Fələyin oyunu

bölüm 9

Polisler onları götürdükden sonra bizide karakola götürüb ifade almak istediler.Azerin kimliği sayesinde
bizi karakola götürmeden burada ifademizi aldılar.Omuzlarımdan büyük bir yük kalkmıştı.Azer bu süreçte hep yanımdaydı.Azerin tim arkadaşlarıyla vedalaşıp arabaya bindik.İnanılmaz yorgundum.Sadece uyumak istiyordum.Kız çocuğunu yurda götürmüştüler.Başvurumuzun onaylanmasını bekliyorduk.Gözlerimi kapattım.Birinin beni seslemesi uykumu böldü.
-Hafsa,çatdıq.Evdə yatarsan.
Onu kafamla onaylayıp arabadan indik.Sıcak arabadan inince bir ürperdim.Babam beni apar-topar götürdüğü için ceketimi giyinmemiştim.Omuzlarımın üzerine burakılan ceketle burnuma çok güzel koku geldi.Hem barut kokusu,hemde erkek kokusunun bir-birine karışımından çok güzel koku oluşmuştu.Azere dönüp gülümsedim.Apartmana girip eve geldik.Ben kendi odama geçerken Azerin bana seslendiğini işittim:
-Hafsa,mənim çöldə bir az işim var.Bir-iki saata gələrəm.İstədiyin bir şey var gələndə alım?
-Yok.Eğer bir şeye ihtiyacım olsa  ararım.Merak etme.
-Oldu.Onda mən gedim.Sən də özünü yorma.
-Tamam.
Azer gittikten sonra saate baktım.Hala erkendi.Bir az uzansan iyi olacaktı.
Azər Rüstəmovun dilindən:
Sahildəydim.Hafsaya işimin olduğunu demişdim.Amma mənimdə fikrimi toplamağa ehtiyacım var idi.Bir tərəfdəndə onu narahat etməmək üçün evdən çıxmışdım.Əgər evdə olsa idim,otağından çölə çıxmayacaqdı.Hafsaya qarşı olan hisslərimdən əmin deyiləm.Amma onu qorumaq istəyirəm.Həmin uşağında ailəyə ehtiyacı var idi.Sözün düzü onu da özümə yaxın bilmişdim.Məni düşündürən şeylərdən biri isə mən Azərbaycana gedəndə Hafsa da görən mənimlə gələrdi?
Evdəkilərə nə deyəcəyim haqqında heç bir fikrim yox idi.Yavaş-yavaş yerimdən durub evə tərəf yol aldım.Telefonumun səsi məni dərin düşüncələrimdən ayırdı.Zəng edən Hafsa idi:
-Alo.
-Alo,Azer müsaitmisin?
-Danışa bilirəm.Buyur,eşidirəm səni.
-Gelirken bulgur ve süt alırmısın?
-Alaram.Onsuzda yoldayam.
-Tamam.Allaha emanet ol.
-Səndə.
Yolumu matketə doğru çevirdim.Süd və bulğur aldım.Evə gəldim.Əslində qapını açarla aça bilərdim.Lakin evə gələndə bir xanım tərəfindən qarşılanmanın necə bir hiss olduğu maraqlı gəldi.Qapını döyüb,Hafsanın qapını açmasını gözlədim.Qapını açdı,gülümsədi.
-Salamun aleyküm.
-Aleyküm selam.Nasılsın?
-Yaxşıyam.Sən necəsən?
-Bende iyiyim.
Əlimdəkiləri götürüb mətbəxə getdi.Əlimi-üzümü yuyub yanına getdim.Aldığım üzüyü çıxardım.Hər şey çox tez olmuşdu.Ona görə də,üzük almamışdım.
-Hafsa,bir dənə mənə bax.
Əllərini qurulayıb mənə baxdı.Yavaşca yaxınlaşıb sol əlini qavradım.Üzüyü barmağına taxdım.Bir barmağındakı üzüyə,bir mənə baxdı.
-Azer bu çok güzel.Ama hiç gerek yoktu.Zahmet etmişsin.
-Zəhmət deyil.Bəyənməyinə sevindim.Həm əlimizdə üzük olmasa diqqət çəkərik.
Başıyla məni təsdiqlədi.
-Sofra hazır.Hadi geç.
Süfrəyə oturduq.Mənə nəsə demək istəyirdi,ne deyəcəyini bilmirdi.
-Hafsa,sualını ver.Çəkinmə.Bu qədər düşünməyinə gərək yoxdur.
-Bana bir az kendinden bahsedermisin?
-Adımı,soyadımı bilirsən.30 yaşım var.Hərbiçiyəm.Başqa ağlıma heç nə gəlmir.Sən sual ver mən cavab verim.
-Ailen?
-Anam,bacım Azərbaycandadır.Anam dərzidir.Bacım hüquq oxuyur.
-Baban?
-Atamın harada olduğunu bilmirəm.Axırıncı dəfə 10 yaşımda görmüşəm.Sadəcə şəxsiyyət vəsiqəsində ata adını yerində adı var.Birdə ondan mənə qalan soyad.Deyilənə görə yenidən ailə həyatı qurub.
Başımı qaldıranda gözlərini dolduğunu gördüm.
-Gözlərini doldurma.Heç bir qadının mənə görə ağlamağını istəmirəm.
Tez gözlərini silib başını yuxarı-aşağı yellədi.Yeməyin davamı səssiz keçdi.Yeyib-qutarandan sonra süfrəni birlikdə yığışdırdıq.Telefonuma gələn zənglə Hafsanın gözü mənə çevrildi.Sonra yenidən işinə davam elədi.
-Qaqaş salam.Necəsən?
-Salam balaca.Yaxşıyam.Sən necəsən?Ana necədi?Neynirsiz?
-Heç nə salamatlıqdı.Ananın sifarişi var idi.Dükana getdi.Mən də dərsdən gəlmişəm.Mitilim çıxıb.Sən neynirsən?
-Heç nə evdəyəm.Həmişəki kimi.
-Darıxmışame səninçün.Nə vaxt gələcəksən?Nazımı çəkməyə adam yoxdur.
-Gələcəm.Məndə darıxmışam sizinçün.Ən yaxın vaxtda,imkan tapan kimi gələcəm.
-Yaxşı.Gəlməmişdən əvvəl xəbər ver.Keçən dəfəki  kimi  eləmə.
-Baş üstə xanım.
-Ay sağ ol.Bax belə.Nəysə,mən gedib dərs oxuyum.Sənin kimi bekar deyiləm,mənim işim var.
-Get,get.Anaya salam deyərsən.
-Baş üstə.
Sevinclə sağollaşdıqdan sonra qonaq otağına keçdim.Divana uzandım.Yerimi rahatlayandan sonra yuxu məni özünə tərəf çəkdi.
Hafsanın dilindən:
Odamdan çıkıp salona geçtim.Telefonum orda kalmıştı.Salona girince Azerin burada uyuduğunu gördüm.Yanından geçince boncuk-boncuk terlediğini gördüm.Alnına elimle dokunduğumda çok sıcak olduğunu gördüm.Hemen üzerine örtdüğü pikeyi üzerinden kaldırdım.İsmini söyleyip,uyanmasını bekledim.Gözünü çok az açıp yeniden kapatdı.
-Üşüyürəm.Soyuqdu.
-Soğuk değil.Ateşin çok yüksek.Duş alman lazım.
Yavaşça doğruldu.Çok halsizdi.Ellerinden tutup banyoya doğru yürütdüm.Banyoya sokup suyu ayarladım.Kıyafetleriyle birlikte duşa kabine soktum.
-Hafsa,soyuqdu.
-Azer ateşini düşürmemiz lazım.Bir az dayanman lazım.
Bir kaç dakika suyun altında kaldıktan sonra suyu kapatdım.Onunla birlikde bende ıslanmıştım.Ayılmıştı ama halsizdi.Azeri odasına götürdüm.
-Azer kiyafetini değiş.Ben dışardayım.Sana ilaç getiricem.
Odasından çıkıp,ilacı aldım.Bir az oyalanıp odasını karşısına geldim.Kapıyı çaldım.
-Gəl.
Sesi güçsüz çıkmıştı.
-Azer bu ilacı iç.Sonra uyursun.
İlacı alıp içti.Yeniden uyumaya hazırlandı.
-Hafsa,yaxşı ki varsan.

Bir bölümündə sonuna gəldik.Sizcə,bundan sonra nə olacaq?Gələcək bölüm üçün təxminləriniz nələrdir?