ပိတ္ပိန္းေနတဲ့ အေမွာ င္ထုတစ္ခုထဲ ေတး ေရာ က္ရွိေန သည္။မ် က္စိေရွ႕ ကျမ င္ကြင္း ပင္ဘယ္လိုပုံစံတည္ရွိေန တယ္ဆိုတာ ေသ ခ်ာ ကြဲျပား စြာ မျမ င္ရ။ ထိုစဥ္မွာ မွ ေတး လက္ကို လာ ထိေတြ႕ တဲ့ ႏူး ႏူး ညံ့ညံ့အထိအေတြ႕ ေလး တစ္ခု။ႏွလုံး သား ထဲ ႏြေး ခနဲျဖ စ္သြား သည္။အေမွာ င္ထုထဲျဖ စ္သည္မို႔ အျမ င္အာ ႐ုံက အား နည္း ေန ေသာ္ ျငား အထိအေတြ႕ အာ ႐ုံကလြန္စြာ အား ေကာ င္းေန သည္။ဤသည္ေၾကာ င့္ ေတး မိမိလက္ထဲက အရာ ေလး အား ပိုမိုတင္း က် ပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္လိုက္၏။ေတး ရင္ထဲ လွိုက္ခနဲျဖ စ္သြား ရေလ သည္။ ထိုသည္တို႔က လက္ေခ်ာ င္း ေလး ေတြ ။
ေဂ ဟာ က ကေလး ေတြ နဲ႕ အၿမဲ တေစ ထိေတြ႕ ေန က် မို႔ ယခုေတး လက္ထဲကအရာ ေလး က ကေလး ေလး တစ္ေယာ က္ရဲ႕ လက္ေခ်ာ င္း ေတြ မွန္း ေတး ခံစား မိလိုက္သည္။ေတး စိတ္ေတြ ဂနာ မၿငိ မ္ေတာ့ ေပ ။လက္ေခ်ာ င္း ေလးေတြ မွတစ္ဆင့္ လက္ဖဝါး ႏုႏုေလး ။ထို႔ေနာ က္ လက္ေကာ က္ဝတ္ေသး ေသးေလး ။ သား ......သား လား ! ေတး ၾက ည္ႏူး မိကာ မ် က္ရည္တို႔ပင္ က် လာ လုလု။သား ....သား ေလး ကို ေတး ထိေတြ႕ ခြင့္ရေလ ၿပီ လား ။ထို႔ေနာ က္ ေသ ခ်ာ မျမ င္ရေသာ္ ျငား ေတး သား ရွိေလာ က္မည့္ေန ရာ ကိုမွန္း ၍ သား အား ေပြ႕ ခ်ီ ယူဖို႔ ငုံ႕ကိုင္း လိုက္သည္။ထိုအခ်ိ န္မွာ ပင္ ေတး လက္ထဲရွိလက္ေလး တစ္ဖက္က ေလွ်ာ ခနဲလြတ္ထြက္သြား ၏။ သား ! အေကာ င္အထည္ဆိုလို႔ တစ္ခုမွမျမ င္ရတဲ့အေမွာ င္ထုၾကား ေတး နဲ႕သား ရဲ႕
တစ္ခုတည္း ေသာ ဆက္ႏြယ္မႈေလးက ျပ တ္ေတာ က္သြား ေလ ၿပီ ။
ေတး ေသြး ပ် က္မတတ္ ထိတ္လန့္သြား ၏။ေတး ဘာ ကိုမွ မေတြး နိုင္ေတာ့ ကာ အေမွာ င္ထုၾကား ဦး တည္ရာ မဲ့ေျပး လႊား ၍ သား ရဲ႕လက္ေလး အား ထပ္မံထိေတြ႕ ခြင့္ရဖို႔ အသည္း အသန္ လိုက္ရွာ ေန မိေတာ့သည္။သား .....သား !!!
လည္ေခ်ာ င္း တို႔ပင္ ကြဲထြက္မတတ္ ေတး ေအာ္ ဟစ္ေခၚ ေန မိသည္။ မ် က္ရည္တို႔ကလည္း အတုံး အ႐ုန္း ၿပိဳ ဆင္း ေန ၾက ၏။ဒီတစ္ခါ က် သည့္မ် က္ရည္တို႔ကေတာ့ ေသ ခ်ာ ေပါ က္ ပူေဆြး မ် က္ရည္တို႔ပင္။သား ကိုကိုယ္တိုင္ ဝမ္း နဲ႕လြယ္ထား ရသည့္ ဖခင္တစ္ေယာ က္၏ အ႐ူး မီး ဝိုင္း ျဖ စ္ေနမႈက ႏွို င္း ဆမရ။ ဘယ္အရပ္မ် က္ႏွာ ကိုေျပးေျပး အေမွာ င္ထုတစ္ခုလုံး မွာ ေတး တစ္ေယာ က္တည္း သာ ရွိေန သလိုမ်ိဳး ေျခာ က္ကပ္ေန ေသာ အခါ ေတး ႐ူးမတတ္ျဖ စ္ရၿပီ ။
