Fələyin oyunu

bölüm 27

İnsanın varoluşunu farklı-farklı şeyler gösterir.Bana göre bir insan içten bir şekilde kahkaha ata biliyorsa,gülüşleri buruk değilse,onun her zaman yanında olacak insanlar varsa var olur.
İçeriden gelen şen kahkahalar bunu gösteriyordu.Azer ve timi bu gün birlikte vakit geçirmek istemişti.Bu arada aramıza birisi daha katılmıştı.Ali abinin bir oğlu olmuştu.Şuan annesinin kucağında uyuyordu.Fereh Ümiti ilk gördüğünde şaşırmıştı.Sonra dokunmuştu.Bence doğruluğunu kendince tespit etmişti.Ümitte garip-garip Ferehe bakmıştı.Tabi bu her kesi kahkahaya boğmuştu.
Yükselen müzikle kısa bir sessizlik oldu.
-Oturmağa gəlmişik?Durun oynayaq.Cavan adamlarıq,qocalar kimi niyə oturmuşuq?-Elçin yine kendi farkını ortaya koymuştu.
-Elçin sən Allah o səsucaldıcını nə vaxt maşına qoymusan?
-O da mənim mərifətimdi.
Elçin Elvinin elinden tutup kaldırdı.Karşılıklı oynamaya başladılar.Şen kahkahaları etrafa yayılıyordu.
-Elvin inşallah toyunda belə oynayaq.
Kafasını masaya çevirdi.
-Gəlində komandir.Niyə oturmusunuz?Deyəsən, özünüzü qocalar sinifinə daxil eləyirsiniz.
-Elçin əlimdə qalarsan.Bizim haramızdı qoca?
Elçinin sözlerinden sonra Ali ve Vüqar abi de onlara katıldı.Oynayıp yoruldular.
-Elçin komandirimin havasını qoş.
Azer itiraz etmek ister gibi bakıyordu.
-Hə kamandirim.
-Dur oyna aləm yaraşıqlılıq görsün komandir.
Azeri zorla ayağa kaldırdılar.Bense şaşkınlıkla ona bakıyordum.Çok iyi oynuyordu.Derli-toplu oynuyordu.Kollarıyla ayakları büyük bir uyum içerisindeydi.Sonda dönüp durdu.Bana göz kırptı.Bedenimdeki kanın yanağıma kompalandığını hiss ettim.Mehriban bana bakıp imalı-imalı güldü.Biraz daha utandığımı hiss ettim.
-Həri mənim komandirimə.
-Komandir inşallah Fərəhin toyunda belə oynayarsınız.
-Fərəhin toyunda yox,amma Fərəhlə hansısa toyda oynayaram.
-Niyə komandir.Mən deyirdim ki,Ümidlə Fərəhi baş-göz eləyərdik.
-Gic-gic danışma Əli.Mən qızımı heç kimə vermirəm.
-O qədər də əmin olmayın komandir.
Elçin sohbet uzanmasın diye ortaya farklı bir konu attı.Azer rahatlayıp önündeki sudan içmeğe başladı.Konu-konuyu açtı.Sohbetler uzanıp gitti.Zamanın nasıl geçtiğini hiç kimse anlamadı.
                                   **************
Eve girmemizle ayakkabılarımı çıkardım.Ayaklarımın altı sızlıyordu.Ali abi Azere benimle oynaması için baskı yapmıştı.Tabi Azerde halinden gayet memnundu.Birlikte oynamıştık.Bu gün Azerin timini daha yakından tanımıştım.Elçin ve Elvin timin en enerjikleriydi.Mükemmel ikiliydiler.Ali abi hem komik,hem de her kese en çok gaz verendi.İnsana öyle gaz verirdi ki,insan yapamayacağı şeyi bile yapardı.Alparslan abi timin en sessiziydi.Gerekmedikçe konuşmaz,soru sormadıkça iletişime geçmezdi.Daima bir şey düşünüyormuş gibi hali vardı.Azerin Alparslan abiyle olan ilişkisi diğerlerinden farklıydı.Vügar abi hem sessiz,hem de sesli olandı.Her şey sanki onda orantılıydı.Mehriban çok anaç bir karaktere sahipti.Her kesle arası çok iyiydi.Elinden geldiğince her kese destek olmak istiyordu.
Ferehin üstünü değişip kendiminkini de değiştim.Azer bana bir şey vereceğini söylemişti.Odamdan çıkıp salona geçtim.Azer telefonunda bir şeyle ilgileniyordu.Geldiğimi hiss etmiş gibi telefonunu masaya koydu.Gidip yanına oturdum.Elinde bir kutu vardı.Kutuyu açıp içinden bir kolye çıkardı.
-Hafsa mən sevgimi elə göstərə bilən birisi deyiləm.Ancaq bu boyunbağını görəndə ağlıma sən gəldin.Mənim peşəm elədi ki,sabahım bəlli deyil.Hər an hər şey ola bilər.Bu boyunbağının üzərində olan gül yaddaş gülüdür.Rəvayətə görə, kimin səni unutmağını istəmirsənsə,həmin adama həmin insana yaddaş gülü ilə bağlı bir şey verməlisən.Sizdən ayrı qaldığım bu bir ayda mən çox düşündüm.Başa düşdüm ki,sən bir neçə ayda mənim həyatım olmusan.Ağlımda sən,qəlbimdə sən,gözümü yumanda sən.Qısacası hər yerdə sənsən.Boz gözlərin yaşam həvəsimdir.Bu boyunbağını ona görə sənə verirəm ki,məni unutmayasan.
Titrek bir nefes aldım.Dolayı yolla beni sevdiğini söylüyordu.
-Ya sen beni unutursan?
-Mən səni unutmaram,xanım qız.Səni unutmağı üçün gərək gün bir daha çıxmasın,ağaclar birdə çiçək açmasın.Həyat dayansın.Bu ruh bu candan çıxmayınca səni unutmaram.Yanıma yaklaştı.Alnımdan öptü.
-Mənim düşüncəmdə söz ünvanına çatmalıdır.Məni sevmək,istəmək məcburiyyətində deyilsən.Mən səni ömür boyu sevəcəm.Səni istədiyin qədər gözləyərəm.Bu mənim üçün bir problem deyil.Təki sən mənim yanında olmağıma icazə ver.Məni özündən uzaqlaşdırma.
Hafsa bu etirafı gözləmirdi.Yavaşca qollarını açıb Azəri qucaqladı.Həmin gün onların qismətinə bir tikişdə atıldı.Həmin gün ayrı-ayrı bədənlərdə döyünən ürəklərin miladı idi.