Fələyin oyunu

bölüm 12

Azer Ferehi göğsüne yatırmışdı.Fereh ellerini Azerin boynuna dolamıştı.
-Günaydın.Seni uyandırdık mı?
-Sabahın xeyir.Yox oyandırmadınız.Mən yuxudan tez dururam.
-Ben namazı kılıp gelsem olur mu?
-İşində ol.Fərəh mənimlədir.
Namazımı kılıp kahvaltı hazırladım.Salona geçip onlara baktım.Azer Ferehe bir şeyler anlatıyordu.
-Kahvaltı hazır.Hadi gel.
Azer Ferehi pusete yatırıp geldi.Kahvaltını yaptıktan sonra birlikte topladık.Hazırlanmak için odalarımıza geçtik.Bundan sonra karargaha birlikte gidicektik.Şalımı yapıp,Ferehin kiyafetini değiştirdim.Bebek çantasını hazırladım.Odadan çıktığımızda Azer Ferehin pusetini aldı.Arabaya binip karargaha geldik.Evlendiğimizi Gönül ve Azerin timi biliyordu.O yüzden bazı askerler bize garip bakıyordu.Azer revire kadar gelip Ferehi bana verdi.
-Bir şey olsa,xəbər elə.
Bunu deyip Ferehi öptü.Bana gülümseyip gitti.Gönül beni gördüğü an soru yağmuruna tutdu.Aylin ilk Ferehe garip-garip baktı.Sonra onunla oynadı.Ferehde kendince ona karşılık verdi.
Çıkış saatinde Azer gelmişti.Fereh Azeri gördüğü an etrafa gülücükler saçmaya başladı.
-Şu cimcimeye bak ya.Sabahtan birlikteyiz,hanımefendi ile uğraşıyorum.Bana böyle gülmedi.
Azer benim hayıflanmama kahkaha atdı.
-Qızımı məndən qısqanırsan?
Onun dediğine bende güldüm.Dışarı çıktığımızda Azer boşta kalan eliyle benim elimi tutdu.Bir birleşen elimize, birde Azere baktım.
-Hafsa,mənə elə baxma.Burada qəribə bir şey yoxdu.
Elimi tutmasıyla heyecanlandım.Yanaklarım kızarmış bile ola bilir.Arabaya binip eve geldik.Bu gün revir o kadar yoğun değildi.O yüzden yorgun değildim.Geldiğimiz gibi yemek yaptım.
-Hafsa,bizimkilər bizə gəlmək istəyir.Fərəhi görmək istəyiblər.
-Olur,müsaitiz zaten.
-Oldu.Özünü çox yorma.Onlar daşdan yumşaq nə varsa ,yeyirlər.
Azerin son dediği komiğime gitmişti.Sofrayı kurup,Ferehin yemeğini hazırlayıp yedirmeye başladım.Tam bu an kapı çaldı.
-Mən açıram.
Azerin sesiyle rahatladım.Bir az sonra timin sesini işittim.
-Salam, komandir.Necəsiz?Sizin üçün darıxmışam.Gəlin bir öpüşüb-görüşək.-Elvin yine enerjisiyle her kesi şaşırtıyordu.Bildiğim kadarıyla timin en komiği oydu.
-Ya səbir,1 saat əvvəl sizinləydim.Boş-boş danışma.Keç içəri.
-Qəlbimi qırırsınız komandir.
-Elvin,qardaşım,bir azda danışsan,komandir sənin fərqli yerlərini qıracaq.
-Ayıbdıye,mənim sizin üstünüzdəki əziyyətim necə olacaq?!Nəysə,Fərəh hardadır?Mən onu görmək istəyirəm.
Ferehin yemeğini yeyip bitirdiğini gördüktün sonra bende onları karşılamaya gittim.
-Hoşgeldiniz.
-Xoş gördük gəlinbacı.
Şaşırdım.Çok kelimelerini anlıyordum.Ama bunu anlamamıştım.
-Niyə elə baxırsan?
-Kelimelerinizin bir çoğunu anlıyorum.Ama bunu anlamadım.
-Gəlinbacı sizdə "yenge" deməkdi.Bu sözə öyrəş.Hələ çox eşidəcəksən.Sən hər dəfə belə təəccüblənəcəksənsə,səninlə işimiz var.
Şakayla karışık sözleri ikimizide güldürdü.Salona geçtik.Ferehi aralarına almış onunla oynuyorlardı.Dışarıda çok sert,olgun gözüke biliyorlardı,ama her biri birer çocuktu.
-Qızımı çox tərpətməyin.Deyərəm qusar ha üstünüzə.Yeməyini təzə yeyib.
Aynı anda bir Azere,bir bana,bir Ferehe baktılar.Yine aynı anda Ferehi yere bıraktılar.Azer onların bu haline kahkaha atdı.Sofraya geçtik.
-Komandir sizinlə bir şey danışmaq istəyirəm.
-Səni eşidirəm Əli.Həm mən deməmişəm,hərbi hissədən çıxandan sonra mənə komandir deməyin.
-Mən deyirəm ki,işdən bir neçə günlük icazə alım.Mehribanı bura gətirim.Ona orada çətindir.Ailəsi onsuzda Mehribanın mənimlə evlənməyini istəmirdi.Hər şey gözünüzün qabağında olmuşdu.İndi də Mehribanın baş-beynini aparırlar.Burada işimizin bu qədər uzun olacağını bilsə idim,əvvəldən gətirərdim.Həm uşaq olandan sonra  ona lap çətin olacaq.
-Yaxşı fikirləşmisən.İcazə al,get gəlinbacını gətir.Sən onlardan narahat qalırsan,o da səndən narahat qalır.
Ali ağabeyin evli olduğunu bilmiyordum.Ama eşine üzüldüm.O orda,Ali ağabey burda.Buraya gelmesi ikisi içinde iyi olurdu.Bir az daha oturup gittiler.Fereh yine Azerin kucağında uyumuştu.
-Azer Ferehi yatağına yatıralım.
Başını salladı.Bana izin istermiş gibi baktı.Ondan önce gidip odamın kapısını açtım.Ferehi yatağına yatırıp,üstünü örttü.Alnına öpücük kondurup odamdan çıktı.
Uykum yoktu.Kendime kahve yapıp balkona gittim.Yaşadıklarımı düşünmeye başladım.Ferehin hayatıma girmesi çok iyi olmuştu.Kendimi gerçekten anne gibi hiss ediyorum.Azere gelicek olursak o konuda çok karışığım.Balkon kapalı bile olsa hafif soğuktu.Ama ben buna takılmayacak kadar düşünceliydim.Omuzlarımın üstüne bırakılan hırkayla irkildim.
-Mənəm.Səni qorxutmaq istəmədim.Bir neçə dəfə adını çağırdım.Lakin eşitmədin.
-Dalmışım.Geldiğini duymadım.
Ne o konuşdu,ne ben.Sadece balkondakı kanepede oturup karşıya baktık.
Sabah ezanını duymamla gözlerimi açtım.Nerede olduğumu ilk anlamadım.Sonra balkonda olduğumu hatırladım.Başımı kaldırdığımda Azeri burada uyumuş görmeyi beklemiyordum.Azerle birlikte uyumuştuk.İyiki ondan önce uyanmıştım.Yoksa utancımdan yüzüne bakamazdım.
Azər Rüstəmovun dilindən:
Hafsayla birlikdə yatmışdıq.O oyananda məndə oyanmışdım.Amma bunu bildirmədim.Çünki oyandığımı görsə idi,məndən utanacaqdı,çəkinəcəkdi.Bu da mənim istədiyim son şey belə deyildi.Hisslərimdən əmin olmuşdum.Ancaq mənim hisslərimdən əmin olmağım nəyisə dəyişdirmir.Bəzi şeylərə zaman lazımdır.Hafsanın beyni qarışıqdı.Əslində,heç nə bildirməməyə çalışır.Ancaq mən anlayıram.Yanımda olmağı belə yaxşı hiss elətdirirdi.Yavaşca durdu və getdi.Bir az gözləyib mən də yerimdən durdum.Ona nəsə bildirmək kimi bir fikrim yox idi.Səhər yeməyi hazırlayırdı.Başı qarışıq idi.Yavaşca yanından keçib dəstəmaz aldım.Namazımı qılıb yanına getdim.
-Sabahın xeyir.
-Günaydın.
-Fərəh oyanmayıb?
-Hayır,dün çok yoruldu.Bence o yüzden uyanmadı.Ama eli kulağındadır.
Səhər yeməyimizi yeyib hərbi hissəyə getdik.
Hafsa Rüstəmovun dilindən:
Askerlerden biri gelip dışarıda yaralı olduğunu söyledi.Hemen mazemele alıp dışarı çıktım.Yaralının kapı tarafta olduğunu söyledi.Oraya gittik.Burda yaralı yoktu.Burnuma kapanan mendille bilincim kapandı.Sonrası karanlık…

Bölüm barədə düşüncələriniz nələrdir?