Fələyin oyunu

bölüm 36

Azerin sorduğu soruyla Sevinçin bakışlarından bir öfke ve kırgınlık geçti.Leyla hanımsa donuk bakıyordu.Leyla hanım boğazını temizleyip ağzını araladı.Azer ve ben dikkatle ikisini inceliyorduk.Konunun ne olduğunu bilmiyordum ancak bu ailemin yanında olmayacağım manasına gelmiyordu.
-Azər 3 həftə bundan əvvəl bibin mənə yığdı.Dedi ki,bəs Elşad Sevinci və Azəri görmək istəyir.Mən də dedim ki,özlərinə deyərəm sonra sənə xəbər eləyərəm.Mənə dediklərini Sevincə dedim.Sevinc də Elşadı görmək istəmədiyini mənə dedi.Yığdım bibinə dedim ki,Sevinc onunla görüşmək istəmir.Səni soruşanda dedim ki,Azər Azərbaycanda deyil.Ona hələ xəbər verməmişəm.Dedi ki,səndən xəbər gözləyirəm.Elşad təcili uşaqlarla görüşmək istəyir.Mən yenə də Sevincə dedim.Başa saldım.Ancaq razılaşmadı.Sonra bu yaxında görüb ki,məndən xəbər gəlmir necəsə Sevincin nömrəsini tapıb.Sevincə yığıb.Deyəsən,bir az atışıblar.Mən də bunu Sevinc evə gələndə hiss elədim.
Çayından bir yudum alıp bir az düşünür gibi oldu.Azer donuk suratıyla annesini dinliyordu.Ancak ben Azerin bakışlarındaki 10 yaşlı terk edilmiş küçük çocuğu görüyordum.Bana baktı sonra kucağında olan Ferehe daha sıkı sarıldı.Sanki Ferehe ben seni bırakmam demek istiyirdu.
-Ondan sonra bir neçə dəfə də yığıb Sevinc götürməyib.Sonra mənə yığdı.Mənə dedi ki,elə bil sizi mən öyrədirəm ki,gedib atanızı görməyəsiniz.Böyük uşaqlar olduğunuzu,qərarları özünüz verdiyinizi dedim.Sonra sənə yığıb xəbər elədim.
-Sənə niyə bizi görmək istədiyini dedi?
-Yox,demədi.Nə demişdisə,hamısını danışdım.
-Mən anlamıram bu qədər il sonra buna nə gəlib ki,bizimlə görüşmək istəyir?Hər şey bir yana mən onun üzünü xatırlamıram.İnsan atasının üzünü,səsini xatırlamazmı?Mən xatırlamıram.Mən sanki onunla görüşsəm,üz-üzə gəlsəm sizə xəyanət edəcəkmiş kimi hiss eləyirəm.
-Seni çok iyi anlıyorum.Benim de anne yanımda değildi.Babam vardı,ama yoktu.Ben Azerle tanışana kadar hep yanlızdım.Beni yanlış anlama asla kıyaslama yapmıyorum.Ancak seni anladığımı bilmeni istiyorum.Ben annemi yeni buldum.Onu da Azerin sayesinde yaptım.
-Qaqaş,nə fikirləşirsən?
Azer eliyle yüzünü sıvazladı.Burnunu Ferehin boyun girintisine yasladı.
-Bilmirəm.Ancaq qaçmağın bir mənası yoxdur.Yoxsa bizi çox narahat eləyəcəklər.Mənim üçün fərqi yoxdur,ancaq sən nə istəyirsənsə,onu eləyək.Elə qərar ver ki,gələcəkdə deməyəsən ki,görəsən onunla görüşsə idim nə olardı.Çünki bu sual insanı həyatdan bezdirər.
-Bu gündə fərqli bir nömrədən yığmışdılar.Ancaü mən götürmədim."Getkontankt"a vuranda onun adı çıxdı.Görüşsək maksimum nə ola bilər ki?
-Onu biz bilmirik,onu yanlız Allah bilər.Sevinc insanlarla üzləşməkdən qaça bilmərik.Biz onlarla üzləşmədikcə hislərimiz,yaşadıqlarımız,onun haqqında eşitdiklərimiz bizə yük olar.Bəzən onların varlığını hiss etmərik.Bəzən isə həmin yüklər nəfəsimizi kəsəcək dərəcədə böyük olar.
-Onda onunla görüşüb üzləşək.
-Mən də belə düşünürəm.Ana sən yığıb xəbər verərsən.Nə vaxt istəsələr görüşərik.Mən bir az çıxıb hava alacam.
Azer kalkıp çıkışa yöneldi.
-Mən də çaylarımızı təzələyim.
-Ben yaparım.Hadi sen Ferehi tut.
Ona izin vermeden Ferehi kucağına bıraktım.Fereh artık yavaş-yavaş emekliyordu.O yüzdün ekstra olarak dikkatli olmamız gerekiyordu.
Yazarın dilindən:
Azər üçün bu yaşanılanlar heç də rahat deyildi.20 ildir ürəyinə basdırdığı,üzərinə beton tökdüyü duyğuları üzə çıxmışdı.Beyni atası ilə bağlı olan bütün xatirələrini üzə çıxarırdı.Nəticədə,Azərin atası onları tərk edəndə Azər artıq 5-ci sinifdə oxuyurdu.Ancaq insanın çox istədiyi birisi və ya həyatında yer tutan birisi birdən çıxıb gedəndə insan bir boşluğa düşür.Azərdə bu boşluğa düşmüşdü.Heç atasının arxasınca ağlaya belə bilməmişdi.Çünki hər kəs ona daha böyük oğlan olmusan deyirdi.Azərdə düşündü ki,böyük oğlandırsa,anasını incitməməli idi.Ona görə də,ağlamayacağı üçün özünə söz vermişdi.İnsanın yaşından,xarakterindən asılı olmayaraq valideyn hər kəs üçün vacibdir.Azər hərbiçi idi.Onlar psixaloji olaraqda təlimlər keçmişdilər.Azərə duyğularını idarə etməyi öyrətmişdilər.Ancaq hal-hazırda Azər bütün öyrəndiklərini unutmuşdu.Əslində,həyatda bu deyilmi?!Hayat zəlzələyə bənzəyir.Heç gözləmədiyimiz bir anda baş verən təkanlarla insanın bütün bildikləri,planları,arzuları bir qutunun içinə toplanır.Təhlükə keçənə qədər sanki hər biri orada gizlənir.Azər üçün keçmişin tozlu,paslı,ağrılı səhifələri açılmışdı.Bundan sonrasını heç kim bilmirdi.Bundan sonrasını zaman göstərəcəkdi.