EREN:PEŞİMDEKİ KORKULUK

11.Bölüm

Başka bir yolda yürüyorum şimdi.
Kısa ve sonunun ne zaman olduğunu bilmediğim bir yoldan geçiyorum.
Daha dün yanımda olan biri bugünümde yok.
Zamanın tozlarına bulanmışım belkide.
Yorgunum,birazda kambur.
Yol devam ediyor.
Ben ise yoluna devam etmesi gereken bir yolcuyum..

                 
             Ertuğrul Gökbulut 

Bütün hazırlığımızı yapmış,yola çıkmak üzereydik.Kapının önünde durmuş, erenin bavulu elimde dışarda bekliyordum.Bir saat sonra uçağımız kalkacaktı.Bu yüzden bir an evvel yola çıksak iyi olacaktı.Düriye abla elinde bir siyah poşetle, kapıyı kapatıp yanıma geldi.

İçerisini kontrol ettiği poşeti bavulun yanına bıraktı.

-O nedir abla?

-Yolda yersiniz diye biraz gözleme,katmer bir de bazlama yaptım.Yol uzun acıkırsınız.Hem Eren sever böyle yöresel şeyleri.Son bir kez yapmak istedim.

Duygu yüklü ses tonu beni çok etkilemişti.Bu kadın olmasa eren çok zorluk çekecekti.Ama öyle güzel sahiplenmisti ki onu,kimsenin ona zarar vermesine izin vermemişti.Düriye abla gerçekten harika bir yüreğe sahipti.O kadar iyi anlaştık ki sanki yıllardır tanıyor gibi bütün hissettiklerimden bahsetmiştim.Böyle bir güven veriyordu insana.Sabaha kadar sizi dinleyebilir,derdinizle dertlenebilirdi.Bana bir evlat sahibi olamayacağını söylemişti.Bense ona "zaten tanıdığın bütün çocukların annesi olmuşsun hala evladım yok dememelisin" demiştim.Düriye abla gibi insanlar bu dünyada olduğu sürece hala insanlık adına bir umut olabileceğini düşünüyorum.

Düriye ablanın omuzlarına dokundum ve minnet dolu bakışlarımla tebessüm ettim.

-Abla her şey için sana çok teşekkür ederim.Ereni yalnız bırakmayıp,her zaman koruyup kolladığın için,sana hayatım boyunca minnettar kalacağım.İyi ki kardeşimin hayatında senin gibi güzel bir insan var.Yaptıklarını ömrüm boyunca unutmayacağım.

Gözleri sulanan Düriye abla hüzünle karşılık verdi.

-Ben ne yaptım ki Ertuğrul? Eren bana filiz'in emaneti tabii ki sahip çıkacaktım.Ben eren'i kendi evladım gibi seviyorum.Bu yüzden onun için ne yaptıysan az bile yapmışımdır.Onun bu hayatta mutlu olması için elimden ne geliyorsa yaşadığım sürece yapmaya devam edeceğim.
Çok şükür Senin gibi bir abisi çıkıp geldi.Artık gözüm arkada kalmayacak. Erenimin bir ailesi var. Onu çok özleyeceğim ama yalnız kalmayacağını bilmek bana yeter. 

-İstanbul'a yolun düşerse bize de uğra olur mu? eren seni özleyecektir.
Ayrıca diğer kardeşlerimlede tanışırsın.Hatta gelmek istersen bana bir telefon açman Yeterli, seni aldırırım.Numaram var sende .

Gülerek başını sallayan düriye abla az önceki  duygusal modundan biraz olsun çıkmıştı.

-Sağol Ertuğrul eksik olma.Nasip kısmet birgün zekiyle geliriz inşaallah.

Kucağında köpeğiyle koşarak gelen eren,nefes nefese kalmıştı.

-Ertu abi hadi gitmiyor muyuz ?

- Şimdi çıkacağız abicim.

-Len sen ne çabuk gitmek istiyorsun böyle anaocağından.Bizim oğlana baksen,hemen unutacak gari bu bizi.

Düriye ablanın kurduğu sitem dolu cümleyle, eren hemen ona dönerek kafasını olumsuz anlamda salladı.

-Yok Düriye teyze ben seni hiç unutmayacağım.Sen bana annnemi hatırlatıyorsun.Ben annemle ilgili hiç bir şeyi unutmam.

Erenin kurduğu sevgi dolu cümleyle düriye ablanın yanakları ıslanmıştı.Erene doğru yaklaşıp eğildi.

-Oyy Düriye teyzen kurban olsun sana.Unutmazsın biliyom sen vefalı çocuksundur.
Eren kendine çok iyi bak olur mu oğlum?
Abilerinle güzel bir hayat kuracaksın.Onların yanında güvendesin.Dualarım hep seninle olacak benim güzel yavrum.