Part.47

23.2K 579 22
                                    

အခန်း ထဲမှာ ရှိနေ သူတို့၏လက်ထဲတွင် သား က အရုပ်လေး နှယ် ဟိုပါ သွားလိုက် ဒီပါ သွား လိုက်။ မော င့်မျ က်ခုံး ကြီး တွေ တွန့်နေသည်။

"အဲ့....အဲ့"

မေ ကြ ည့်လက်ထဲမှာ ရှိနေ တဲ့သား က အငြိ မ်မနေ တော့ ပါ ။တစ်ရက်သား ပဲရှိသေး တယ်ဆိုပေ မဲ့ သား က အသံကုန်ဟစ်ကာ ငိုယိုခြ င်း ဟူသည်မရှိသေး ။ ခပ်အဲ့အဲ့အသံပြု ပြီး လူး လွန့်တာလော က်သာ ရှိ၏။ လူး လွန့်နေတဲ့သားကိုအမျိုး မျိုး ချော့ မြှူ နေ ကြ သော် လည်း သား က ငြိ မ်မသွား ။တအဲ့အဲ့လုပ်နေ တုန်း ပဲဖြ စ်သည်။ထိုအခါ တေး ဘေး ရှိ မော င့်မျ က်နှာက တစ်စထက်တစ်စညို့ မဲလာ လေ သည်။တေး စိတ်ထဲမှကြိ တ်ပြုံး မိသည်။ ဖြ စ်မှာ ပေါ့ သူ့သား ကိုငိုစေ ရင် မော င်က နည်း နည်း မှမကြို က်တာ ကို။ သား က လက်ပေါ် မနေ ချ င်တော့ တာ မျိုး ထင်သည်။လေး လေး ဆီရော က်လည်း မနေ ။တစ်ပွင့်ပန်ဆီရော က်လည်း မနေ ။လူး လွန့်နေမြဲ သာ ဖြ စ်သည်။

"တေး ချီ မယ်"

"သား ပျိုး ချီ လို့မရဘူး လေ "

"အစ်ကိုက ဗိုက်ခွဲထား တာ လေ ၊ ချီ ဖို့အဆင်မပြေ သေး ဘူး "

တစ်ပွင့်ပန်ရဲ့ အပြော အဆုံး တေး လက်လျှော့ လိုက်ရသည်။သို့ပေ မဲ့ သားမနေ တော့ တေး စိတ်မချ နိုင်ပါ ။တေး က သိပ်လှုပ်လှုပ်ရှား ရှား လုပ်မရသေး ၍ ခုတင်ပေါ် လဲလျော င်း နေ ရတဲ့တစ်လျှော က်လုံး သား ကလည်း တေး ဘေး မှာ
တစ်ချိ န်လုံး ငြိ မ်ငြိ မ်လေး ရှိနေ ခဲ့တာ ။ဝိုင်း ချီ မှအသံထွက်လာ တော့ တာ ။

"အဲ့.....အဲ့"

"သား ကိုပေး "

မော င့်အသံက ခပ်ပြ တ်ပြ တ်။ အခန်း ထဲ ခေ တ္တတိတ်ဆိတ်သွား လေ သည်။ အား လုံး ကလည်း မော င့်အသံကြော င့် မော င့်မျ က်နှာ ကို အကဲခတ်ကာ သား ကို ဆက်ချီ ဖို့မသင့်တော် တော့ မှန်း သဘော ပေါ က်သွား ကြ သည်။
သို့ပေ မဲ့ မော င့်လက်ထဲ ထည့်ပေး ဖို့ကိုလည်း မရဲကြ တော့ ကြား ထဲကနေ တေး ကပဲ ဝင်ပြော လိုက်ရ၏။

"အစ်ကိုဘေး ကို ပြ န်ထား ပေး ပါ့ လား "

တေး ပြော လိုက်တော့ တစ်ပွင့်ပန်က တေး ဘေး ရှိနေ ရာ မှာ သား ကို နဂိုအတိုင်း ပြ န်ချ ပေး လာ သည်။ ထို့နော က်တွင်တော့ လေး လေး အပါ အဝင်အား လုံး က ညနေ စာ သွား စား လိုက်ဦး မယ်ဆိုတဲ့အကြော င်း ပြ ချ က်ဖြ င့် အခန်း ထဲမှ ထွက်သွား ကြ လေ သည်။ ထိုအခါ တေး တို့သာ ကျ န်နေ ခဲ့လေ ၏။

ဖတ်စေချင်ရုံသက်သက်ပါWhere stories live. Discover now