Trail the Selenophile

15: Families War

"I hope you would treat her like how you treat me" ngumiti si Gary sa kanilang lahat saka nag bow din.

"Our meeting is end here." sabi niya kaya nag si tayuan ang lahat saka isasiang

Lumapit samin saka nag beso at nakipag hand shake sakin.

"Congratulations president Gon." sabi ng isang matandang lalaki saka nag handshake kami.

Mabait naman sila but they didn't fool me tss. I know them very well.

"Can I have a private talk to you young lady?" taas noong sabi niya kaya tumango ako kay Gary bilang sagot.

Kaming dalawa nalang sa meeting room nato kaya umopo siya sa inupuan niya kanina.

Ako naman umopo sa gitna na ngayon ay magiging pwesto ko na.

Hindi nag kamali si mommy nang pag pili mapag-kakatiwalaan kaya nag papasalamat ako kila tita dahil sa tulong nila sakin.

"I thought you don't want the position, as you said 2 years ago when you applied her as EMPLOYEE" she said.

"Hindi naman talaga. " sabi ko ng diritso lang ang tingin sa harapan ko.

"Realy..." she said while smirking.

"I know whats going into you right know" biglang sabi niya kaya napa tingin ako. Tahimik parin at kinakalma ang sarili ko.

"I don't care" I said.

"Well... what could happened if itell them that you've sick and..." dahan dahan siyang tumayo saka pumunta sa likod ko at hinawakan ang mga balikat ko.

"What do you want?" nahahalatang na iinis nako. Nakita ko siyang ngumiti sa gilid ko.

"Give me your positioned and I promised they would've know your little secret."

Sabi niya nang naka bulong sa tenga ko kaya nag kuyom ang kamao ko ko pinipigilan ang sarili.

"And what if I wont?" sabi ko saka tumayo at hinarap siya nagulat pa

Siya dahil napaka lapit ng mukha namin, agad naman siyang naka bawi.

"It's your choice" pagkasabi niya non agad niyang dinampot ang bag niyang

Naka lagay sa mesa saka umalis nang hindi tumitingin sa akin.

Na iwan akong naka tulala saka kinuyom ang mga kamay ko. Humarap ako sa

Lamesa saka pinag susuntok ito at nilabas ang galit ko sa babaeng yon.

"Ahhhrrrrrr!" sigaw ko saka may biglang pumasok.

"What happened?" tanong ni Gary saka ako nilapitan.

"No never mind" sagot ko.

"Gary... thankyou for everything" I said ang hug him, hindi pa man siya naka sagot ay iniba kona ang usapan.

God knows how much im thankful of this people.

"When is your flight to paris by the way?" tanong ko.

"Yesterday na, and I'm not finished yet, may bodyguards akong ibibigay sayo. I hired them for you" hes so over protecting tome ever since we were kids.

At hanggang ngayon ay ganon padin siya. He never failed his kindness to me.

"No need na, I have one" I said and smiled back to him.

"Who is that guy?" curious na tanong niya.

"Ipapakilala ko siya bukas, pupunta ako para ihatid ka" isaid then tap his shoulder.

"I should go know" I said and she gave me a soft smile.

I walk through the elevator. And as I entered, I meet the daughter of the evil.

"Ohhh hi coz" masayang bati nang pinsan kong mapagkunwari sa lahat akala mo sing ganda ng mokha niya ang ugali niya tss. Hindi ako umimik.

I realy hate those snake around me. Wala nakong magagawa lalo nat

Magiging busy nako dahil president nako ng companya namin.

I wonder if she knew that.

"I'm from mom's office and I heard you are the new president." She smiled at me.

"And?" sagot ko.

I was about to call Flynn pero hinablot ng malditang kasama ko sa elevator ang phone na hawak ko. Aagawin ko sana sa kanya ang phone ko ng bigla niya akong itulak kaya napa salampak ako sa sahig ng elevator habang pababa kami sa ground floor ng building nato.

Agad naman akong tumayo at tinignan siya ng masama.

"I don't want to fight with you!" I said with a cold tone.

"Guess who's talking, talaga?"

"I'm tired so please back off" as I said she shut her mouth off.

And I grab my phone from her hands. When suddenly the light's of elevator turned off and stop. So I shocked and hold the railings beside the elevator.

Everything is dark. I couldn't see, I can't also breathe.

I know they do this to me. They want me to suffere.

My knees where shaking saka ako bumagsak sa sahig ng elevator. I can feel Tanya's breathing. Iknow she's near at me.

"You know what, if you were just thinking. Hindi tayo aabot sa ganito." She said

Then in just a minute, bigla ay bumalik ang ilaw saka bumukas ang pinto ng elevator,

At lumabas na si tanya. Habang ako naiwan sa loob ng elevator na naka upo parin sa sahig. Kumuyom bigla ang mga kamay ko sa galit.

Saglit akong napa tulala sa kawalan. Naiiyak ako sa galit ng mag-ina nayon.

Nang ma balik ako sa wisyo biglang may nag lahad nang kamay saakin

Upang alalayan ako. Nakita kong nilahad niya ang kamay sakin kaya inabot ko ang kamay nya para maka tayo ako. Walang umimik samin hanggang maka labas kami sa building.

Alam kong pinag titinginan na kami pero wala siyang paki don.

"Hanggang dito ba sinusundan mo ako?" sabi ko habang pinupunasan ang luha sa pisngi ko.

"Masama bang kamustahin ka?" sabi niya habang nag aantay na abutin ang kamay ko.

Pinag titinginan na kami ng mga tao dito pero deretso parin ang lakad niya hanggang maka sakay ako sa front seat saka namn siya mikot papunta sa driver seat at nag start ng sasakyan.

***

"Stop the car." I said. Pero hindi siya huminto.

"I said stop the car!" I insist.

"fine!" iritadong sabi niya. Agad naman akong bumbaba saka nag lakad.

Flynn's P.O.V.

I emiddetly follow her. I dont have any idea on where she want to go.

Masyadong tahimik ang isip nya kaya hindi ko iyon mabasa.

Mokhang nag iingat Siyang mag isip ngayon, knowing that im here.

"hard headed" I murmured. Ang layo na ng nilakad namin is she even feeling tired right know? Ano bang trip ng babaeng to.

Bigla itong lumiko sa isang kalye kaya sumonod lang ako ng hindi umiimik sa likod niya. May nakita naman akong isang karenderyang halos walang tao.

Umupo siya sa may bakanteng mesa saka nag order, ako naman pumasok na at umupo sa harapan niya. 

I don't know kong bakit di ko siya ma iwan. Basta ang alam ko lang kay langan niya ng kasama ngayon. 

May waiter na pumunta samin saka binigay ang order nyang alak. Agad niyang kinuha saka nilagok yon.

"Alam mo bang bago ko pa nalaman ang sakit ko, nalaman kong hindi pala ako tunay na anak nang mga magulang ko..."

"Na... ampon lang pala ako."

Minsan talaga masakit malaman ang katutuhanan...