-14-

1.6K 96 16
                                    

Merhaba dostlarım, yaşanılan olaylardan sonra ilaç gibi bir bölüm olacak bence. KEŞXÖSLXŞELDL hesabımıza kimin gözü değdiyse ebesini şoklayayım. Neyse tadımız kaçmasın.

Bölüm Şarkısı: İkilem- Bi Sebebi Var

Medya: Veraşkım

Lütfen yorum yapmayı ve oy atmayı unutmayın çavolarım.

Yazım hataları olabilir, ben onları sonrasında düzeltiyorum bebeklerim.

İyi okumalar❤️❤️


İçimdeki kıpırtılar ve bedenimdeki heyecan iki elimi bir ayağıma dolaştırmaya yetmişken babama aceleyle veda ederek yola çıkmıştım. Çağan'ı göremeyecektim ama en azından hissedebilecektim, varlığını, attığı fotoğraflardan belli olan iri bedenini ve uzun boyunu. Belki ona ben sarılsaydım daha net hissedebilirdim ama bu kez onun bana sarılmasını istiyordum. İstemeden yaşattığı yıkımı kendi toparlasın istiyordum. Ve en çok merak ettiğim şeyse bahsettiği kadar güçlü çarpan kalbini işitebilecek miydim, işte bunu her şeyden çok merak ediyordum.

Ellerimde olan kitaplarla koştur koştur geldiğim durakta sabırsız bir şekilde otobüs bekledikten sonra gelen otobüse resmen uçarak binmiştim. Dakika başı yolcu alıp, yolcu indirmesiyle yüksek sesle ofladığımda dikkatleri çekmiş olsam bile umursamamıştım. Sanki geldiğimi anlamıyormuşum gibi sürekli eğilip camdan dışarı bakmıştım.

Nihayet otobüsten indiğimde hızlı adımlarımı kesmeden eve doğru yürümüştüm. O kadar heyecanlı hissediyordum ki elimdeki kitapları düşürüyor, kaldırmak için eğildiğimde diğer kalanını düşürüyor, kalktığımda bir daha düşürüyordum. Girdiğim garip döngü nefesimi sertçe üflememe neden olduğunda evimin bahçe kapısına gelmiştim.

Demir kapıyı ablamın duymasından çekinerek sessizce açtıktan Çağan'ın ses yapmadan girebilmesi için kapıyı açık bıraktım. Çantamı ve elimdeki kitapları masanın üstüne bıraktıktan sonra Çağan için getirdiğim kitabı elime alarak sessiz adımlarla arka bahçeye geçtim. Derin bir nefes alıp sırtımı yola doğru dönerek kitabı bacaklarımın arasına aldığımda rahatça mesaj atabildim.

Vera: Arka bahçede seni bekliyorum.

Vera: Arkamı döndüm, endişelenme. (21.29)

Görüldü (21.48)

Çağan: Vera avuç içlerim terledi kızım.

Çağan: Ne yaptın sen bana böyle? (21.48)

Vera: Daha hiçbir şey yapmadım aslında *gönderilmedi*

Vera: Geldin mi?

Çağan: Ablanın, beni hırsız sanıp kovalamaması için gözlem yapıyorum.

Vera: ALLEÖXÖWŞMXŞFEŞŞX

Vera: Sessiz olursan farkına bile varmaz, dizi izliyordur o.

Çağan: Keşke bu konuşmayı beni eve atacağın zaman yapsaydık.

Vera: Ne?

Çağan: Ne yani beni eve atmayacak mısın?

Vera: Niye seni eve atayım?

TESADÜF ZAMANI {TEXTİNG}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin