THE TATTOO ON HIS CHEST

FIFTEEN

(THIS IS UNEDITED PLEASE EXPECT WRONG GRAMMARS AND ERRORS!)

“STING! Sting! Sting!”

The whole crowd were chanting the same name over and over again as Raux beating up his opponent.

They were so pleased to see the two exchanging punches and kicks. Walang kahit na anong proteksiyon sa katawan, the two continuously battling each other to death.

Dehado ang kalaban niya sa lakas at bilis ng mga sipa’t suntok na pinapakawalan sa kaniya ni Raux.

Hindi ko maintindihan kung bakit nasisiyahan pa silang makita ang ganito karahas na eksena. They enjoying it, why?

Napako ang mga mata ko kay Raux, bahagyang umawang ang bibig ko sa nakikita ko ngayon.

He’s completely a different person. He’s like a wild man ready to devour his opponent.

Kahit nakahiga na ang kawawang kalaban ay hindi pa’rin ito tinigilan ni Raux. Humigpit ang pagkakahawak ko sa railings, nawalan ng malay ang lalaki.

If the referee didn’t separate Raux from him maybe that man would have already dead!

Mas lalong umingay ang mga tao nang inanunsiyo ng referee ang pag knockout ni Raux sa kalaban.

“Why are they doing this?” sigaw ko kay Za dahil sa ingay ng mga narito ay halos hindi na kami magkarinigan.

“For fun,” she answered.

“It’s not fun.”

“For you it isn’t, but for them, it’s good and exciting,” she said. Pati siya ay nakikisigaw na’rin sa mga tao.

Muli kong ibinalik ang atensiyon sa ring.

Itinaas ng referee ang kanang kamay ni Raux, hudyat na naipanalo nito ang laban na mas lalong nagpa-ingay sa mga nanonood.

“Sting! Sting! Sting!”

The people were chanting that name as Raux raises his two arms and victoriously screams at the crowd.

He keeps doing that, hyping the crowd not until his eyes landed on my direction.

Nervousness envelope my chest when his ruthless eyes darted into mine. I stopped my breath for a second.

Did he recognize me?

Malabo, dahil may maskara akong suot, though the mask didn’t cover the whole of my face but still…

Sa dami ng mga tao at sa may kadiliman nitong pwesto namin ay mahihirapan siyang makilala ako.

Ang makakapal niyang kilay ay halos magsalubong na. His face darkened as if like he doesn’t like what he sees.

He looks angry. Is it because of me?

Nakilala niya ba talaga ako?

Minabuti ko nalang na umalis at lumabas dahil hindi na ako komportable sa silid na ito. Narinig kong tinatawag ni Zaza ang pangalan ko habang sinusundan ako palabas.

“Ri ano ba dahan dahan ka nga sa paglakad, baka maligaw ka, sa laki ng villa na ito baka mahirapan akong hanapin ka.”

Nang umabot kami sa party area ay doon ko lang siya hinarap.

“Mga ganoong bagay pala ang pinapanood mo sa tuwing pumupunta ka rito?”

Her brows furrowed. “What do you mean?”

“What we saw earlier was pure violent Zamiella,” seryuso kong saad sa kaniya.

Marahan siyang natawa. “Relax ka nga diyan, Fine, if you’re not into fighting sports dito nalang tayo sa party area at sasamahan kitang magsayaw.”