AKINCI (BxB)

Bölüm 1: Oldukça Sıradan Bir Ekin

Ekin'i bu yaşına kadar tanıyan herkes bir kelimeyle ifade etmek istese bu kelime kesinlikle sıradan olurdu.

Kahverenginin en bilindik tonundaki saçları, yine aynı renkteki gözleri ve beta olması bunu kanıtlar nitelikteydi. Yakışıklı değildi, omega erkeklerinde olan naif güzellikten ise kesinlikle uzaktı.

"Ekin hadi kahvaltıya! Geç kalacaksın oğlum."

Aynadaki sıradan görüntüsünü biraz daha incelerken saçını olduğu gibi bırakmaya karar verip odasından çıktı Ekin.

Babası Şeref bey her sabah olduğu gibi kalın çerçeveli gözlüklerini takmış kahvaltı sofrasında gazetesini okurken, annesi Gülsüm hanım tavada çırptığı yumurtaları aceleyle tabaklara servis ediyordu.

"Günaydın çok sevgili Tunçdemir ailesi." diyerek sofraya oturdu Ekin. Ergenliğinin doruk noktasındaki kız kardeşi abisine ters bir bakış atarken çatalını ona saplamak istercesine salatalığa batırdı.

Sıradan bir tipe sahip olduğu gibi aynı zamanda da sıradan da bir aileye sahipti Ekin. Çocuklarını seven babacan yapıda emekli memur bir babası, temizliğe takıntılı çocuklarını elinden geldiğince iyi yetiştirmeye çalışmış ev hanımı bir annesi vardı. Deli kız kardeşini de unutmamak lazımdı tabii.

"Yeni eğitim döneminiz hayırlı olsun çocuklar. Bu sene de elinizden gelenin en iyisini yapacağınızı eminim. Ekin sakın moralini bozmak yok oğlum. Evrim sen de güzel bir çalışmayla iyi bir üniversiteyi kazanacaksın inşallah." diyerek yılın ilk motivasyon konuşmasını yaptı Şeref bey.

Ekin kafasını sallarken başını öne eğip tabağındaki zeytinlerle oynadı. Çok çalışkan olmadığı gibi üstüne üstlük kimya gibi bir zor bölümde okuyordu. Bölüm dersleri, lab dersleri, kütüphanede ek işte çalışması derken ikisini birlikte idare ettirememiş sınıf tekrarı yapmak zorunda kalmıştı Ekin. Her ne kadar bu durum canını sıksa da elinden geldiğince düşünmemeye çalışıyordu.

"Merak etme baba. Halil abimi örnek alıp çok başaralı olacağım." dedi Evrim küçümseyici bir şekilde abisine bakarak.

Ekin Halil ismini duymasıyla hemen kendine gelirken tabağındaki son lokmaları da yiyerek çatalını masaya bıraktı.

Sıradan bir yüze ve aileye sahip Ekin'in hayatında sıradan olmayan sadece tek bir şey vardı:

Halil Efe Akıncı.

Çocukluk arkadaşı, aşık olduğu ilk ve büyük ihtimalle tek adam.

Ekin nasıl sıradansa Halil de onun tam tersi olarak eşsiz bir yapıya sahipti. Maldivler'in en parlak sularını anımsatan okyanus mavisi gözleri ve ona tezat oluştururcasına siyaha yakın kahverengi saçlarıyla gören kişinin dönüp bir daha bakacağı türden bir yakışıklılığa sahipti.

Yakışıklılığının yanında başarısıyla da ön plana çıkan Halil, Ekin'in herhangi bir özel üniversite kazanamayacağı anlaşıldığında istediği bölümden vazgeçmemiş ilk bine girerek devlette sadece bir okulda bulunan pilotaj bölümünü kazanmıştı.

Karataş teknik üniversitesi'ne birincilikle giren alfa okuduğu süreçte de yerini korumuş, üniversitenin bir geleneği olarak filodaki eğitim uçaklarından birine kendi soyadını yazdırmıştı bile.

Halil kendi akıncısıyla eğitim uçuşlarını  tamamladıktan sonra pilot olarak mezun olacakken, Ekin ikinin az üstünde ortalamasıyla üçüncü sınıfı baştan tekrarlayacaktı.