Trail the Selenophile

4: Boyfriend

Kaya kong mabubuhay pako ng matagal, gusto kong bumawi at pag bibigyan ang sarili ko sa mga gusto kong gawin sa buhay, kaso mamamatay nako.'

"Hayy nakakapagod" wala sa sariling sabi ko. mukhang sa ilang taon kong pag pipigil ng luha ngayon lumabas na talaga sila.

'Lahat ba nabubuhay ng ganito, yong tipong ginugulo ka ng buhay at kamatayan.'

'Yong hindi mo alam kong buhay kapa ba o patay na'

*****

Flynn's P.O.V.

"Alam mong hindi mo matatakasan ang iyong tadhana" na iinis ako sa lahat nang pinag sasabi niya.

"Tsss."

"Hindi niya isusuko ang mundo gaya nang gusto mo"

"Huh! kukumbinsihin ko siya"

"Talga?"

"Tsssa! posibleng mangyari yon gagawin ko ang lahat" sinabi ko yon habang naka pamulsa.

" Tao ang gumawa sa atin kaya possible yon, pareho tayong nag mula sa kaluoban nila." dugtong ko pa.

"Kong ganon, gagawin ko rin ang lahat, dahil hindi lahat ng tao gustohin yon"

mag sasalita pa sana ako~

"Hindi kami mang-mang, nag papanggap lang kaming walang alam"

Natapos ang usapan namin ng biglang mag iba ang lugar na kina tatayuon ko.

"Tsss. dito talaa sa roof top ng hospital" wala sa sariling sabi ko saka nag pasyang umopo sa may bench at pinag masdan ang buong mundo.

***

Anastasha's P.O.V.

"Ate naman bakit di mo sinabing parang bampirang iinom ng dugo ang CEO mo!" parang batang sabi ni den.

Nandito kami ngayon sa isang restaurant at kumain, isang writer si den mas bata pa sakin ng isang taon.

"Ginagawa niya yon" pananakot ko saknya.

"Tsss, nag sasabi ako ng tutuo"

"Bakit, nag sasabi lang din naman ako ng tutuo" saka niya pinirmahan ang contrata namin.

"Ahhh, basta siguraduhin mong hindi ako makikilala" sabi niya saka sumobo ng spaghetti.

"Oo naman ano kaba" nakangiti kong sabi.

"Ohh ano gusto mo pa niyan?" masyaang sabi ko saka pinasok sa envelope ang contratang pinirmahan niya.

"Wag na diet ako" sabi niya saka nag patuloy sa pag kain.

"tsss talaga lang huh."

***

Matapos ang meeting ko buung araw ay nag pasya akong mag lakad lakad muna.

Gabi na kaya ninamnam ko ang malamig na hangin habang nag lalakad sa daan ng parke.

Nakakapagod pero masaya ako kahit papano dahil sa natitirang araw ko sa mundong to, alam kong may silbi at may nagawa ako sa buhay ko.

"I hope it work"

"Ano naman yon?" nagulat ako sa boses na narinig ko.

"Anong ginagawa mo dito? Sinusundan mo ba ako?" nagulat ako nang lingunin ko siya.

"Matagal na kitang sinusundan simula nong pinanganak kapa lang"

"Tssa at bakit!" inis na sabi ko.

"Dahil isa yon sa trabaho ko ang sundan lahat ng mga pinanganak sa mundong to"