FORTY

116 6 0
                                    

(THIS IS UNEDITED PLEASE EXPECT WRONG GRAMMARS AND ERRORS!)

“YOU'RE really here,” I cried on his chest.

He equally hugged me back as if like he's telling me that he'll not letting me go, again.

“Oh damn, I missed you,” bulong niya sa'kin.

I sobbed hard on his chest, burrying all my loneliness and desolation there.

Wala na akong pakialam kung pinagtitinginan man kami ngayon ng ibang mga taong namamasyal.

All I could ever think right now is to nestle around his arms.

“What take you so long?” I sobbed. “Akala ko manganganak akong mag-isa, akala ko hindi mo na ako pupuntahan dito.”

Inilayo ni Raux ang mukha ko sa kaniyang dibdib upang tignan ang aking mukha. He gently touches my cheeks, wiping away my tears.

“I'm sorry, I'm sorry I'm late Riara, but I'm here now...shhh I'm here now,” pang-aalo niya sa'kin.

Niyapos ko ulit siya. Ngayon ko lang mas lalong naramdaman kung gaano ako nangungulila sa kaniya.

I think I will never miss someone like how I missed this man!

“I'm here now, I'm here now,” paulit-ulit niyang bulong sa akin habang pinapaulanan ako ng halik sa ulo.

Matagal na sandali pa kaming magkayakap ni Raux, ninanamnam ang bawat sandaling dumaan sa amin.

Naramdaman ko ang paglapit ni Zaza sa amin saka nagsalita.

“Hey people, I'm fully aware that you really missed each other. Pero pwede bang umuwi muna tayo sa bahay? Kanina pa ako nagugutom eh.”

Magkahawak kamay kami ni Raux na nagtungo sa ancestral house. Si Zaza naman ay natatawa nalang at naiiling sa amin dahil halos hindi na kami mapaghiwalay dalawa.

Nang dumating kami ay hindi na ako nagtaka nang salubungin kami ni yaya Lourdes sa pintuan at ganoon nalang ang pagkagulat nito nang makita si Raux.

“Sus maryusep! Hindi ka man lang nagsabi Zaza na nandito na pala si Raux sa Dapitan,” si yaya Lourdes habang inilalapag ang mga pinggan sa lamesa.

“Surprise nga yaya di'ba?” si Zaza. “Hindi na surprise iyon kapag sinabi ko agad kay Riara na dala ko si Raux.”

“O siya't tulungan mo nalang ako Zaza sa kusina, hindi pa naluluto 'yung ulam ko roon, mamaya tatawagin ko nalang kayo Riara kapag kakain na.”

Hinila na ni yaya Lourdes si Zaza para iwanan kami ni Raux dito sa salas.

“Can you show me your room here?” aya ni Raux sa akin nang mawala ang dalawa sa paningin namin.

Tumango ako saka dinala siya sa loob ng kwarto ko. Hindi ko alam kung bakit bigla niya nalang akong inaya sa kwarto ko.

Kaya pala.

Hindi ko pa man tuluyang naisasarado ang pinto ng kwarto ay hinila na niya ako sa kaniyang bisig at saka siniil ng halik.

Napapikit nalang ako habang dinadama ang bawat galaw ng mga labi niya sa akin.

Tila napatid lahat ng pangungulila namin sa isa't isa sa halik na ito.

I felt like all the longings that he felt without me, he puts it all in this mind blowing kiss.

I know that he's not really good in converting his feelings into words, so he's now trying to make me feel all of his unsaid feelings by kissing me.

“Hmmm... Raux,” I muttered in between our kisses when I felt his hand started to travel on my body.

THE TATTOO ON HIS CHESTTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon