5: Decisions

15 9 0
                                    


"Okay naman" sabi ko ng mahina ang boses saka nag patuloy sa pagkain. napaka awkward nang paligid habang kumakain kami.

***

Tahimik kaming natapos sa pag kain kaya nag pasya na siyang umuwi dahil masyado na ding late.

"Gusto ko sanang maka usap ka Anne." sabi niya saka ngumiti.

"Cge sandali lang." lumabas kami nang bahay at na iwan si flynn sa loob. 

bumaling naman ako kay david na naka upo sa isang bench kaya umopo din ako.

Kitang kita ang seryoso niynang mga mukha.

"Ano yon?"

"I'm sorry for what I did."

"I know, I already forgive you." diretso kong sabi.

Saglit pa kaming tahimik habang naka tingin sa pool na nasa haraman namin.

"Please...Stop seeing me from now on." nanatili parin akong naka tingin sa pool.

"Ikakasal kana, at my boyfriend narin ako. It's been a month since nag hiwalay tayo, kaya please we need to let go."

"I know~"

Hindi ko na siya pinatapos sa sasabihin niya dahil agad nakong tumayo at umalis doon. I know it's rude but I really don want to here something from him.

"Good night" mahinang sabi niya na narinig ko parin bago ako maka pasok sa loob.

Sinirado ko ang pinto, Nakarinig ako ng nag huhugas kaya tinignan ko yon.

"Maronong ka palang mag hugas niyan" natatwang sabi ko.

"Malamang nabuhay ako ng matagal kaya alam ko ang lahat ng gawain ng tao."

"Akala ko kasi dinadaan mo sa mga kapangyarihan mo o mina-magic mo nalang para madali" sabi ko habang nanunuod sakanya.

Matagal bago siya umimik.

"Hindi sa lahat ng panahon gina gamit ang kapangyarihan, lalo na sa bagay na alam kong kaya ko namang gawin" inikot ko ang mga mata ko saka

Nag prisintang ako na ang mag tatapos ng pag huhugas ng pinggan.

"Ako na niyan" aktong kukunin kona sa kanya ang sponge ng bigla niya akong pina alis.

"Ako na"

"Teka! tutuo bang dito kana titira?" paniniguradong tanong ko, baka kasi nag bibiro lang.

"Hindi, ginawa ko lang yon dahil kaylangan mo"

"Anong kaylangan ko?" nalilitong tanong ko sa kanya.

"Nakalimutan mo atang na ririnig at na kikita ko ang mga nakaraan ng lahat ng tao" tumatawang sabi niya.

kiniliabutan naman ako sa tawa niya dahil para itong isang demonyong tumatawa sa harap ko ng bigla itong tumingin kaya agad akong umatras saka pumunta sa lamesa.

"I~ibig sabihin alam mo ang nakaraan namin? nakita mo siya? hanggang saan ang kaya mong makita? bakit mo ba binabasa ang isip ng iba!? wala ka bang manners!?"

Aligagang tanong ko naiinis ako dahil wala pala akong privacy sa taong to.

"Hindi ko pina kikialaman ang buhay niyong mga tao at mas lalong hindi ko binabasa ang isip mo" kalmadong sabi niya.

Sakto namang tapos na siya sa pag huhugas. hindi parin ako umiimik at mas lalong iniwasan kong mag isip ng kong ano ano dahil sa kanya. naiinis ako dahil alam niya.

"Cge aalis nako." pag papa alam niya.

Akto namang aalis na siya ng biglang may lumabas sa bibig ko ng hindi ko na mamalayan. hindi ko alam kong saan ko na pulot ang mga salitang iyon ngunit isa lang ang alam ko.

Ang siguraduhin...

"Simula ngayon dito kana titira"

Huminto siya sa may pintoan saka ni lock iyon at humarap sakin hindi parin ako umaalis sa pwesto ko at deretsong naka tingin sakanya. 

Sandaling tumigil at bumagal ang paligid ultimong ang puso ko ay parang sandaling tumigil sa pagtibok, hindi ko alam ang nangyayari ngunit tila umurong at gustong bawiin ng bibig ko ang sinabi ngunit ang mga utak ko ay sinasabing tama ang sinabi ko.

Ngumisi ito at habang papalapit siya sa gawi ko ay siya namang pag bigat ng pag lunok ko, tila nawalan ako ng hangin at sumisikip ang aking dibdib sa ginagawa niya.

Dahan-dahan akong na pa atras hanggang sa nasa ding ding nako ng CR at tuluyan na siyang naka lapit.

Hindi kumukurap ang mga mata ko at nagulat sa pag lapit niya sumiryoso ang mukha niya at nilipat sa likod ko ang tingin niya, saka may kong anong kinuha siya don.

"What's wrong with you?" walang imosyong tanong niya na parang wala lang sa kanya ang tanong na yon.

"Ah~ano, bakit?" mabilis na tanong ko pabalik sa kanya, bigla itong tumawa nang normal as in tumawa siyang normal na tawa yong tipong hindi ko pa nakikita sakanya, ngayon lang.

"Namumutla ka" sabi niya habang isinuot ang relong kinuha niya sa likod ko kanina.

Agad akong kumuha ng baso saka nag salin ng tubig sa water dispenser at nilagok yon.

Ng makuntento ay aakto sana akong aakyat na sa taas ng bigla siyang nag salita.

"Saan ang kwarto ko?" sabi niya habang pa tingin tingin sa maraming pintuan dito sa bahay ko.

"Sumunod ka" tamad na sabi ko saka naman siya sumunod.

Ng maka akyat ay agad akong lumiko sa kanang bahagi saka humunto sa mag katapat na kwarto dalawa ang guest room dito. Buti nalang din at lagi kong nalilinis ang buong paligid ng bahay nato.

"May mga gamit na dyan kong may kay langan ka sabihan mo lang ako" sabi ko saka umalis na.

Agad naman siyang pumasok at ni lock ang pinto.

'Hindi man lang nag abalang mag pasalamat tsk' sabi ko sa isip ko saka inikot ang mga mata ko sa kawalan.

'Diba dapat ikaw ang mag pasalamat dahil pumayag akong dito tumira kasama ang isang taong kagaya mo?' muntik nakong mapatalon sa gulat ng marinig ko ang tinig na yon.

Napa face palm ako ng maalala kong nakaka rinig pala siya ng mga iniisip ng tao kaya hindi nako nag isip ng kung ano ano saka pumasok na sa kwarto ko.

Ng maka pasok ay agad akong nag shower saka nag bihis ng pang tulog at pumunta sa desk ko. Inumpisahan ko na ang pag ta-type ng story.


Trail the SelenophileWhere stories live. Discover now