ဂ်ာ နယ္တစ္ေစာ င္ကို ဟိုဟိုဒီဒီ မ် က္လုံး ေဝ့ ေန သည့္ ဦး သီဟကြန္မွာ စား ပြဲေပၚ ရွိ ေကာ္ ဖီခြက္ကို ေကာ က္အကိုင္ ေအး စျပဳ ေန ၿပီ ျဖ စ္ေသာ အထိေတြ႕ေၾကာ င့္ သက္ျပ င္း ခ် မိျပ န္သည္။ပူႏြေး ႏြေး ေကာ္ ဖီတစ္ခြက္ကိုပင္ ေအး စက္သြား သည္အထိ အခ်ိ န္ဆြဲေသာ က္ေနမိသည္မွာ အေၾကာ င္း မဲ့ေတာ့ မဟုတ္။
"ေမာ နင္း ေလး ေလး "
ေလွ ကား ရင္း မွ ထမင္း စား ခန္း ဆီသို႔ ေလွ်ာ က္လွမ္း လာ သည့္ တူေတာ္ေမာ င္ကို ျမ င္မွ ရတက္ေအး သြား သကဲ့သို႔ ခံစား ရကာ အၿပဳံး ဆင္ျမ န္း နိုင္ေတာ့ သည္။
"ေမာ နင္း သား ငယ္၊လာ ထိုင္"
မ် က္ႏွာ ခ် င္း ဆိုင္ရွိထိုင္ခုံမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သူကို ျပ န္လည္ႏႈ တ္ဆက္ရင္းကရား ထဲမွေကာ္ ဖီကို ခြက္ထဲငွဲ႕ေပး လိုက္သည္။ဦး သီဟကြန္တို႔အိမ္မွာ က ဒီလိုself-serviceပဲ မ်ား သည္။စား ခ်ိ န္ေသာ က္ခ်ိ န္မွာ တစ္ပါး သူကို အနား မတ္တပ္ရပ္လ် က္ ေစာ င့္ဆိုင္း ခိုင္း ျခ င္း မ်ိဳး ၊အေသး အဖြဲေလး ကအစ သူမ်ားလက္ကို အား ကိုး ျခ င္း မ်ိဳး ဘဝင္မက် ေပ ။
"ေက်း ဇူး ေလး ေလး "
ခါ တိုင္း ႏွင့္မတူ အနည္း ငယ္ၾက ည္လင္ေန ပုံရသည့္ တူေတာ္ ေမာ င္၏စိတ္အေျခ အေန ေၾကာ င့္ ဦး သီဟကြန္ပင္ တအံ့တၾသ ျဖ စ္သြား ရသည္။ခါ
တိုင္း ဆို တူေတာ္ ေမာ င္ရဲ႕ မနက္ခင္း တိုင္း က hangoverကေန စတင္သည္မဟုတ္လား ။
တစ္ညလုံး ၿမိဳ႕ ပတ္ ကဲထား သမွ် မနက္ဆိုလွ် င္ မ် က္ေမွာ င္တၾကဳ တ္ၾကဳ တ္ႏွင့္ ေန မထိထိုင္မသာ ။ေန႕ ခင္း ဆို ဆိုင္မွာ ရွိသလား ဘယ္ သေဝ ထိုး ေန သလား မသိရ။ညေန ခင္း ဆိုရင္ေတာ့ မာ နတံကြန္တို႔ အတက္ႂကြ ဆုံး အခ်ိ န္ပဲ ၊ တိုင္း ခန္း လွည့္ဖို႔ အစပ်ိဳး ေလ ။ညဆိုရင္ေတာ့ ဖလန္း ဖလန္း ေပါ့ ။တစ္ခါ တေလ ကိုယ့္တူက ေန႕ နဲ႕ညမ်ား မွား ေန သလား ေတာ င္ ထင္ မိသည္အထိပါ ပဲ။ညကလည္း ျပ န္လာ တာ ေတာ္ ေတာ္ ညဥ့္ နက္ပါ ရဲ႕ ။ထိုအတြက္ေၾကာ င့္ပင္ဦး သီဟကြန္မွာ ၾသ ဝါ ဒေႁခြ ဖို႔ တစ္မနက္လုံး ထိုင္ေစာ င့္ေန ျခ င္း ။ယခုေတာ့ကိုယ့္တူက ပုံမွန္လူေတြ အတိုင္း ၾက ည္ၾက ည္လင္လင္ရွိေန ေလ သည္။ထိုသည္က အေနာ က္အရပ္က ေန ထြက္သည္ကဲ့သို႔ေသာ ရွား ပါး ျဖ စ္ရပ္ႀကီးပင္။
