ညဥ့္နက္သန္းေခါ င္ဟု ေခၚ တြင္ရမည့္ ၁၂နာ ရီဆိုေသာ နာ ရီအပိုင္း အျခားတစ္ခု၌ ကြန္အိမ္ေတာ္ ၏ ေလွ ကား ထစ္ေပၚ နင္း ျဖ တ္ေန သည့္ ေျခ သံတစ္သံက အထိုက္အေလ်ာ က္ က် ယ္ေလာ င္ေန ေလ သည္။
"ခ် ပ္"
လက္ေဗြဖိႏွိပ္အၿပီး ခ် က္ခ် င္း ပြင့္သြား တဲ့တံခါး ေနာ က္မွာ ဆီး ႀကိဳ ေန သည္ကေတာ့ ေက်ာ ျပ င္ျပ န့္ျပ န့္သဏၭာ န္ေလး တစ္ခု။မာ န ထိုသဏၭာ န္ေလး ကို မ် က္ေတာ င္မခတ္စူး စိုက္ၾက ည့္ရင္း ထိုပုံရိပ္ေလး လဲေလ်ာ င္း ရာ ေနရာ ဆီ ေလွ်ာ က္သြား လိုက္သည္။
ထိုစဥ္မွာ မွ ေက်ာ ျပ င္ေလး ၏ မသိမသာလႈပ္ရွား မႈတစ္ခုကို ဖ် တ္ခနဲျမ င္လိုက္မိေသာ အခါ မာ နမ် က္လုံး တို႔အတြင္း ရယ္ျမဴး ရိပ္ သန္း သြား သည္။
"အ!"
တိတ္ဆိတ္ေန ေသာ အခန္း တြင္း ထြက္ေပၚ လာ ခဲ့သည့္ အာ ေမ ဋိတ္သံေလးမွာ အလန့္တၾကား အသြင္။ လည္ပင္း ဆီကို သက္ေရာ က္လာ တဲ့ ေအး စက္ေန တဲ့ အထိေတြ႕ ႀကီး ေၾကာင့္ ေတး ရဲ႕ ခပ္တင္း တင္း ဖိမွိတ္ထား တဲ့ မ် က္လုံး ေလး ေတြ ဖ်တ္ခနဲပြင့္သြားရသလို ႏႈ တ္မွလည္း လန့္လန့္ဖ် ပ္ဖ် ပ္ ေအာ္ လိုက္မိသည္။
ေအး စက္ေန တဲ့လက္ႀကီး က ေရ ခဲတမွ် ။
"မင္း !"
ဒုတိယအႀကိ မ္ ထပ္မံဖိကပ္လာ ျပ န္တာ ေၾကာ င့္ လည္ပင္း သား ေတြ နားေရာ က္ခါ နီး သူ႕လက္ေအး စက္စက္ႀကီး ကို ေတး ပုတ္ထုတ္လိုက္သည္။ နိုး ေန လ် က္နဲ႕ အိပ္ခ် င္ေယာ င္ေဆာ င္ဖို႔ ဟန္ျပ င္ေန သူကို မာ န ႏွစ္ခါ အမိမဖမ္း လိုက္ရပါ ။သို႔ေသာ္ မာ နရွိရာ ဘက္ကို တစ္ခ် က္မွလွည့္မလာ ပါ ဘဲ လက္ကိုပုတ္ထုတ္ေန တာ က လာ မရႈပ္နဲ႕ဆိုတဲ့ဒီဇိုင္း ႏွင့္။
ကိုယ္ရွိရာ ဘက္ ေက်ာ ေပး ထား သူအား ပခုံး ေလး မွ ဆြဲလွည့္၍ ကိုယ့္ဘက္မ် က္ႏွာ မူေစ ေသာ္ ျငား မာ နလက္ကို ပခုံး တြန့္ၿပီး ဖယ္ခ် ခံလိုက္ရတာသာ အဖတ္တင္သည္။ခါး ေလး မွဆြဲလွည့္ရင္လည္း လက္ကို ပုတ္ထုတ္ခံလိုက္ရတာ သာ အဖတ္တင္သည္။ကိုယ္ေပၚၿခဳံ ထား တဲ့ ေစာ င္စအားက် စ္က် စ္ပါ ေအာ င္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ခုတင္တစ္ဖက္ျခ မ္း ကိုကပ္၍ မာ နအားေက်ာ ေပး ထား သည္မွာ ၿမဲ ၿမဲ ၿမံ လ် က္။
