Özünə yaxşı bax.
-Sən də.
Azer telefonu yanına fırlatarak koydu.
-Noldu Azer?İyimisin?
Azer başını sağa-sola salladı.Olanları,annesinin konuştuklarını Hafsaya söyledi.
-Başa düşmürəm.Niyə 20 il sonra görmək istəyir ki?Bu vaxta qədər bir dəfə olsun,yığıb soruşmayıb ki,"bala siz nə yeyirsiz,nə içirsiz,vəziyyətiniz necədi?".İndi bizimlə görüşmək istəyir.İndi görüşmək daha rahatdı.Çünki,artıq ondan çörək istəyən,su istəyən olmayacaq.Bilir ki,müəyyən yaşa gəlib çatmışıq.
Azer her taraftan darbe alıyordu.Sanki tüm gqcü çekilmişti.Ona destek olacak bir nefese,bir dokunuşa ihtiyacı vardı.
Hafsa ellerinin Azerin omuzlarına koyup ona sarıldı.Azer Hafsanın her anında yanındaydı.Hafsa da aynı şekilde Azerin yanında olmalıydı.
-Azer.
-Hı.
-Gidelim.