TESADÜF ZAMANI {TEXTİNG}

-34-

Merhaba ballarım yepisyeni bölümle karşınızdayım. Umarım seveceğini ve beğeneceğiz bir bölüm olur.

Bölüm Şarkısı: Rihanna-Love Song

Medya: Love işleri ;)

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın. Hepinizi seviyorum.

İyi okumalar ♥️♥️♥️

"Ercan?" uzayan jel tırnaklarının üzerine başka renk oje süren arkadaşıma seslendiğimde çattığı kaşlarını bozmadan başını hafifçe salladı.

"Ne var?" gözlerimi devirip yattığım yerden doğruldum.

"Sence kızdı mı?" taşırdığı ojesine sinirlenip garip bir ses çıkardıktan sonra peçeteyle temizlerken baygın bakışlarını bana çevirdi.

"Kızdı tabii ki."

"Ama sesi çok sakindi..."

"Fırtına öncesi sessizlik gibi düşün." diyerek ojesini sürmeye devam etti. Kalktığım yatağa kendimi tekrar bırakıp yüksek sesle ofladım.

"Sen neden söyledin ki?"

"Kocan çünkü..."

"Ciddiyim." son tırnağına sürdüğü ojeyi kapatıp bilmiş bir ifade takınarak hafifçe öne doğru eğildi.

"Erkekler, emek harcadıkları kadınları severler." tırnaklarına kısa bir üfleme seansının ardından öğüdüne devam etti. "Hem yunan heykeliyle bağını kuvvetlendirdim hem de Gökhan'ı hayatından çıkartması için bir adım attım."

"Ya kötü bir şey yaparsa?"

"Bunu çoktan hak etti. Çağan olmasa sana ne yapacağını unutma." söylediklerine katılıyordum. Hiçbir eksiği yoktu ama derdim onun cezasız kalmaması değildi.

"Çağan'a bir şey olsun istemiyorum."

"En fazla birbirlerinden şikayetçi olurlar, ceza falan almazlar." tırnaklarına üfleyip bakışlarını ellerinin üzerinde gezdirdi.

"Pek öyle olmayabilir."

"O niye?" elbette Ercan'a, Çağan'ın geçmişini anlatmayacaktım. Bana bile zar zor açıldığı ve anlatmaya çekindiği şeyi ağzıma sakız etmeyecektim.

Çağan'ın geçmişinden hoşlanmadığını biliyordum. Bunu konuşmayı sevmediğini, yaptıklarından pişman olduğunu da biliyordum ama Çağan'ın geçmişte tehlikeli biri olduğunu da biliyordum. Mahalledeki tüm teyzelerin evimize taşındığımızda komşumuz Korkmaz hakkında bizi defalarca uyarmasını hala hatırlıyordum. Ortamda adı geçtiğinde herkesin çekinmesine de birkaç kere şahit olmuştum. Ben her ne kadar onun değiştiğine inansam da onu uzun süredir tanıyanların o tehlikeli tarafını bıraktığına dair pek inancı yoktu.

Evimize yerleşirken iki genç kız olmamız çoğu kişinin bize yardım etmesine neden olurken her dinlenme arasında Korkmaz'ın dedikodusunu yapmayı eksik etmemişlerdi. İnsanlar hakkında iradem dışı bir şeyler öğrenmek veya onların arkasından konuşmak beni rahatsız ettiği için pek kulak asmasam da bazı şeyleri istemeden duymuştum. Sürekli kavgalar ettiğini, bu kavgaların hasarlarının fazla olduğunu, soyadının hakkını verip korkusuz oluşunu pek çok kez işitmiştim.

Bu yüzden korkuyordum. Çağan'ın o tehlikeli ve karanlık yanını bıraktığını düşünüyordum ama onun, o tarafını uyandırmaktan korkuyordum. Benim için düzene soktuğu yaşamından ödün verip açtığı beyaz sayfaya leke olmak istemiyordum.