အခန္း ထဲမွာ ရွိေန သူတို႔၏လက္ထဲတြင္ သား က အ႐ုပ္ေလး ႏွယ္ ဟိုပါ သြားလိုက္ ဒီပါ သြား လိုက္။ ေမာ င့္မ် က္ခုံး ႀကီး ေတြ တြန့္ေနသည္။
"အဲ့....အဲ့"
ေမ ၾက ည့္လက္ထဲမွာ ရွိေန တဲ့သား က အၿငိ မ္မေန ေတာ့ ပါ ။တစ္ရက္သား ပဲရွိေသး တယ္ဆိုေပ မဲ့ သား က အသံကုန္ဟစ္ကာ ငိုယိုျခ င္း ဟူသည္မရွိေသး ။ ခပ္အဲ့အဲ့အသံျပဳ ၿပီး လူး လြန့္တာေလာ က္သာ ရွိ၏။ လူး လြန့္ေနတဲ့သားကိုအမ်ိဳး မ်ိဳး ေခ်ာ့ ျမႇူ ေန ၾက ေသာ္ လည္း သား က ၿငိ မ္မသြား ။တအဲ့အဲ့လုပ္ေန တုန္း ပဲျဖ စ္သည္။ထိုအခါ ေတး ေဘး ရွိ ေမာ င့္မ် က္ႏွာက တစ္စထက္တစ္စညို႔ မဲလာ ေလ သည္။ေတး စိတ္ထဲမွႀကိ တ္ၿပဳံး မိသည္။ ျဖ စ္မွာ ေပါ့ သူ႕သား ကိုငိုေစ ရင္ ေမာ င္က နည္း နည္း မွမႀကိဳ က္တာ ကို။ သား က လက္ေပၚ မေန ခ် င္ေတာ့ တာ မ်ိဳး ထင္သည္။ေလး ေလး ဆီေရာ က္လည္း မေန ။တစ္ပြင့္ပန္ဆီေရာ က္လည္း မေန ။လူး လြန့္ေနၿမဲ သာ ျဖ စ္သည္။
"ေတး ခ်ီ မယ္"
"သား ပ်ိဳး ခ်ီ လို႔မရဘူး ေလ "
"အစ္ကိုက ဗိုက္ခြဲထား တာ ေလ ၊ ခ်ီ ဖို႔အဆင္မေျပ ေသး ဘူး "
တစ္ပြင့္ပန္ရဲ႕ အေျပာ အဆုံး ေတး လက္ေလွ်ာ့ လိုက္ရသည္။သို႔ေပ မဲ့ သားမေန ေတာ့ ေတး စိတ္မခ် နိုင္ပါ ။ေတး က သိပ္လႈပ္လႈပ္ရွား ရွား လုပ္မရေသး ၍ ခုတင္ေပၚ လဲေလ်ာ င္း ေန ရတဲ့တစ္ေလွ်ာ က္လုံး သား ကလည္း ေတး ေဘး မွာ
တစ္ခ်ိ န္လုံး ၿငိ မ္ၿငိ မ္ေလး ရွိေန ခဲ့တာ ။ဝိုင္း ခ်ီ မွအသံထြက္လာ ေတာ့ တာ ။
"အဲ့.....အဲ့"
"သား ကိုေပး "
ေမာ င့္အသံက ခပ္ျပ တ္ျပ တ္။ အခန္း ထဲ ေခ တၱတိတ္ဆိတ္သြား ေလ သည္။ အား လုံး ကလည္း ေမာ င့္အသံေၾကာ င့္ ေမာ င့္မ် က္ႏွာ ကို အကဲခတ္ကာ သား ကို ဆက္ခ်ီ ဖို႔မသင့္ေတာ္ ေတာ့ မွန္း သေဘာ ေပါ က္သြား ၾက သည္။
သို႔ေပ မဲ့ ေမာ င့္လက္ထဲ ထည့္ေပး ဖို႔ကိုလည္း မရဲၾက ေတာ့ ၾကား ထဲကေန ေတး ကပဲ ဝင္ေျပာ လိုက္ရ၏။
"အစ္ကိုေဘး ကို ျပ န္ထား ေပး ပါ့ လား "
ေတး ေျပာ လိုက္ေတာ့ တစ္ပြင့္ပန္က ေတး ေဘး ရွိေန ရာ မွာ သား ကို နဂိုအတိုင္း ျပ န္ခ် ေပး လာ သည္။ ထို႔ေနာ က္တြင္ေတာ့ ေလး ေလး အပါ အဝင္အား လုံး က ညေန စာ သြား စား လိုက္ဦး မယ္ဆိုတဲ့အေၾကာ င္း ျပ ခ် က္ျဖ င့္ အခန္း ထဲမွ ထြက္သြား ၾက ေလ သည္။ ထိုအခါ ေတး တို႔သာ က် န္ေန ခဲ့ေလ ၏။
