Part.28 zawgyi

777 15 0
                                    

"ေဒါ က္ ေဒါ က္"

ႏွစ္ခ် က္ဆင့္ ဆက္တိုက္ ထြက္ေပၚ လာ တဲ့တံခါး ေခါ က္သံေၾကာ င့္ မာ နအခန္း တံခါး ဆီေလွ်ာ က္သြား ၿပီး ဖြင့္ၾက ည့္လိုက္ေသာ အခါ ......

"သခင္ေလး မွာ ထား တာ ေတြ ပါ ၊ ဆန္ျပဳ တ္ကလဲ အေအး ခံထား ၿပီးသားပါ "

ဆန္ျပဳ တ္ပန္း ကန္ရယ္ ေရ ကရား တစ္ခုရယ္ပါ တဲ့ ဗန္း ကို မာ နဆီလႊဲေပးရင္း ကိုနႏၵက ေျပာ လာ သည္။

"အင္း "

ဗန္း ကို မာ န လႊဲယူၿပီး တာ နဲ႕......

"ဘာ ခိုင္း စရာ ရွိေသး လဲ သခင္ေလး "

"ရတယ္ ၊လိုမွ ဖုန္း လွမ္း ေခၚ လိုက္မယ္"

"ဟုတ္ကဲ့"

ကိုနႏၵထြက္သြား ၿပီး တာ နဲ႕ မာ န တံခါး ကိုျပ န္ပိတ္လိုက္ၿပီး ဗန္း ကို လက္တစ္ဖက္မွကိုင္ကာ အခန္း အလယ္ရွိ အိပ္ရာ ထံ ေလွ်ာ က္သြားလိုက္သည္။
မာ နေျခ လွမ္း ေတြ အိပ္ရာ ဆီ နီး နီး သြား တာ နဲ႕တစ္ၿပိဳ က္နက္ အနက္ေရာ င္ေစာ င္ႏွင့္လုံး ေထြး ကာ တစ္ဖက္လွည့္အိပ္ေန သူ၏ ေက်ာ ျပ င္ေလး က ပိုမိုေတာ င့္ေတာ င့္သြား ၏။ဤသည္ကိုၾက ည့္၍ မာ နမွာ ပါး ခ်ိဳ င့္ေရး ေရး တို႔ေပၚေအာ င္ထိ ၿပဳံး မိေတာ့ သည္။

"ဆန္ျပဳ တ္ရၿပီ "

ဗန္း ကို အိပ္ရာ ေဘး ရွိစား ပြဲေပၚ တင္ရင္း ေျပာ လိုက္တဲ့ မာနစကား ကိုတစ္ဖက္က အေရး မလုပ္။
ထိုအခါ အိပ္ရာ တစ္ဖက္ျခ မ္း မွာ ဝင္ထိုင္၍ ေက်ာ ျပ င္ၿငိ မ္ၿငိ မ္ေလး ဆီမာ န တိုး ကပ္သြား လိုက္ၿပီး ......

"ေဆး ေသာ က္အုံး ေတး "

ခပ္ၾသ ၾသ အသံက ေတး နား ႐ြက္ဖ်ား ေလးမ်ား၏ မလွမ္း မကမ္း ဆီမွထြက္လာ ေသာ အခါ ေတး ၿခဳံ ထား တဲ့ ေစာ င္စကို တင္း တင္းဆုပ္ကိုင္မိလိုက္၏။ထို႔အတူ နဂိုက ခပ္ဖြဖြမွိတ္ထား တဲ့ မ် က္လုံး ေတြ ကို အတင္း ဖိႀကိ တ္မွိတ္သည့္အဆင့္ထိ တိုး ပစ္ကာ ကိုယ္ကိုလည္း မလႈပ္မယွက္ေတာ င့္ထား လ် က္။
မာ နမွာ ေတာ့ စား ပြဲေပၚ ရွိ ဆန္ျပဳ တ္ပန္း ကန္ႏွင့္ေဆး လုံးတခ်ိဳ႕ ကိုၾက ည့္လိုက္ ေက်ာ ခိုင္း ထား တဲ့ ေက်ာ ျပ င္ေတာ င့္ေတာ င့္ေလး ကိုၾက ည့္လိုက္ လုပ္ေန ရင္း သက္ျပ င္း တခ်ိဳ႕ ရွိုက္ထုတ္မိေတာ့ သည္။
ဟူး ....!တကယ္ကို ေခ်ာ့ ရခက္တာ !
အိပ္ရာ နိုး ကတည္း က အထိမခံတာ ခုထိ။စကား လည္း တစ္လုံး မွျပန္မေျပာ ။မ် က္လုံး ခ် င္း လည္း အဆုံမခံ။ေန မေကာ င္း တာ ေတာ င္ ကိုယ္ကအရင္နိုး ၿပီး သိေန လို႔။မဟုတ္ရင္ ဒီလို အထိမခံျဖ စ္ေန ပုံမ်ိဳး နဲ႕ ကိုယ္ပူေန တာ ကိုေတာ င္ သိခြင့္ရမွာ မဟုတ္ဘူး ။
ပူက် စ္ေတာ က္ေန တဲ့ ကိုယ္လုံး ေလး ကိုသတိထား မိမိခ် င္း တုန္း ကဆို မာနမွာ မ် က္လုံး ေတြ ျပဴး က် ယ္ၿပီး ပ်ာ သြား ရသည္။ေရ ပန္း ေအာ က္ တစ္နာ ရီနီး ပါး ေန ခဲ့တဲ့ကိုယ္က ဘာ မွမျဖ စ္ပါ ဘဲ သူ႕က် မွ အပူေတြ တက္ၿပီး ျဖဴ ေဖ်ာ့သြား တာ ေမ့ ေျမာ လုလု။
မာ န ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာ င္ အျပ စ္တင္ခ် င္သြား ၏။ညက စိတ္ေတြမီး ကုန္ယမ္း ကုန္ျဖ စ္ကာ အရမ္း ကဲမိသြား သည္။ေရ ခ်ိဳး ခန္း ထဲ ေရ စက္လက္အေျခ အေန နဲ႕ကိုက ေတာ္ ေတာ္ ၾကာ တဲ့အျပ င္ သုံး ေလး ႀကိ မ္ေလာ က္ၿပီး ေျမာ က္တဲ့ထိ ခရီး ႏွင္ေန မိေတာ့ စအိပ္ခ်ိ န္ဆို မိုး စင္စင္ေတာ င္ လင္း ေနၿပီ ။
ခုေတာ့ ျပ စ္ဒဏ္ေတြ ေပ လား မသိ၊ ေကာ က္ေန တာ လုံး ဝေခ်ာ့ မရတဲ့အဆင့္။မျဖ စ္မေန ဆရာ ဝန္ေခၚ လိုက္ရသည္မို႔ ဖ်ား တဲ့caseအျပ င္ ၊ညကျဖ စ္သြားမိတဲ့ caseကိုပါ ကုသလိုက္ရတာ လည္း ပါ မည္။ဆရာ ဝန္က ကိုယ္နဲ႕ ရင္း ႏွီး ေန
တဲ့႐ြယ္တူ အသိတစ္ေယာ က္ျဖ စ္ေန ၍ အတူေန ျခ င္း ကိစၥေတြ ပါ ေဟာ ေျပာသြား ေလ ေတာ့ အရွက္သည္း တတ္သူက ပိုဆိုး သြား တာ ေန မွာ ။မာ နကို လုံး ဝမ် က္ႏွာ ခ် င္း မဆိုင္ေတာ့ ေပ ။ဘာ ေျပာ ေျပာ ဘာ ေမး ေမး မရ။

ဖတ်စေချင်ရုံသက်သက်ပါWhere stories live. Discover now